Perła Madziarów

Argynnis laodice

Argynnis laodice Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Szczyt kobiety. Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Klasa Insecta
Zamówienie Lepidoptera
Świetna rodzina Butterflyoidea
Rodzina Nymphalidae
Podrodzina Heliconiinae
Plemię Argynnini
Uprzejmy Argynnis

Gatunki

Argynnis laodice
( Pallas , 1771 )

Pearl Madziarów ( dostojka laodyce ) jest gatunek Palearktykę z Lepidoptera (motyle), w tym rodzina z Rusałkowate i podrodziny z Heliconiinae .

Opis

Imago z dostojka laodyce jest motyl o średniej wielkości.

Skrzydełko ma płowo-pomarańczowe tło ozdobione kilkoma seriami zaokrąglonych czarnych plam. Kolor tła jest jaśniejszy u samców i zwężający się u łososi u samic. Samiec ma dwie androconiczne linie w pobliżu wewnętrznej krawędzi przedniego skrzydła, podczas gdy samica ma małą białą plamę w pobliżu wierzchołka.

Spód przednich skrzydeł jest jasnopomarańczowy z czarnymi plamami, podczas gdy tylny jest wyraźnie dwukolorowy, z podstawą półbladożółtą i dalszą pół fioletową, oddzieloną kilkoma białymi plamkami.

Biologia

Fenologia

Dostojka laodyce jest univoltine i jego imago lecieć w lipcu-sierpniu.

Rośliny żywicielskie

Jego rośliną żywicielską jest Viola palustris .

Obszar dystrybucji

Argynnis laodice jest dość rozpowszechniony w paleearktyce  : jego zasięg sięga od zachodu do Europy Środkowej (zwłaszcza północno-wschodnich Niemiec , Polski , Słowacji i Węgier ), obejmuje Kaukaz , zachodnie Chiny , Assam i północną Birmę , a także dociera do wschodniej Japonii i dalekich rejonów Rosji. Wschód .

Gatunek sporadycznie migrujący na północy jego zasięgu, w szczególności w Estonii oraz na południu Szwecji i Finlandii .

Gatunek lubi podmokłe łąki i jasne lasy.

Systematyczny

Te gatunki obecnie zwane dostojka laodyce został opisany przez niemieckiego zoologa Peter Simon Pallas w 1771 roku pod pierwotną nazwą z Papilio laodice . Od dawna sklasyfikowane w rodzaju Argyronome , który jest obecnie synonimem od Dostojka .

Argynnis laodice ma następujące synonimy:

Podgatunki

Opisano kilka podgatunków :

Nazwy wernakularne

Bibliografia

  1. Przewodnik po europejskich i północnoafrykańskich motylach, Delachaux i Niestlé, Tom Tolman, Richard Lewington, ( ISBN  978-2-603-01649-7 )
  2. FUNET Drzewo życia , dostępne 28 października 2019
  3. (de) Lepiforum .
  4. Pallas, 1771, Reise Russ. Rzesza. 1 : 470.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia