| Muhammad II | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Kalif Kordoby | |
| 15 lutego 1009 - 5 listopada 1009 | |
| Poprzednik | Hichâm II |
| Następca | Sulayman |
| Kalif Kordoby | |
| 10 maja 1010 - 23 lipca 1010 | |
| Poprzednik | Sulayman |
| Następca | Hichâm II |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 980 |
| Miejsce urodzenia | Cordoba |
| Data śmierci | 23 lipca 1010 |
| Miejsce śmierci | Cordoba |
Al-Mahdî bi-llah Muhammad ibn Hichâm lub Muhammad II (arab. المهدي بالله محمد بن هشام ) urodził się w 980 roku . Udało mu hicham II jako Umajjadów kalifa Kordoby w 1009 r . Jest synem (czy kuzynem?) Hichâma. On umarł na23 lipca 1010.
Hichâm pozwolił, by moc przeszła w ręce jego hadżibu . W 1009 jego hâdjib Abd ar-Rahmân Sanjûl (hiszp. Abderramán Sanchuelo ) syn Almanzora został mianowany następcą (luty 1009 ). Kurejszyci i Banu Marwan , kwestionuje zasadność tego rzędu, a następnie przyspieszy do podjęcia przysięgę wierności do Mahometa. Hichâm II zostaje wówczas zdetronizowany, a Kordoba znajduje się w rękach powstańców. `Abd ar-Rahmân Sanjûl, wówczas w kampanii w Kastylii , wraca do Kordoby, ale jego żołnierze porzucają go i zostaje zabity.
Muhammad II próbuje pogodzić ludność, znosząc pewne nieislamskie podatki. Ze swojej strony partyzanci Sanjûl podnoszą wojska berberyjskie, które zostały zaatakowane przez Almanzora. Berberowie zdetronizowali Mahometa, aby zastąpić go Sulaymanem al-Musta'înem , synem Al-Hakama II al-Mustansira i wnukiem `` Abd ar-Rahmān III an-Nāsir , podczas gdy Muhammad II następnie uciekł do Toledo (5 listopada 1009).
W Toledo Muhammad otrzymuje wsparcie gubernatora Al-Wahida. Sulayman opuszcza Kordobę, aby bezskutecznie oblegać Toledo. Chociaż wojska Berberów, które pozostały w Kordobie, są w stanie oprzeć się oddziałom Mahometa i jego katalońskich sojuszników, Sulayman uważa bitwę za przegraną i porzuca Kordobę, by schronić się w Algesiras. Mahomet wznowił władzę w 1010 roku , ale odejście jego katalońskich sojuszników osłabiło go w Kordobie. Wybucha bunt niewolników, Berberów i Perkozów , a Mahomet został obalony i zabity. Powstańcy ponownie posadzili słabego Hichâma na tronie.
Późniejsze kroniki czynią go odpowiedzialnym za zniszczenie Al-Madînat al-Zâhira .