Mubarizun (w języku arabskim : مبارزون „duelists”) utworzyło specjalną jednostkę armii kalifatu z Rachidoune . Składał się z elitarnych wojowników, mistrzów walki mieczem, włócznią i łukiem . W Arabii przedislamskiej w wojnach persko-bizantyjskich często toczyły się pojedynki między mistrzami z obu armii. Mubarizun byli pojedynkami lub mistrzami w armii muzułmańskiej. Ich celem była walka i pokonanie mistrzów wrogich armii, aby odstraszyć żołnierzy wroga.
Armia muzułmańska rozpoczęła swoje bitwy od wyposażania swoich żołnierzy, gromadzenia jednostek na odpowiednich pozycjach i rozmieszczania Mubarizuna. Poinstruowano ich, aby nie ścigali pokonanych przeciwników, aby nie zostali rozgromieni przez większość armii wroga. Po zakończeniu pojedynków obie armie jako takie ruszyły do walki. Znani Mubarizun to: Khalid ibn al-Walid , Ali ibn Abi Talib , Abdul-Rahman ibn Abi Bakr czy Dhiraar bin Al-Azwar .