Michaił Tuchaczewski

Michaił Tuchaczewski
Michaił Tuchaczewski
Narodziny 16 lutego 1893 r.
Smoleńsk województwo
Śmierć 12 czerwca 1937
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Soviet
Pochodzenie Imperium Rosyjskie
Wierność Imperium Rosyjskie , Związek Radziecki
Uzbrojony armia Czerwona
Stopień Marszałek Związku Radzieckiego
Lata służby 1914 - 1937
Konflikty Rewolucja Rosyjska , Wojna rosyjsko-polska 1920 , Powstanie Kronsztadzkie
Nagrody Order Św. Włodzimierza 4 klasy Order św. Włodzimierza

Order Św. Anny II klasy Order Świętej Anny Order Świętego Stanisława
Order Świętego Stanisława II klasy

Michaił Nikołajewicz Tuchaczewski ( po rosyjsku  : Михаил Николаевич Тухачевский  ; po polsku  : Michaił Tuchaczewski ) jest żołnierzem rosyjskim, a następnie sowieckim (16 lutego 1893 r. - 12 czerwca 1937). Marszałek od Stalina w wieku 42 lat, został wyeliminowany dwa lata później.

Urodził się w 16 lutego 1893, we wsi Aleksandrowskoje (obecnie Slednewo), w rządzie smoleńskim , Nikołaj Nikołajewicz Tuchaczewski i Mawra Pietrowna Tuchaczewska w rodzinie oficerów i urzędników państwowych.

Po ukończeniu Akademii Wojskowej Aleksandra został podporucznikiem w armii Imperium Rosyjskiego w 1914 roku . Został wzięty do niewoli przez Niemców podczas kampanii galicyjskiej wLuty 1915. Był przetrzymywany w Forcie Ingolstadt z młodym francuskim oficerem, Charlesem de Gaulle i Rémy Roure , ale udało mu się uciec pod koniec lata 1917 przez Szwajcarię, a następnie Francję. Przybywa do Piotrogrodu wcześniePaździernik 1917tuż przed rewolucją rosyjską .

Na początku 1918 r., pozostając w wojsku, został członkiem partii bolszewickiej i od razu został mianowany komisarzem wojskowym. Podczas wojny domowej, która wywiązała się, prowadził następnie całą serię bitew na różnych frontach, nie znając żadnej porażki. Młody komisarz ma pod swoim dowództwem całe armie, na czele których z powodzeniem podejmuje operacje Simbirsk, Sizran, Bougorouslan, Bougoulma, Ufa, Czelabińsk, Północny Kaukaz itd.

W kwietniu 1920 r. na czele armii frontu zachodniego dowodził ofensywą na Polskę i dla zelektryzowania swoich ludzi uruchomił słynny program: „Nad trupem przechodzi droga do ognia światowego. z Polski  ! ” . Jednak zawiódł przed Warszawą i otwarcie obwinia Klimenta Woroszyłowa i Stalina za utrudnianie mu akcji i odpowiedzialność za tę porażkę. Tuchaczewski twierdził o 1 st Kawalerii Ogólne Budyenny wzmocnień, ale Stalin został odrzucony, ponieważ walczyłem we Lwowie, który brał kwestia prestiżu. Stalin z kolei nigdy nie zapomni tego zniewagi.

W 1921 r. na rozkaz partii komunistycznej stłumił bunt marynarzy w Kronsztadzie , w którym zginęło kilka tysięcy osób. W lecie 1921 roku Tuchaczewski nie wahali się bombardować ludzi gazem trującym, aby stłumić wielkiego buntu kampanie TAMBOV a więc zastosować kolejność n o  171 z Politbiura, który stwierdził, że „w lasach, gdzie bandyci ukrywają być czyszczone przez użycie trującego gazu. Trzeba to dokładnie obliczyć, aby warstwa gazu przeniknęła do lasu i zabiła każdego, kto się tam ukrywa. "

Skończyła się wojna domowa, aktywnie uczestniczył w reorganizacji armii. Został mianowany komendantem Akademii Wojskowej Armii Czerwonej wSierpień 1921. Stał się szef Sztabu Generalnego od 1924 do 1928 roku , następnie dowódca Leningrad regionu wojskowego . W 1931 był wiceministrem obrony narodowej i szefem uzbrojenia Armii Czerwonej. Do stopnia marszałka został podniesiony w 1935 roku, mając zaledwie 42 lata.

Jednak Tuchaczewski musiał stawić czoła wielu wrogom, w tym przyszłemu marszałkowi Chapochnikovowi, który miał go zastąpić, lub innym oficerom, którzy widzieli w nim aroganckiego z wielkimi planami. Dotarło to do uszu Stalina, który od czasu kampanii polskiej żywił urazę do Tuchaczewskiego. W 1930 r. Stalin zmusił OGPU do pracy nad oskarżeniami przeciwko niemu: śledczy z OGPU wszczęli sprawę przeciwko Tuchaczewskiemu, ale Sergo Ordzhonikidze , którego przesłuchiwał Stalin, odmówił pójścia dalej. Stalin następnie wycofał się, przyznając się do swojej niewinności i przeprosił go, uznając nawet nowoczesność jego strategii.

Michaił Tuchaczewski jest najbardziej znaną z ofiar Wielkich Czystek wymierzonych w aparat wojskowy w latach 1936-1937, które w przededniu II wojny światowej ścięły całe naczelne dowództwo Armii Czerwonej, dotykając prawie wszystkich generałów i wszystkich admirałowie. W obliczu bezpośredniego zagrożenia pozostających przy życiu oficerów, którzy pozostali więźniami, zostali jednak w latach 1939-1940 zrehabilitowani i przywróceni na stanowiska lub przeszli na emeryturę. Ale w odniesieniu do Tuchaczewskiego Stalin podjął decyzję o jego egzekucji na podstawie sprawy o zdradę stanu wytoczoną razem z szefem NKWD Nikołajem Jeżowem .

Ofiara spisku Hitler-Stalin

Bardzo zaniepokojony wzrostem potęgi Niemiec, Touchaczewski jest aktywny podczas swoich podróży po Zachodzie, w szczególności podczas pogrzebu Jerzego V , zachęcając spotykanych przywódców do utworzenia koalicji antyniemieckiej. Oczywiście, zaniepokojony także niemieckim niebezpieczeństwem, Stalin nie chciał za wszelką cenę konfrontacji z Rzeszą, której potęgi się obawiał; z drugiej strony Stalin chce trzymać dwa żelazka w ogniu i obawia się, że kraje zachodnie będą tolerować wojnę między Związkiem Sowieckim a Rzeszą, która by je oszczędziła. W tym duchu Stalin wycofał się z poparcia dla hiszpańskich republikanów , wstrzymując dostawy broni i zaczął wydawać gestapo niektórych niemieckich komunistów, którzy schronili się w ZSRR, w celu zbudowania sojuszu między dwoma krajami.

Stalin podjął decyzję o likwidacji Tuchaczewskiego, kiedy przed Radą Najwyższą publicznie krytykował Niemcy i niebezpieczeństwo, jakie stanowiły. Opowiadał się za wojną prewencyjną w obliczu remilitaryzacji Niemiec. Świadom prestiżu swojego celu, Stalin postępuje ostrożnie. Sprawa zdrady zostaje następnie zebrana z Nikołajem Iejowem , szefem NKWD, za pośrednictwem, jak się wydaje, nazistowskiego kontrwywiadu (SD) kierowanego przez sojusznika Reinharda Heydricha . Jego zasada jest następująca: Stalin chce pozbyć się Tuchaczewskiego, który stanowi zagrożenie dla jego absolutnej władzy; Hitler chce tego samego, aby pozbawić Armię Czerwoną jej najbardziej błyskotliwego przywódcę. Fałszywe informacje, według których knuje Tuchaczewski, są następnie przekazywane Niemcom przez Jeżowa, który manipuluje powracającym białym Rosjaninem  ; wzmacniają go, fabrykując podróbki i przekazując je Czechom, którzy w dobrej wierze przekazują je Sowietom. Aby zakończyć swoją pracę, służby nazistowskie przekazują również informacje przez Paryż.

Oprócz swojej paranoi, Stalina, napędzany przez pragnienie, aby być w stanie dojść do porozumienia z Hitlerem, będzie miał niemiecko-radziecki pakt podpisany wsierpień 1939i zaangażuje się w umowy handlowe w 1940 i 1941 r. z nazistowskimi Niemcami, dostarczając im surowce niezbędne do ich działań wojennych. W Koreiistyczeń 1941Mołotow będzie nalegał w imieniu Stalina, aby ZSRR mógł przyłączyć się do Osi. Wprawdzie ci ostatni obawiali się, że Francja i Wielka Brytania mogą nie zareagować, trzymając się z daleka od wojny niemiecko-sowieckiej: w tym sensie likwidacja przywódcy wojskowego, bardzo antyniemieckiego, pomogłaby w tej próbie.

Na paradzie 1 st maja 1937Tuchaczewski wciąż stoi u boku Stalina na Placu Czerwonym . Został aresztowany dnia22 maja, skazany i stracony dnia 12 czerwca 1937.

Wizjoner strateg

W latach dwudziestych Tuchaczewski chciał przekształcić nieregularne jednostki Armii Czerwonej w wyszkolone i zdyscyplinowane oddziały. Naciskał na zastąpienie kawalerii pojazdami pancernymi, pomysł, który zaczął być realizowany dopiero w latach 30. , kiedy Stalin podjął decyzję o industrializacji armii.

Teoretyzuje sowiecką koncepcję „ operacji głębokich  ”, w której połączone armie są używane do niszczenia tyłów i logistyki wroga. Doktryna została skodyfikowana w instrukcji Armii Czerwonej z 1936 r., a następnie wdrożona w życie podczas II wojny światowej. Ale jest to w 100% ofensywna koncepcja teoretyczna, która zostanie pogłębiona przez jej wdrożenie w czasie konfliktu.

Rehabilitacja Chruszczowa

W 1957 roku , Nikita Chruszczow rehabilituje Toukhachevski pod tytułem destalinizacji .

Ówczesny pierwszy sekretarz KPZR twierdził, że niemieckie Gestapo sfabrykowało dokumenty mające na celu skompromitowanie Tuchaczewskiego i innych, a tym samym osłabienie Armii Czerwonej w przededniu II wojny światowej. Teoria spisku wojskowego przeciwko Stalinowi zostaje więc definitywnie pogrzebana.

Konsekwencje

Eliminacja marszałka Tuchaczewskiego spowodowała porzucenie strategii dywizji pancernych, za którą się opowiadał, takich jak Guderian w Niemczech, Estienne i de Gaulle we Francji, Liddell-Hart i Fuller w Wielkiej Brytanii, Patton i Eisenhower w Stanach Zjednoczonych. Zjednoczony. To porzucenie będzie jedną z przyczyn, ale nie jedyną, sowieckiego pogromu latem 1941 roku .

Uwagi i referencje

  1. De Gaulle i Tuchaczewski Marina Arzakanian, Przegląd Historyczny Wojsk, 2012: 1812, s. 91-101
  2. Kolektyw 1997 , s.  sprecyzować.
  3. Montefiore, Dwór Czerwonego Cara, t. ja , s.  108.
  4. Reese 1993 , s.  sprecyzować.
  5. Carell 1963 , s.  192.

Zobacz również

Bibliografia

O wojnie radziecko-polskiej 1920 roku możemy też przeczytać

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły