Michał Kondracki
Michał Kondracki
Michał Kondracki (ur5 października 1902 w Połtawie, zmarł dnia 27 lutego 1984at Glen Cove ) to polski krytyk muzyki klasycznej i kompozytor .
Biografia
Michał Kondracki, urodzony 5 października 1902 w Połtawie (obecnie Ukraina), w latach 1923–1927 studiował w Konserwatorium Warszawskim u Romana Statkowskiego i Karola Szymanowskiego na kompozycję oraz Henryka Melcera-Szczawińskiego na fortepian. Od 1927 do 1930 studiował w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem Paula Dukasa , Paula Vidala i Nadii Boulanger ; jest także sekretarzem stowarzyszenia młodych muzyków polskich w Paryżu. Po powrocie do Warszawy zaczął komponować, pisać recenzje muzyczne w prasie i uczestniczyć w działalności charytatywnej.
Kondracki jest współorganizatorem i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, wiceprezesem Stowarzyszenia Pisarzy i Krytyków Muzycznych, członkiem Rady Artystycznej Opery Warszawskiej i członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciele Towarzystwa Tańca Artystycznego i Towarzystwo im. Karola Szymanowskiego.
Gromadzi również muzykę ludową z rejonu huculskiego, podhalańskiego i żywieckiego . Wybuch II wojny światowej w 1939 roku zastał go na Morzu Śródziemnym. W 1940 roku przybył do Brazylii i zamieszkał w Rio de Janeiro , gdzie pracował w rozgłośni radiowej. W październiku 1943 r. Przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Nowym Jorku , gdzie udzielał prywatnych lekcji gry na fortepianie. Pracuje także dla TV Voice of America, gdzie prowadzi wywiady z polskimi artystami występującymi w Stanach Zjednoczonych. Zostaje prezesem The Long Island Little Orchestra Society. W latach 1948-1949 oraz 1957-69 był korespondentem Ruchu Muzycznego , gdzie informował o amerykańskim życiu muzycznym. W 1960 roku przeniósł się do Glen Cove , niedaleko Nowego Jorku, gdzie mieszkał do śmierci 27 lutego 1984 roku.
Michał Kondracki był zapalonym podróżnikiem i wielkim miłośnikiem przyrody.
Grafika
W jego pracach wpływy sięgają od Roussela i Ravela po Prokofiewa . Jego muzyczna renoma zaczęła się od baletu Metropolis (1929), a rok później Mała symfonia góralska . Po 1957 roku prawie zrezygnował z kompozycji.
-
Trzy utwory na fortepian, 1923
-
A jeżeli nic na głos na fortepian, 1924
-
Dwie pieśni na głos i fortepian, 1924
-
Kołysanka Don Juana na fortepian, 1924–26
-
Scherzo na fortepian, 1924–26
-
Preludium i fuga na fortepian, 1924–26
-
Kwartet smyczkowy, 1925
-
Koncert fortepianowy n O 1 1926
-
Partita na małą lubkiestrę , 1926
-
Marchołt , opera komiczna, 1927
-
Metropolis , muzyka baletowa na orkiestrę ( utracona 1929 )
-
Mała symfonia góralska „Obrazy na szkle” na zespół kameralny, 1930
-
Krasula , humorystyczna kantata na chór i orkiestrę, 1931
-
Żołnierze , stół symfoniczny na orkiestrę, 1932
-
Popieliny , opera (Warszawa, 3 maja 1934, zaginiona )
-
Suita kurpiowska na orkiestrę, 1933
-
Nokturn na orkiestrę, 1934
-
Mecz na orkiestrę, 1935
-
Koncert fortepianowy n O 2 1935
-
Koncert na orkiestrę , 1935
-
Trio na flet, klarnet i fagot, 1935
-
Legenda czyli baśń krakowska , Ballet, 1937
-
Cantata ecclesiastica na chór i orkiestrę, 1937
-
Ptaszki św. Franciszka na chór a cappella, 1938
-
Toccata na orkiestrę, 1939
-
Epitafia na orkiestrę, 1939
-
Canção marcial da mocidade na chór a cappella, 1941
-
Taniec brazylijski na fortepian, 1942
-
Symfonia zwycięstwa na orkiestrę, 1942–1944
-
Psalm na orkiestrę, 1944
-
Groteska na orkiestrę, 1944
-
Concertino in C na fortepian i małą orkiestrę, 1944
-
Taniec brazylijski na orkiestrę, 1944
-
Taniec uliczników na orkiestrę, 1945
-
Nokturn na harfę i orkiestrę smyczkową, 1951
-
Pastorale na orkiestrę, 1954
-
Hymn olimpijski „Happy the Man“ na chór i orkiestrę, 1954
-
Kolęda na flet i orkiestrę smyczkową, 1955
-
Nastroje na fortepian, 1956
-
Hymn do Afrodyty na orkiestrę smyczkową, 1958
-
Noites cariocas, Rio de Janeiro na fortepian, około 1942 r
-
Jaś i Kasia na głos i fortepian, przed 1926
-
Dziewczyna i pajacyk na głos i fortepian, przed 1926
-
Dziesięć muzyki ludowych na głos i fortepian, przed 1939
Bibliografia
-
" PWM -Kompozytorzy że autorzy Michał Kondracki, biografia " na pwm.com.pl (dostęp 1 st kwiecień 2020 )
-
Honegger 1993 , s. 666.
-
Grove 2001 .
-
Encyclopedia of Music 1995 , s. 411.
Bibliografia
-
Marc Honegger , „Kondracki, Michał” , w Słowniku muzyki: Mężczyźni i ich dzieła , Wydania Bordas, pot. „Nauka o muzyce”,1993, 2 II wyd. ( 1 st ed. 1979), VIII-682 PP. , Tom I (AK) ( OCLC 312098944 ) , str. 666–667.
-
Encyclopédie de la musique ( tłum. Z włoskiego), Paryż, Librairie générale française, pot. „The Pocket Book / Pochothèque. Dzisiejsze encyklopedie ”,1995, 1142 pkt. ( OCLC 491213341 ) , str. 411.
-
(en) Bogusław Schäffer, „ Kondracki, Michał ” , w Grove Music Online , Oxford University Press,2001
- (autor) Jadwiga Paja-Stach, „ Kondracki, Michał ” , w MGG Online , Bärenreiter i Metzler,2003
Linki zewnętrzne