Michael cammalleri

Michael cammalleri Zdjęcie Cammalleri z płomieniami w 2012 r. Cammalleri z Calgary Flames w 2012 roku Kluczowe dane
Pseudonim (y) Cammy
Narodowość Kanada
Narodziny 8 czerwca 1982,
Richmond Hill ( Kanada )
Emerytowany gracz
Pozycja Lewoskrzydłowy
Wyciągnięty z lewo
Grano dla NHL
Los Angeles Kings
Montreal Canadiens
Calgary Flames
New Jersey Devils
Edmonton Oilers
LAH
Manchester Monarchs
Wersja robocza. NHL 49 th  podnieść ogólny, 2001
Los Angeles Kings
Kariera zawodowa . 2002 -2018

Michael Cammalleri , często określany jako Mike Cammalleri , (ur8 czerwca 1982w Richmond Hill , Ontario , Kanada ) jest kanadyjskim zawodowym hokeistą grającym w National Hockey League z Edmonton Oilers jako lewym skrzydłowym . Został wybrany w drugiej rundzie, 49- ty  gracz w klasyfikacji generalnej, przez Los Angeles Kings NHL przy wejściu do draftu z 2001 roku . Po jego pobycie w Kings, dołączył do Flames po raz pierwszy na sezon 2008-2009 . Po tym sezonie z Flames podpisał kontrakt z Montreal Canadiens, ale wrócił do gry w Calgary w sezonie 2011-2012 . W 2014 roku podpisał kontrakt z New Jersey Devils .

Na arenie międzynarodowej rywalizuje z Team Canada w czterech międzynarodowych konkursach; brał udział w dwóch mistrzostwach świata juniorów w 2001 i 2002 roku, zdobywając odpowiednio brązowy i srebrny medal . Na poziomie seniorskim był dwukrotnie wybierany do mistrzostw świata , w 2006 i 2007 roku, gdzie pomógł swojej drużynie zdobyć złoty medal .

Biografia

Początki

Michael Cammalleri urodził się dnia 8 czerwca 1982w Richmond Hill , Ontario  ; jest synem Leo z Sycylii i Ruth Cammalleri z religii żydowskiej i ma młodszą siostrę Melanie. Jej dziadkowie ze strony matki, pochodzący z Polski i Czechosłowacji , przeżyli Holokaust mimo przebywania w nazistowskim obozie koncentracyjnym. Młody Cammalleri grał w piłkę nożną , baseball , golfa, a także w hokeja na lodzie . Zaczął jeździć na łyżwach w wieku 3 lat, a rok później jego ojciec zapisał go do drużyny pięcioletnich graczy, kłamiąc o jego wieku.

Dołączył do Toronto Red Wings w wieku 13 lat i jako kapitan wygrał z nimi, jako kapitan , Międzynarodowy Turniej Hokejowy Pee-Wee w 1996 r. W następnym sezonie dołączył do Bramalea Blues of the League.Ontario Junior Hockey  ; w tym pierwszym sezonie zdobył 88 punktów w 46 meczach, co czyni go debiutantem roku. W kolejnym sezonie, w latach 1998-1999, zdobył 103 punkty w 41 meczach.

Choć był już przygotowany przez Majors Toronto Michalskiej z tej Ontario Hockey League , za radą ojca, woli wziąć swój czas i kontynuować studia; opuścił Ontario, a także Kanadę, by studiować na Uniwersytecie Michigan w Stanach Zjednoczonych .

Kariera akademicka

On gra dla Wolverines w University Championship w National Collegiate Athletic Association . W swoim pierwszym sezonie 1999-2000 strzelił 13 bramek i tyle samo asyst za 26 punktów. Wolverines wygrali sezon zasadniczy, ale turniej Central Collegiate Hockey Association wygrali Spartanie z University of Michigan .

W latach 2000-2001 Cammalleri noszący numer 13 był drugim strzelcem zespołu z 61 punktami, trzy punkty za Andym Hilbertem . Został wybrany do pierwszego zespołu gwiazd CCHA wraz z dwoma kolegami z drużyny: Hilbertem i Jeffem Jillsonem . W sezonie, jedzie do Moskwy , Rosji grać w Mistrzostwach Świata Juniorów z Team Canada . Kanadyjczycy zdobywają brązowy medal  ; po półfinałowej przegranej z Finlandią , ratują honor, wygrywając 2:1 w dogrywce ze Szwecją . Podczas turnieju strzelił cztery gole i dwie asysty za sześć punktów.

Cammalleri zostaje wybrany przez Los Angeles Kings w drugiej rundzie draftu do National Hockey League w 2001 roku . Był 49 th  gracz wybrany na spotkaniu, trzeci wybrany przez Królów po Jens Karlsson i David Steckel . Jednak nie dołącza do serii w Los Angeles, ponieważ gra kolejny sezon z Wolverines. W sezonie po raz kolejny gra z kanadyjską drużyną na Mistrzostwach Świata Juniorów w Czechach . Kanada przegrała ostatnie 5-4 z Rosją i zdobyła srebrny medal . Oprócz czterech asyst Cammalleri strzelił siedem bramek w tylu meczach; najlepszym strzelcem turnieju, zostaje wybrany najlepszym napastnikiem, a także w typowej drużynie zawodów.

Pod koniec sezonu 2001-2002 Wolverines Cammalleri miał 43 punkty w 28 meczach, aby ukończyć drugi strzelec drużyny. Wolverines wygrywają sezon zasadniczy z 19 zwycięstwami w 28 meczach, a także wygrywają turniej finałowy CCHA. Cammalleri jest częścią drugiego zespołu gwiazd CCHA.

Debiut w Los Angeles i występ w AHL

25 lipca 2002 r.Cammalleri podpisuje swój pierwszy profesjonalny kontrakt z Kings, trzyletni kontrakt. Swój sezon rozpoczął w Manchesterze Monarchs , drużynie zrzeszonej w American Hockey League z franczyzą Los Angeles. W dziewięciu meczach zdobył 14 punktów, zanim został powołany przez Kings na początku listopada. Zadebiutował w NHL na8 listopada 2002 r.przeciwko senatorom z Ottawy  ; W tym zwycięstwie 3:2 Cammalleri zdobył swój pierwszy punkt w NHL, asystując przy bramce Mathieu Schneidera . Osiem dni później w meczu z Edmonton Oilers strzelił swojego pierwszego gola w NHL przeciwko bramkarzowi Tommy'emu Salo . Zagrał 26 meczów z Kings przed powrotem do Manchesteru Manchester9 stycznia ; został odwołany przez królów prawie tydzień później. W końcu opuszcza 31 ostatnich meczów z powodu wstrząsu mózgu, który doznał28 styczniaprzeciwko rekinom z San José . Przed kontuzją miał pięć goli i osiem punktów w 28 meczach NHL i dwadzieścia punktów w trzynastu meczach AHL.

W następnym sezonie doznał kontuzji kolana w przedsezonowym meczu z Sharks on21 września 2003 r.powodując, że przegapił osiem gier. 29 listopadastrzelił dwa gole w tym samym meczu z Chicago Blackhawks  ; następnie osiągnął swój pierwszy dublet w NHL. Rozegrał 31 meczów z Kings na 14 punktów, podczas gdy z zespołem Monarchs rozegrał 41 meczów na 39 punktów. W playoffs Puchar Caldera AHL, Cammalleri gra mecz o pomoc w pierwszej rundzie serii przeciwko Królów stracić Worcester IceCats .

Sezon 2004-2005 NHL został odwołany z powodu lokautu, a Cammalleri grał cały sezon w szkolnym klubie Kings. Zagrał w AHL All-Star Game dla kanadyjskiej drużyny i asystował przy bramce Kyle'a Wellwooda , pierwszego w meczu. Pomimo prowadzenia 4-0 przez kanadyjski zespół, przegrała później mecz 5 do 4 z zespołem PlanetUSA . Zakończył sezon z 109 punktami, drugi strzelec w lidze za 117 punktami od Jasona Spezzy z Binghamton Senators . Strzelił także 46 goli, co uczyniło go najlepszym strzelcem i wygrał Trofeum Williego Marshalla , trofeum przyznawane co roku najlepszemu strzelcowi AHL. The Monarchs zakwalifikowali się do play-offów, ale zostali wyeliminowani w sześciu meczach przeciwko Providence Bruins w pierwszej rundzie.

Stały gracz Królów

10 sierpnia 2005 r., podpisuje roczne przedłużenie kontraktu z Kings o wartości 860 000  $ . To jego pierwszy sezon jako stały członek klubu, ponieważ rozegrał 80 z 82 meczów dla Kings. 5 stycznia 2006 r.Grał 100 th  grę kariery podczas meczu z Phoenix Coyotes . Ma również 26 bramek i 29 asyst w swoim rekordzie, zdobywając 55 punktów, kończąc jako najlepszy strzelec drużyny i czwarty za Ľubomírem Višňovskim , Craigiem Conroyem i Pavolem Demitrą . The Kings zajmują czwarte miejsce w Pacific Division i zostają wyeliminowani z play-offów.

Eliminacja Królów pozwala Cammalleri do udziału w tym 2006 Mistrzostwa Świata odbywają się w Rydze , na Łotwie . Po przegranej 5-4 półfinałowej ze Szwedami Kanadyjczycy zagrali w małym finale o brązowy medal z Finlandią, ale pokonali Kanadę 5-0. Podczas mistrzostw strzelił jednego gola i cztery asysty.

Przed rozpoczęciem kolejnego sezonu podpisał nowy roczny kontrakt z Kings on26 lipca 2006. 27 listopada, przeciwko New Jersey Devils , zdobył swój 100. punkt w karierze , strzelając gola przeciwko Martinowi Brodeurowi w wygranym 3-2 rzutach karnych . 22 lutego 2007Grał 200 th  grę kariery podczas meczu z Vancouver Canucks . Zdobył 39 goli w 81 meczach, zakończył jako drugi strzelec drużyny w latach 2006-2007, za Aleksandrem Frołowem  ; Kanadyjczyk ma 80 punktów, aby być najlepszym strzelcem drużyny. The Kings zajmują przedostatnie miejsce w Western Association i zostają wyeliminowani z play-offów ze skromnym wynikiem 68 punktów tuż przed Phoenix Coyotes , któremu brakuje jednego punktu do drużyny z Los Angeles. Cammalleri zdobywa nagrodę Bill Libby Memorial Award , wewnętrzne trofeum Kings wręczane co roku najlepszemu graczowi w drużynie .

Pod koniec kwietnia, Cammalleri wziął udział w Mistrzostwach Świata 2007 w Moskwie , Rosja . W ostatnim meczu Kanadyjczyków w drugiej rundzie, numer 13 strzelił dwie bramki w wygranym 6:3 ze Stanami Zjednoczonymi . Po zwycięstwach ze Szwajcarami w ćwierćfinale i ze Szwecją w półfinale, kanadyjskiej drużynie udaje się zdobyć złoty medal , pokonując w finale Finlandię 4-2, Cammalleri z asystą przy drugiej bramce swojego wpisanego przez Erica Staala . Podczas mistrzostw Cammalleri ma na koncie cztery gole i siedem punktów w dziewięciu meczach.

7 sierpnia 2007 r., podpisuje dwuletnie przedłużenie kontraktu z Kings. Królowie rozpoczynają sezon w Londynie przeciwko Anaheim Ducks, a Cammalleri strzeli pierwszego gola w wygranym 4:1 pierwszym meczu w historii NHL rozegranym w Europie . WMarzec 2008Podczas 2-1 straty w godzinach nadliczbowych przeciwko Minnesota Wild , Cammalleri strzelił jedynego gola w drużynie i podjął 200 th w NHL. Cammalleri ma tylko 47 punktów i jest ograniczony do 63 meczów z powodu różnych kontuzji, w tym urazu żebra , który spowodował, że opuścił 17 meczów. Królowie kończą ostatnie w swoim związku z 71 punktami i nie awansują do play-offów.

Calgary i Montreal

W dniu zanurzenia 2008 The20 czerwcaCammalleri zostaje sprzedany Calgary Flames . Aby zdobyć 26-letniego Kanadyjczyka, Flames handlują trzema drużynami. Wymieniają swój wybór z pierwszej rundy z Królami, którzy następnie wysyłają go i wybierają z pierwszej rundy do Anaheim Ducks na wybór z pierwszej rundy Ducks .

Grając na tej samej linii co Jarome Iginla i Matthew Lombardi ,27 listopada 2008przeciwko Vancouver Canucks , zrobił swój pierwszy hat-tricka i jego 100 th  cel kariery. Pod koniec sezonu Cammalleri strzelił drugiego strzelca drużyny z 82 golami za Iginlą, który miał 89; jest także najlepszym strzelcem z 39 bramkami. Cammalleri gra po raz pierwszy w swojej karierze w play - off o Puchar Stanleya odkąd Flames zajęli drugie miejsce w Dywizji Północno-Zachodniej . Drużyna zostaje wyeliminowana w pierwszej rundzie cztery do dwóch przez Chicago Blackhawks .

Ze względu na limit pensji Flames nie mogą przedłużyć kontraktu Cammalleriego, który zostaje wtedy wolnym agentem bez odszkodowania. 1 st lipca 2009podpisał pięcioletni kontrakt o wartości 30 milionów dolarów z Montreal Canadiens . 4 grudnia 2009, zdobył hat trick przeciwko Boston Bruins w Bell Center w setne urodziny Canadiens . Owacje na stojąco po zdobyciu trzeciego gola opisuje jako „najlepszy moment w swojej karierze” . 28 grudniaNa Scotiabank Place , domu Ottawa Senators w 2-4 porażki Cammalleri zdobył jego 19 th  gola w sezonie, ale z 20 000 th  bramka strzelona przez zawodnika w Montrealu franczyzy Od swojego powstania w 1909 roku na początku W lutym Cammalleri doznał kontuzji kolana, przez co straci sześć tygodni aktywności. Ostatecznie Cammalleri zebrał 50 punktów w 67 meczach na koniec swojego sezonu.

Kanadyjczycy ledwo zasłużyli na swoje miejsce w kwalifikacjach play-offów, ostatnie w Konferencji Wschodniej , ósme. Ku zaskoczeniu wszystkich, Canadiens wyeliminowali mistrzów sezonu regularnego , Washington Capitals w pierwszej rundzie , a następnie podzielili Pittsburgh Penguins na ten sam los  ; po raz pierwszy od 1993 roku , kiedy zdobyli Puchar Stanleya , dotarli do finału federacji. W siedmiu meczach przeciwko Pingwinom Cammalleri strzelił siedem bramek w serii, dołączając do listy najlepszych strzelców Kanady w rundzie playoff Maurice Richard , Jean Béliveau , Bernard Geoffrion , Guy Lafleur i Marcel Bonin .

Kanadyjczycy w końcu przegrali finał skojarzenia Wschodu z Philadelphia Flyers z trzema wykluczeniami przez bramkarza Michaela Leightona z Filadelfii. Chociaż siedmiu najlepszych strzelców play-off jest w finale Pucharu Stanleya i gra więcej meczów niż napastnik Canadiens, Cammalleri został najlepszym strzelcem w play-off z 13 golami w 19 meczach.

W następnym sezonie Cammalleri zostaje zawieszony na pierwszy mecz sezonu regularnego z powodu cięcia debiutanta Nino Niederreitera z New York Islanders podczas przedsezonowego meczu w Quebecu .4 października 2010. Środek-styczeń 2011traci miesiąc gry z powodu podwójnego czeku otrzymanego przez Mike'a Webera z Buffalo Sabres . Numer 13 w końcu wraca na lodowiska NHL na20 lutegopodczas Heritage Classic w 2011 roku grał ze swoją dawną drużyną, The Flames. Kanadyjczycy awansują do playoffów zajmując drugie miejsce w Northeast Division, ale zostają wyeliminowani w pierwszej rundzie iw siedmiu meczach z Boston Bruins . W tym sezonie Cammalleri otrzymuje trofeum Jeana Béliveau, wewnętrzne trofeum Canadiens przyznawane co roku zawodnikowi drużyny, który najbardziej wyróżniał się swoim zaangażowaniem w społeczność.

W styczniowym sezonie 2011-2012 , kiedy Kanadyjczyk przegrał 3:0 z Saint-Louis Blues , Cammalleri wyrobił sobie markę, mówiąc, że zespół miał przegraną postawę. 12 stycznia 2012, wycofał się z Montrealu pod koniec drugiego okresu, w meczu z Boston Bruins , a następnie został sprzedany do Calgary Flames , z Karri Rämö i wybierał w piątej rundzie w 2012 roku, przeciwko René Bourque , w drugiej rundzie 2013 pick i Patrick Holland . Po powrocie z Flames strzelił gola przeciwko swojej byłej drużynie, Kings, pomimo przegranej 4:1. Pod koniec sezonu Cammalleri zanotował jedenaście goli i osiem asyst. The Flames odpadają z play-offów z dziewiątym miejscem w Western Association z 90 punktami, pięcioma punktami za Królami i ósmym miejscem.

W sezonie 2012-2013 NHL ogłasza nowy lokaut po fiasku negocjacji między ligą a związkiem piłkarzy  ; Dopiero w styczniu rozpoczyna się sezon, a drużyny są ograniczone do 48 meczów. W tym sezonie, kiedy Flames ponownie odpadły z fazy play-off, Cammalleri ma 13 bramek i 32 punkty w 44 meczach, w tym hat-tricka przeciwko Gwiazdom Dallas na14 lutego ; to jego 200 th  gole strzelone w lidze. W następnym sezonie Cammalleri ponownie doznał kontuzji, które spowodowały, że opuścił dwadzieścia meczów, co ograniczyło jego sezon do 63. 4 kwietnia 2014Oznacza to jego 500 th  miejsce w National League po strzeleniu gola podczas meczu z Florida Panthers . Z 26 golami w tym sezonie, jest najlepszym strzelcem Flames i zajmuje trzecie miejsce wśród strzelców drużyny z 45 punktami za Jiřím Hudlerem i Markiem Giordano, ponieważ Flames są wykluczeni z playoffów piąty rok z rzędu.

Diabły z New Jersey

1 st lipca 2014Cammalleri, teraz wolny agent, podpisuje pięcioletni kontrakt z New Jersey Devils za 25 milionów dolarów. Przyzwyczajony do noszenia numeru 13, musi porzucić go na rzecz numeru 23, ponieważ Lou Lamoriello , dyrektor generalny zespołu od 1987 roku , przyjął jako tradycję nie noszenie numeru 13 w diabłach. W sezonie 2014-15 rozegrał 68 meczów , tracąc około 15 meczów z powodu różnych kontuzji, a Diabły zostały wykluczone z play-offów z trzynastym miejscem w Konferencji Wschodniej. Jest najlepszym strzelcem zespołu z 27 golami i 42 punktami, aby zająć drugie miejsce wśród strzelców Diabłów za Adamem Henrique, który jest o jeden punkt przed Cammallerim.

Latem 2015 roku Lamoriello opuścił Devils po zaakceptowaniu stanowiska dyrektora generalnego w Toronto Maple Leafs, a Cammalleri wykorzystał to odejście, aby wznowić swój stary numer z sezonu 2015-2016, aby zostać pierwszym graczem Devils, który nosi ten numer 13.

Życie osobiste

Cammalleri od dawna dzieli swoje życie z Jennifer Bernaudo. Mieli razem córkę o imieniu Chloe insierpień 2011 i druga córka, Mya, urodzona w grudzień 2014. Para była zaangażowana w wiele organizacji charytatywnych, odkąd Cammalleri dołączył do NHL. Wspiera głównie organizacje charytatywne dla dzieci, takie jak Fundacja Starlight , World Vision , Fundacja SickKids w Toronto i wiele innych. Podczas pobytu w Montrealu Cammalleri wspierał również wojsko poprzez swój program „Bohaterowie Cammy”. Sprzedaje bilety żołnierzom Quebecu i ich rodzinom na mecze Canadiens. Jego zaangażowanie w społeczność pozwoliło mu wygrać trofeum Jean Béliveau, wewnętrzne trofeum zespołowe, w 2011 roku.

Statystyka

Aby poznać znaczenie skrótów, zobacz Statystyki hokeja na lodzie .

Statystyki klubowe

Statystyki według sezonu
Pora roku Zespół Liga Sezon regularny Play-offy
PJ  b   W  Pts Gra słów PJ  b   W  Pts Gra słów
1997-1998 Bramalea Blues LHJPO 46 36 52 88 30 - - - - -
1998-1999 Bramaela Blues LHJPO 41 31 72 103 51 - - - - -
1999-2000 Rosomaki z Michigan NCAA 39 13 13 26 32 - - - - -
2000-2001 Rosomaki z Michigan NCAA 42 29 32 61 24 - - - - -
2001-2002 Rosomaki z Michigan NCAA 28 23 20 43 24 - - - - -
2002-2003 Manchester Monarchowie H 13 5 15 20 12 - - - - -
2002-2003 Królowie Los Angeles NHL 28 5 3 8 22 - - - - -
2003-2004 Królowie Los Angeles NHL 31 9 6 15 20 - - - - -
2003-2004 Manchester Monarchowie H 41 20 19 39 28 1 0 1 1 0
2004-2005 Manchester Monarchowie H 79 46 63 109 60 6 1 5 6 0
2005-2006 Królowie Los Angeles NHL 80 26 29 55 50 - - - - -
2006-2007 Królowie Los Angeles NHL 81 34 46 80 48 - - - - -
2007-2008 Królowie Los Angeles NHL 63 19 28 47 30 - - - - -
2008-2009 Płomienie Calgary NHL 81 39 43 82 44 6 1 2 3 2
2009-2010 Montreal Kanada NHL 65 26 24 50 16 19 13 6 19 6
2010-2011 Montreal Kanada NHL 67 19 28 47 33 7 3 7 10 0
2011-2012 Montreal Kanada NHL 38 9 13 22 10 - - - - -
2011-2012 Płomienie Calgary NHL 28 11 8 19 16 - - - - -
2012-2013 Płomienie Calgary NHL 44 13 19 32 25 - - - - -
2013-2014 Płomienie Calgary NHL 63 26 19 45 26 - - - - -
2014-2015 Diabły z New Jersey NHL 68 27 15 42 28 - - - - -
2015-2016 Diabły z New Jersey NHL 42 14 24 38 18 - - - - -
2016-2017 Diabły z New Jersey NHL 61 10 21 31 21 - - - - -
2017-2018 Królowie Los Angeles NHL 15 3 4 7 4
2017-2018 Edmonton Oilers NHL 51 4 18 22 14 - - - - -
Suma NHL 906 294 348 642 425 32 17 15 32 8

Statystyki międzynarodowe

Statystyki według konkurencji
Rok Zespół Konkurencja PJ  b   W  Pts Gra słów Wynik
2001 Kanada junior Mistrzostwa Świata Juniorów 7 4 2 6 2 Brązowy medal Brązowy medal
2002 Kanada junior Mistrzostwa Świata Juniorów 7 7 4 11 10 Srebrny medal Srebrny medal
2006 Kanada Mistrzostwa Świata 8 1 4 5 4 Czwarte miejsce
2007 Kanada Mistrzostwa Świata 9 4 3 7 6 Złoty medal Złoty medal

Osobiste trofea i wyróżnienia

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Termin „  rookie  ” oznacza zawodnika w jego pierwszym zawodowym sezonie, w języku angielskim używany jest termin „  rookie  ”.
  2. Określenie „projekt” to kanadyjska termin odpowiadający anglicyzmem projektu i wyznacza roczną prezent zdarzenia we wszystkich Ameryki Północnej zespołu sportu , porównywalną do stypendium dla zawodników, gdzie zespoły wybrać sportowców z uczelni, z liceum lub innej ligi lub nawet inny zespół.
  3. Francuski termin „  najlepszy gracz  ” odpowiada angielskiemu określeniu „  Najcenniejszy gracz  ” – MVP.
  4. bramkarz wykonuje shutout kiedy udaje mu się nie przyznają gola podczas całego meczu. Musi być także jedynym bramkarzem w drużynie, który grał.

Bibliografia

  1. Shauna Denis, „  Czy dasz mi ten taniec?”  » , na Canadiens.com , Montreal Canadiens ,11 kwietnia 2010(dostęp 7 marca 2012 )
  2. Jean-François Bégin, „  Michael Cammalleri: utalentowany  ” , La Presse,30 stycznia 2010(dostęp 7 marca 2012 )
  3. (w) Bob Snow, „  plik NCAA PRO z Michaelem Cammalleri  ” na NHL.com ,4 marca 2010(dostęp 26 września 2012 r . ) .
  4. (w) „  Michael Cammalleri, statystyki i profil hokej  ” na Legends of Hockey Net (dostęp 14 lipca 2012 )
  5. „  Michael Cammalleri - Statystyki  ” na www.nhl.com .
  6. (in) "  CCHA Champions  " w College Hockey Archiwum Historycznego (dostęp na 7 marca 2012 r ) .
  7. (w) „  Statystyki hokejowych drużyn U. of Michigan 2000-01  ” w The Internet Hockey Database
  8. (w) „  All-CCHA Teams  ” w College Hockey Historical Archive (dostęp 7 marca 2012 r. )
  9. Marc Branchu, „  2000/01 Mistrzostwa Świata Juniorów do lat 20  ” na Hockeyarchives (dostęp 7 marca 2012 )
  10. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  221
  11. Marc Branchu, „  Mistrzostwa Świata Juniorów do lat 20 2001/02  ” na Hockeyarchives (dostęp 7 marca 2012 )
  12. (w) „  Statystyki drużyn hokejowych 2001-02 U. of Michigan  ” w The Internet Hockey Database (dostęp 7 marca 2012 )
  13. (w) „  CCHA Regular Season Standings  ” w College Hockey Historical Archive (dostęp 7 marca 2012 r. )
  14. (w) „  Eliteprospects.com – Michael Cammalleri  ” na www.eliteprospects.com (dostęp 7 marca 2012 r. )
  15. Calgary Flames Media Guide 2008-09 , s.  45
  16. (w) P. Anson, „  Piątek, 8 listopada 2002 – Los Angeles Kings 3 @ Ottawa Senators 2  ” na stronie Hockey Summary Project (dostęp 7 marca 2012 )
  17. (w) "  Mike Cammalleri - 2002-2003 Game Log  " na NHL.com (dostęp 7 marca 2012 )
  18. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  151
  19. (w) „  Mike Cammalleri - 2003-2004 Game logs  ” na NHL.com (dostęp 7 marca 2012 ) .
  20. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  152
  21. (w) "  2003-04 AHL Playoff Results  " , w The Internet Hockey Database (dostęp 7 marca 2012 )
  22. (w) „  Ups for the All-Star Game 2005 AHL  ” na TheAHL.com (dostęp 12 października 2012 )
  23. (w) "  Liderzy ligi AHL 2004-05  " , w The Internet Hockey Database (dostęp 7 marca 2012 )
  24. (w) „  Trophy Case – Willie Marshall Award  ” w American Hockey League Hall of Fame (dostęp 7 marca 2012 )
  25. (w) „  2004-05 AHL Playoff Results  ” , w The Internet Hockey Database (dostęp 7 marca 2012 )
  26. (w) „  Królowie zgadzają się na warunki z trzema graczami  ” w Los Angeles Kings ,10 sierpnia 2005 r.(dostęp 7 marca 2012 )
  27. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  153
  28. Rekordy NHL 2010 , s.  73
  29. Marc Branchu, „  Raport Kanada-Szwecja Ice Hockey gry (20 maja 2006),  ” na Hockeyarchives (dostęp 07 marca 2012 )
  30. Jérémie Dubief, "  Raport Kanada - Finlandia hokejowego meczu (21 maja 2006)  " , na Hockeyarchives (dostępny 7 marca 2012 )
  31. (w) „  Kings ponownie podpisuje umowę z Cammalleri na jednoroczny kontrakt  ” na Los Angeles Kings ,26 lipca 2006(dostęp 8 marca 2012 )
  32. (w) Associated Press , „  Diabły kontra Kings - 27.11.2006 - Los Angeles Kings - Podsumowanie  » , o Los Angeles Kings ,27 listopada 2006(dostęp 7 marca 2012 )
  33. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  154
  34. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  210
  35. Nicolas Leborgne, „  Raport o meczu Kanada - Stany Zjednoczone w hokeju na lodzie (7 maja 2007)  ” , na Hockeyarchives (dostęp 8 marca 2012 )
  36. Marc Branchu, „  2007 Ice Hockey World Championships  ” na temat Hockeyarchives (dostęp 8 marca 2012 r. )
  37. Jérémie Dubief, "  Raport Kanada - Finlandia hokejowego meczu (13 maja 2007)  " , na Hockeyarchives (dostępny 8 marca 2012 )
  38. (w) „  Królowie dogadują się z Michaelem Cammallerim  ” w Los Angeles Kings ,7 sierpnia 2007(dostęp 8 marca 2012 )
  39. (w) Associated Press, „  Kaczki kontra Kings - 29.09.2007 - Los Angeles Kings - Podsumowanie  » , o Los Angeles Kings ,29 września 2007 r.(dostęp 8 marca 2012 )
  40. (w) "  Królowie kontra Dzikie - 02.03.2008 - Los Angeles Kings - Podsumowanie  » , o Los Angeles Kings ,3 marca 2008(dostęp 8 marca 2012 )
  41. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  155
  42. (w) "  Królowie kontra Raners - 02.05.2008 - Los Angeles Kings - Podsumowanie  » , o Los Angeles Kings ,5 lutego 2008(dostęp 8 marca 2012 )
  43. Przewodnik medialny LA Kings 2011-2012 , s.  159
  44. "  Ruchy w projekcie  " , na RDS.ca ,20 czerwca 2008(dostęp 9 marca 2012 )
  45. (w) "  Płomienie kontra Canucks - 27.11.2008 - Calgary Flames - Recap  ” , na flames.nhl.com ,27 listopada 2008(dostęp 9 marca 2012 )
  46. Przewodnik medialny Calgary Flames 2011-12 , s.  145
  47. Przewodnik medialny Calgary Flames 2011-12 , s.  276
  48. (w) Eric Francis , "  Mikey to lubi!  » , Calgary Sun ,13 stycznia 2012, S2
  49. Canadian Press, „  Jesteśmy bardziej utalentowani  ”, w RDS ,1 st lipca 2009(dostęp 9 marca 2012 )
  50. "  Cammalleri świetnie się bawili  " , na RDS ,5 grudnia 2009(dostęp 9 marca 2012 )
  51. Frederic Rappaz, „  „Zwycięska passa kończy się o czwartej  ” , na Canoe , Quebecor ,28 grudnia 2009(dostęp 9 marca 2012 )
  52. The Canadian Press, „  Cammalleri: sześciotygodniowa nieobecność  ” , w RDS ,2 lutego 2010(dostęp 9 marca 2012 )
  53. (w) The Canadian Press, „  Cammalleri dołącza do najlepszych wszech czasów Habs z punktacją playoff  ” na TSN ,13 maja 2010(dostęp 9 marca 2012 )
  54. "  2009-2010 Playoffs - Montreal Canadiens - Stats  " , na temat Montreal Canadiens (dostęp 9 marca 2012 )
  55. (w) "  2009-2010 - Playoffs - All Skaters - Summary - Total Goals  " na NHL.com (dostęp 9 marca 2012 )
  56. (w) John Molinaro, „  Habs' Cammalleri zawiesił 1 mecz  ” na CBC ,4 października 2010(dostęp 9 marca 2012 )
  57. (w) Chris Stevenson, „  To będzie ciężka przerwa dla Cammalleri  ” na Ifpress.com ,20 stycznia 2011(dostęp 9 marca 2012 )
  58. Kanadyjska prasa, „  Cammalleri wraca na trening  ” , w RDS ,14 lutego 2011(dostęp 9 marca 2012 )
  59. Éric Leblanc, „  Kanadyjczyk przegrywa ostatnią bitwę  ” , na RDS ,27 kwietnia 2011(dostęp 9 marca 2012 )
  60. Komunikat prasowy „  The Jean-Béliveau Trophy przyznany Michaelowi Cammalleriemu  ” , na temat Montreal Canadiens ,26 września 2011(dostęp 9 marca 2012 )
  61. (w) "  Cammalleri sfrustrowany słabą postawą Kanadyjczyków  " na TSN.ca ,11 stycznia 2012(dostęp 12 października 2012 )
  62. "  CH wymienia Cammalleri w Calgary  " , na Sports Network ,12 stycznia 2012(dostęp 9 marca 2012 )
  63. (w) Aaron Vickers, „  Darryl Sutter wygrywa bitwę jako Kings top Flames 4-1  ” na NHL.com ,15 stycznia 2012(dostęp 12 października 2012 )
  64. (w) "  Tabele konferencji 2011-2012 - NHL.com - Tabele  " na NHL.com (dostęp 12 października 2012 )
  65. (w) The Canadian Press, „  Hat trick Michaela Cammalleriego Propels Flames to win  ” w CBC Sports ,14 lutego 2013 r.(dostęp 27 kwietnia 2013 )
  66. (w) „  Mike Cammalleri podnosi Flames over Panthers  ” na www.cbc.ca ,4 kwietnia 2014(dostęp 24 sierpnia 2015 r . ) .
  67. (w) „  Calgary Flames roster and statistics 2013-14 Calgary Flames  ” na www.hockeydb.com (dostęp 24 sierpnia 2015 ) .
  68. "  Diabły oferują 25 milionów przez pięć lat Mike'owi Cammalleriemu  " , w La Presse ,1 st lipca 2014(dostęp 2 lipca 2014 )
  69. (w) „  Wyjście Lamoriello z Devils oznacza, że ​​Mike Cammalleri może przejść na numer 13  ” na www.cbssports.com ,5 sierpnia 2015 r.(dostęp 24 sierpnia 2015 r . ) .
  70. (w) „  Roster i statystyki New Jersey Devils 2014-15  ” na www.hockeydb.com (dostęp 24 sierpnia 2015 ) .
  71. "  Cammalleri w spoczynku  " , na Kajaku ,15 stycznia 2012(dostęp 15 października 2012 )
  72. (w) "  Walcząc ofensywnie, diabły spadają z Philadelphia Flyers, 4-1  " na www.nj.com ,11 grudnia 2014(dostęp 24 sierpnia 2015 r . ) .
  73. Komunikat prasowy „  Cammalleri podkreśla odwagę naszych żołnierzy  ” , na temat Montreal Canadiens ,11 października 2009(dostęp 15 października 2012 )
  74. (w) „  Statystyki i profil Michaela Cammalleriego w hokeju na lodzie  ” , w The Internet Hockey Database .

Załączniki

Bibliografia