The Company of Merchants of the Staple of England lub Merchant Staplers , zwane w języku francuskim Merchants of the Stage lub Merchants of the Warehouse , toangielska firma zarejestrowana przez Królewską Kartę w 1319 roku - a zatem najstarsza firma handlowa w Anglii - specjalizująca się w handlu wełną , skórami, ołowiem i cyną , który kontroluje eksport wełny na kontynent w późnym średniowieczu . Jego początki sięgają 1282 roku i prawdopodobnie wcześniejszego okresu.
W średniowiecznych dokumentach łacińskich potocznym określeniem „ zszywki” jest stabilny emporium , stały sklep lub magazyn, w którym mają być zdeponowane towary, stąd hipoteza semantycznego przesunięcia w kierunku podstawowych artykułów spożywczych , które jest jednym z obecnych znaczeń słowa „ staple.” W języku angielskim. Ale słowo to występuje w podobnym znaczeniu w językach germańskich: w staroangielskim stapol , stapul , akcesorium lub wsparcie, od stapa , krok; w kaplicy holenderskiej kupa; w dolnoniemieckiej stapie , kupie, magazynie, a więc także na wschodnio-fryzyjskim estapie , estapie , na scenie, na stacji, ogólnie w mieście lub na targu, na którym sprzedawane są określone towary, zwane same towarami podstawowymi lub zszywkami . Wydaje się, że pierwotnym znaczeniem jest podniesiona platforma - do której prowadzą schody - przystosowana do sprzedaży towarów.
Od 1314 roku Korona Brytyjska, chcąc monitorować handel i zapewniać podnoszenie podatków, wymaga każdej wełny eksportowej przeznaczonej do handlu na Wyznaczonym Rynku, zwanym The Staple (in) .
Zszywek najpierw znajduje się w Antwerpii następnie stopniowo przenosi się do Saint-omeru , Brugia , Bruksela , Louvain , Mechelen i Calais . W 1353 r. Przebywał w Westminsterze , gdzie przyciągał tak wielką aktywność, że miejsce to zostało wzniesione jako miasto, a następnie od 1378 r. Do Staple Inn w Holborn .
Po oblężeniu Calais i jego podboju przez Anglików, od 1363 r. Utworzono tam zszywkę. Utworzono grupę dwudziestu sześciu kupców, którzy przyjęli nazwę Kompania podstawowego w Calais . W zamian za współpracę w zakresie płacenia podatków firma uzyskała całkowity monopol na eksport wełny z Anglii. Korona brytyjska bardzo dba o przyszłość firmy, która jest zarówno źródłem dochodu, jak i graczem w obronie Calais przed Francuzami.
Wraz z rozwojem angielskiej produkcji tekstyliów eksport wełny nie miał większego znaczenia, a siła kupców scenicznych malała. Utrata Calais w 1558 roku doprowadził do przeniesienia zszywanie do Brugii, gdzie zszywacze zatrzymanego monopol na eksport. W 1614 r. Zakazano wywozu surowej wełny, a wełną handlowano wyłącznie na rynku krajowym, ale zakaz ten został zniesiony w 1617 r. Po tym, jak Estates General Królestwa Niderlandów zakazał importu tkanin z Niderlandów. ”Anglia. Jeśli jednak eksport ponownie stanie się możliwy dla zszywaczy , Holandia nie zmieni swojej decyzji i zszywacze są utrzymywane tylko na rynku angielskim.
Firma nadal istnieje, z siedzibą w Yorkshire . Przyznaje stypendia i nagrody organizacjom charytatywnym i wyjazdom edukacyjnym związanym z tekstyliami.
Możemy przytoczyć burmistrzów Calais Richard Whittington , także Lord Mayor Londynu , William Browne (en) (1410/89), Henry Plankney (c. 1480 - 1535) z Grayingham w Lincolnshire i Thomas Davenport, burmistrza Leicester .