Maurice Maréchal (wiolonczelista)

Maurycy Marshal Obraz w Infoboksie. Maurice Maréchal w Tokio Biografia
Narodziny 3 października 1892 r
Dijon
Śmierć 19 kwietnia 1964 r.(w wieku 71 lat)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz w Péjoces
Narodowość Francuski
Trening Konserwatorium z wpływami regionalnymi w Dijon
Higher National Conservatory of Music and Dance w Paryżu (od (1905)
Zajęcia Wiolonczelista , nauczycielka muzyki , profesor uniwersytecki
Inne informacje
Pracował dla Krajowe Wyższe Konserwatorium Muzyki i Tańca ( d ) (1942-1963)
Konflikt Pierwsza wojna światowa
Instrument Wiolonczela
Nagrody Oficer Legii Honorowej
Croix de Guerre 1914-1918 (1916)

Maurice Maréchal , urodzony w Dijon on3 października 1892 ri zmarł w Paryżu dnia19 kwietnia 1964 r., jest francuskim wiolonczelistą .

Biografia

Młodzież i szkolenia

Maurice Maréchal urodził się w Dijon on 3 października 1892 r. Jest synem Julesa Jacquesa Maréchala zatrudnionego w Poczcie i Telegrafie oraz Marthe Justine Morier, jego żony.

Po studiach w konserwatorium w swoim rodzinnym mieście, wstąpił w 1905 w Konserwatorium w Paryżu , gdzie zdobył pierwszą nagrodę w wiolonczeli w 1911 roku .

Pierwsza wojna światowa

Trzy lata później do wojny przystąpiła Francja  ; Maurice Maréchal był odPaździernik 1913włączone do 74 -go Pułku Piechoty Rouen w ciągu trzech lat od ustawy . W wieku 22 lat, został wcielony (numer rejestracyjny 4684, klasa 12, Żołnierz 2 e  klasa, i odwołuje medic agenta rowerzysta) do 274 th Pułku Piechoty . W prywatnych pamiętnikach opowiada o swoim codziennym życiu od sierpnia 1914 do lutego 1919 . Niektóre z jego listów zostały opublikowane w książce Paroles de Poilus .

Dwóch towarzyszy stolarzy, Antoine Neyen i Albert Plicque, nacięło mu szczątkową wiolonczelę w drewnie skrzyni na amunicję - " Włochaty  " - dzięki której gra na nabożeństwach i dla oficerów; to jest w 5 -tego  Dywizji Piechoty Mangin , muzyki, który zachęca muzykę. Na czole poznał innych muzyków, takich jak Gustave Cloëz czy pianista Henri Magne, i tworzył z Lucienem Durosoirem na I skrzypcach, Henri Lemoine na II skrzypcach i André Capletem na altówce, kwartetem występującym przed państwem-dur .

Został odznaczony Krzyżem Guerre w 1916 roku.

Kariera muzyczna

Po wojnie Maurice Maréchal dołączył na rok do Concerts Lamoureux w 1919 roku. Występuje w 1926 roku w Orkiestrze Nowojorskiej . Następnie rozpoczął karierę jako solista, który zaprowadził go na wszystkie kontynenty. Jego przyjaciel Émile Poillot akompaniował mu na fortepianie podczas kilku tournées w Hiszpanii (1925 i 1926), we Francji (1928), w Singapurze (poniedziałek).7 sierpnia 1933) i Holenderskich Indii Wschodnich (sierpień iwrzesień 1933).

W 1942 r. został mianowany profesorem Konserwatorium Paryskiego, po czym odszedł na rok przed śmiercią w 1964 r., mając 72 lata. Wśród jego uczniów są Christine Walevska, Alain Lambert , Jean Deplace i Alain Meunier .

On stworzył w tym Sonata na skrzypce i wiolonczelę przez Maurice'a Ravela , w Epifanii z André Kapletka , koncertów Arthur Honegger i Darius Milhaud .

Jego dziewięć intymnych notatników, zebranych wraz z listami od Luciena Durosoira , ukazało się w 2005 roku w książce pt. Two Musicians in the Great War . Jego uczeń Alain Lambert poświęcił mu książkę, Maurice Maréchal, głos wiolonczeli .

„19 kwietnia 1964 zmarł Maurice Maréchal. Czterdzieści lat później w mojej pamięci zachowała się emocja z pierwszego spotkania w 1960 roku, a jego niezwykłe spojrzenie było natychmiastowe dla tego mistrza, dla którego każdy kurs był ponadczasową chwilą. Pod żadnym pozorem nie przegapiłbym ani jednego, nawet gdyby oznaczało to przejście kilku kilometrów, wiolonczelę na końcu ręki, jeden dzień strajku transportowego. [...] Przed lekcjami lub po lekcjach opowiadał mi o swoich koncertach, trasach koncertowych, swoich uczniach w czasie wojny lub tych, którzy zaczynali swoją karierę iz których był dumny, Kiedy wziął moją wiolonczelę, tak jak brzmiał mój instrument ! I w emocjach przerosłam siebie, ale w domu moja wiolonczela zapomniała i musiałam patrzeć. Potem choroba, szpital amerykański, potem zajęcia w sali klasztornej, ale zawsze ta hojność i ta uwaga. Zawsze rozmawiałem o Maréchal z moimi studentami. "

Maurice Maréchal zmarł dnia 19 kwietnia 19646 w swoim domu, ulicy Freycinet w Paryżu ( XVI th dzielnicy) po operacji nerek. Jego pogrzeb odbył się w katedrze Saint-Bénigne w Dijon on22 kwietnia ; został pochowany na cmentarzu Péjoces w Dijon.

Dekoracje

Maurice Maréchal był oficerem Legii Honorowej i posiadaczem Krzyża Guerre .

Bibliografia

Jego żona, Loïs Perkins-Maréchal, długo omawia ich wspólne życie i działalność artystyczną męża w Ameryce przed drapaczami chmur , wydaną przez France-Empire w 1979 roku.

Uwagi i referencje

  1. Słowa poilusa, listy z Wielkiej Wojny , Paryż, Tallandier Historia,1998, 160  pkt. ( ISBN  2-235-02197-2 ) , list 9 - strona 42
  2. przechowywane w muzeum instrumentów Spośród Cité de la Musique .
  3. "  Wiolonczela, znana jako" Włochata "  " , na pad.philharmoniedeparis.fr
  4. jego instrumencie widnieją podpisy Ferdynanda Focha , Henri Gourauda , Charlesa Mangina i Philippe'a Pétaina .
  5. Brigitte François-Sappey , Bruits de guerre 1914-1918 , artykuł Diapasona nr 629 z listopada 2014 r .  24
  6. „  Centenary 14/18: Concert Homage to Lucien Durosoir  ” , na stronie bibliothequeboucau.fr
  7. Pierre Gervasoni, „  Łuk zamiast pistoletu wśród „włochatych  ”, Le Monde ,27 października 2015( przeczytaj online )
  8. jego akta dotyczące LEONORE.
  9. (w) "  Maurice Marechal i jego sztuka. Wieczór z mistrzem wiolonczelistą  ” , The Straits Times ,8 sierpnia 1933, s.  12 ( przeczytaj online ).
  10. Wydawnictwo Tallandier, Paryż, 2005.
  11. Wydania Papillon, Genewa, 2003.
  12. Jocelyne Reydy, wiolonczelistka, w recenzji Le Violoncelle , nr 11, maj 2004.
  13. "  Cote 19800035/598/67689  " , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury

Linki zewnętrzne