| Redaktor naczelny |
|---|
| Narodziny | 1944 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Pisarz , dziennikarz |
Maurice Lemoine , urodzony w 1944 roku, jest dziennikarzem i pisarzem , redaktorem naczelnym La Chronique d' Amnesty International od 1993 do 1996 roku , zanim dołączył do Le Monde diplomatique, której był również redaktorem naczelnym.
Jest „specjalistą w świecie Karaibów i Ameryki Łacińskiej ” .
To wygląda tak:
„Born (prawie) w połowie XX th wieku, syn taksówkarza zmarł przedwcześnie i matka (początkowo) gospodyni, Maurice Lemoine zobaczył trajektorię wielu młodych ludzi” proletów „z przedmieść paryskich: życie w nisko- wynajem mieszkań, raczej pospiesznych z systemu szkolnego (CEP, CAP), sport wyczynowy (kolarstwo i lekkoatletyka), muskularna służba wojskowa (w batalionie spadochronowym).
Na szczęście dzięki matce dorastał w domu pełnym książek, w towarzystwie Johna Steinbecka , Williama Faulknera , Ernesta Hemingwaya , Alberta Londresa , Blaise'a Cendrarsa , Luciena Bodarda , Jacka Londona , Josepha Conrada , Georgesa Arnauda i wielu innych „inni, więc jest rzeczą oczywistą, że reportera Spirou i Tintina (którzy podsunęli mu kilka pomysłów).
Zanim odważył się spróbować swoich sił w dziennikarstwie, ćwiczył jednak wszystkie zawody (lub prawie, nie przesadzajmy niczego): typograf, akwizytor od drzwi do drzwi, dystrybutor ulotek, sprzedawca (bardzo niewielu) maszyn do pisania, przedstawiciel handlowy (szczególnie nie uzdolniony), gosposia w Prisunic (zgodnie z obecną nazwą technik powierzchni), pracownik biurowy, stróż nocny w Club Méditerranée, kierowca ciężarówki, operator-konsola, inżynier sprzedaży, pas startowy na lotnisku Orly itp. Mieszkał też półtora roku w buszu, w Gabonie, jako „Ochotnik postępu” (co dało mu wgląd w istnienie FrançAfrique) i rok w kibucu (co pozwoliło mu odkryć istnienie… Palestyńczycy). Niemniej jednak była to pierwsza siedmiomiesięczna podróż do Ameryki Środkowej w 1973 r., z 7000 franków w kieszeni (powiedzmy 1000 euro), co oznaczało punkt zwrotny w tym życiu, które wydawało się być raczej niezorganizowanym bałaganem.
W przeszłości był członkiem redakcji przeglądu Autrement , producent wykonawczy dla Nuits Magnétiques na France Culture , następnie redaktor naczelny La Chronique d ' Amnesty International od 1993 do 1996 roku .
Jest specjalistą od sytuacji politycznej w Ameryce Łacińskiej, a zwłaszcza w Wenezueli i Kolumbii .
Publikuje 2 kwietnia 2015książkę o zamachach stanu w Ameryce Łacińskiej, Ukryte dzieci generała Pinocheta, szczegóły zamachów stanu i inne próby destabilizacji opublikowane przez Don Kichota. „Naprawdę fascynujące, 700-stronicowe śledztwo” według L'Humanité , książka „spogląda wstecz na prawie sto lat prób podejmowanych przez Stany Zjednoczone w celu kontrolowania tego, co uważają za swoje„ podwórko ”. Niezbędna książka, aby zrozumieć, co dzieje się w chwili, gdy pragnienie emancypacji nigdy nie było tak silne i wspólne w Ameryce Łacińskiej” .