Marta Hanau

Marta Hanau Obraz w Infoboksie. Fotoportret Marty Hanau (1928). Biografia
Narodziny 10 stycznia 1886 r.
Paryż
Śmierć 14 lipca 1935(w wieku 49 lat)
Fresnes
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse (29 lipca 1935 -3 stycznia 1936) , paryski cmentarz Bagneux ( ods3 stycznia 1936)
Imię i nazwisko Marta Hanau
Pseudonim Bankier szalonych lat dwudziestych twe
Narodowość Francuski
Dom Ośrodek Więzienia Fresnes (1934-1935)
Zajęcia Bizneswoman , dziennikarz , bankier
Wymowa

Marthe Hanau , ur.1 st styczeń 1886w Paryżu i zmarł dnia19 lipca 1935w więzieniu Fresnes jest francuską bizneswoman . Zamieszana w skandal finansowy Gazette du Franc , nazywana jest „bankierką szalonych lat dwudziestych  ”.

Rzadka Francuzka działająca wówczas w kręgach finansowych, nie oszczędziła jej reakcyjna, a czasem antysemicka prasa . W jego imieniu interweniowała Liga Praw Człowieka . Skazana na karę więzienia za oszustwo i nadużycie zaufania , a następnie za ukrywanie skradzionych dokumentów i znieważanie sędziów, popełniła samobójstwo.

Biografia

Pochodzenie i młodość

Marthe Hanau urodziła się dnia 1 st styczeń 1886w 11 th dzielnicy Paryża . Jego rodzice są drobnymi handlarzami z Alzacji i należą do społeczności żydowskiej, która po wojnie 1870 roku zdecydowała się pozostać Francuzami .

Od młodości młoda Marthe popada w konflikt z bardzo autorytarną matką. Ta ostatnia sprzeciwia się pobieraniu przez córkę lekcji gry na fortepianie . Marthe prowokuje matkę paląc w miejscach publicznych, odmawiając noszenia modnych kobiecych strojów, prowadzenia sportowych samochodów czy popisywania się z innymi kobietami. Konflikt zaostrza się, gdy matka interweniuje, by przeciwstawić się rodzącemu się romansowi Marthe z młodą kobietą poznaną w nadmorskim kurorcie, a następnie w Paryżu młoda dziewczyna zabiega o sprzedawczynię w rodzinnym sklepie. Marthe w końcu przyjmuje zaaranżowane małżeństwo ze spadkobiercą przemysłowca z Lille, pod warunkiem, że nie musi mieć potomków. W 1906 wyszła za mąż za biznesmena Lazare Blocha, pochodzącego z Lille . Mężatka miała trwały romans z córką jubilera, który mimo przerwy spowodowanej I wojną światową , trwał do końca życia Marty.

Pierwsze potępienie: „laska żołnierska”

W 1917 miała 31 lat . Ona i Lazare Bloch próbowali założyć kilka nieudanych biznesów. Lazare oczywiście nie jest dobry. Wpadł na pomysł wprowadzenia na rynek kawy syntetycznej w postaci proszku do rozcieńczenia, będącego namiastką, jaka istniała w tym okresie niedoboru. Nazywany "kijem żołnierza", sprzedawany jest z dużą ilością reklam, które zostaną uznane za fałszywe: przedmiotowy produkt, nie pobudzając włochatych , usypia je. Armia francuska składa skargę. Oboje zostali skazani przez sąd karny, Marthe otrzymała wyrok w zawieszeniu. Aby chronić swoją reputację w świecie finansów, rozwodzi się ze swoim mężem, który jest zbyt skompromitowany,4 maja 1920.

Gazeta franka

Rzuca 21 marca 1925„dziennik informacji i ekonomii politycznej”, La Gazette du franc i kieruje w stronę początkowo Maurice'a Bernarda de Courville (1860-1944), politechnika, który kierował zakładami Le Creusot , a w redakcji naczelnej Charlesa Bertranda . Ten dziennik będzie pojawiał się nieprzerwanie do1 st grudzień 1928lub 193 numery . Na początku szybko ugruntowała swoją pozycję dzięki jakości uznanych współpracowników oraz osobowości świata gospodarczego i politycznego, których wywiady publikowała. W kontekście „kryzysu frankowego” i uregulowania długu wojennego, porady udzielane oszczędzającym przy inwestycjach giełdowych najczęściej dotyczą akcji i obligacji z jej własnych relacji biznesowych. Do redakcji dołącza Georges Anquetil , autor bestsellerowej książki Szatan na czele , dyrektor skandalicznego magazynu La Rumeur , zbierającego pozwy o zniesławienie. The Gazette dobrze się sprzedaje, a Marthe Hanau praktykuje tam formę finansowego populizmu, który będzie jej płatał figle. Nawiązuje kontakt z Lazare Blochem, który założył szereg firm-przykrywek.

1 st sierpień 1925, założyła bank, Technical Group of Financial Management i emituje papiery wartościowe oprocentowane na 8% na rynku paryskim (wobec 6% średnio wśród jego „konkurentów”), które sprzedają się bardzo dobrze dzięki rozgłosowi jego arkusz finansowy. W lipcu 1926 Charles Bertrand złożył rezygnację. W październiku bank przeniósł się na 94 rue Saint-Lazare . 8 kwietnia 1927Hanau zakłada Société des exploits foncières. Jeśli uwodzi subskrybentów, to również dlatego, że w razie potrzeby zwraca im natychmiast, ale z pieniędzmi zarobionymi na nowych ratach abonamentów: ten schemat Ponzi nie mógł być kontynuowany. Tym samym podniesiony ponad 170 milionów z franków .

14 stycznia 1928wydała dodatek do swojego czasopisma La Gazette des nations . 15 lutego Pierre Audibert (1880-1931) został redaktorem naczelnym, a Aristide Briand opublikował swoją deklarację pokojową w jednym. Marthe Hanau założyła następnie w lipcu finansową agencję prasową L'Agence Interpresse, która zwróciła się do wszystkich dzienników w celu odsprzedania im informacji finansowych: ta struktura okazała się zagrożona przez charakter samych informacji. Siedziba główna zostaje przeniesiona na 124-126 rue de Provence . Audibert zażądał od Brianda Legii Honorowej dla Marthe, która była wtedy u szczytu swojej chwały. W tym samym czasie Lazare Bloch zostaje przyjęty na audiencji w Rzymie przez Mussoliniego . General Security of Paris publikuje raport o La Gazette du franc, który coraz częściej chce być wizytówką polityki Brianda. W sierpniu utworzenie przez Hanau Compagnie générale financier et foncière.

Od 20 do 23 listopada 1928Georges Anquetil publikuje w La Rumeur serię oszczerczych śledztw dotyczących Marthe Hanau .

Sprawa Hanau

System upadnie pod koniec 1928 roku. Źródło afery bierze się najpierw od zdymisjonowanego przez Hanau Georgesa Anquetila , który w odwecie zaczyna publikować w La Rumeur kompromitujące informacje o La Gazette i jej ustaleniach finansowych. Rewelacje te zostaną przekazane i rozchmurzą się w kręgach politycznych i medialnych, w szczególności kartelistów  ; gazeta Le Quotidien , główny organ kartelu lewicy , który wydzierżawił swoją stronę finansową Marthe Hanau, nie odzyskuje sił . Sprawa nabrała rozgłosu, gdy po twierdzeniach Anquetila konkurencyjna firma Havas Agency przeprowadziła serię śledztw , które próbowały udowodnić, że niektóre tytuły, do których doradzano La Gazette du franc i The Interpresse Agency, opierają się na fikcyjnych działaniach.

Początkowo Marthe Hanau może uciszyć pogłoski, przekupując niektórych polityków. Jednak zgromadzone dowody i brygada finansowa , zaalarmowana w szczególności przez Horace Finaly , dyrektora zarządzającego Banku Paryskiego i Holandii , zakończyła dochodzenie. Marthe Hanau została aresztowana za oszustwo i nadużycie zaufania na4 grudnia 1928. W następnych tygodniach Lazare Bloch, Pierre Audibert i kilku ich partnerów biznesowych zostali również oskarżeni o oszustwo i nadużycie zaufania i uwięzieni w więzieniu Saint-Lazare . 8 marca 1929 r. Izba Deputowanych przegłosowała powołanie komisji śledczej, z którą Hanau odmówił współpracy. 23 maja, podczas pierwszej interwencji Ligi Praw Człowieka, Victor Basch napisał do Louisa Barthou , Strażnika Pieczęci, by bronić Marty. 8 czerwca opublikowała La Vérité w sprawie Gazette du franc .

Rozpoczyna się wstępne przesłuchanie . Hanau domaga się jej zwolnienia za kaucją, argumentując, że sąd nic nie wie o finansach i że może zwrócić wszystkie pieniądze – w co nie wszyscy wierzą. Sąd odmówił mu kaucji,1 st czerwiec 1930rozpoczyna strajk głodowy . Trzy tygodnie później została przeniesiona do szpitala Cochin w Neuilly, gdzie była karmiona na siłę. Ucieka z tego szpitala i wraca (podobno sama) do więzienia Saint-Lazare. Komendant paryskiej policji Chiappe - który zostanie później zwolniony w kontekście sprawy Stavisky'ego  - który nie chce, aby zginęła pod jego odpowiedzialnością, domaga się jej wolności za kaucją. 8 kwietnia 1930, została zwolniona za kaucją w wysokości 800 000 franków.

W czerwcu 1930 , pod nazwiskiem partnerki Lazare Blocha, Germaine Brunet, założyła tygodnik Forces .

14 lipca następnego roku osiągnięto porozumienie z wierzycielami La Gazette du franc, które pojawiały się raz w miesiącu od2 listopada 1930 w 22 lutego 1931.

Proces Marthe Hanau otwiera się 30 października 1930 przed 11 th  izby Trybunału Karnego Sekwany; wywołuje tam wielki skandal, ujawniając nazwiska osobistości, którym zaproponowałaby łapówki. 30 listopada, wciąż przez prasę, próbowała założyć rodzaj ligi, którą nazwała Les capitalistes-épavants , z odpowiednią niezależną gazetą i prowadzić kampanię przeciwko „wielkim bankom”. 4 grudnia, Że szafy Tardieu rezygnuje, spryskane przez nowego skandalu, w Oustric afery . W grudniu nowy list Ligi Praw Człowieka na jego korzyść. W marcu 1931 r. wierzyciele „ La Gazette” zorganizowali się, by wystąpić w swoich sprawach.

28 marca 1931Marthe Hanau zostaje skazana za oszustwo i nadużycie zaufania na dwa lata więzienia w zawieszeniu i grzywnę w wysokości 3000 franków; Lazare Bloch zostaje skazany na 18 miesięcy więzienia. Trzy dni później Pierre Audibert, również skazany, zmarł z powodu zatorów. Wydany wczerwiecnastępnie Hanau zostaje doradcą technicznym nowej spółki, Banku Unii Publicznej; nieoficjalnie zarządza w swoich biurach przy rue de Provence. 7 lipca, jest ofiarą wypadku drogowego. Unieruchomiona nogami, przeszła operację, która zmusiła ją do poruszania się o kulach.

W Styczeń 1932, jego czasopismo Forces wydaje dodatek: Le Secret des dieux , który twierdzi, że ujawnia wszystkie tajemnice finansów. Ta usługa finansowa jest w abonamencie. 8 kwietnianastępnie ujawnia w tej samej gazecie wszystkie akta dotyczące jej sprawy, w tym dokumenty co do zasady poufne, między innymi akta, które prefekt Chiappe przekazał sprawozdawcy ds. finansów Pierre-Étienne Flandinowi . Marthe Hanau została aresztowana tego samego dnia. Została warunkowo zwolniona ze względów zdrowotnych dnia25 października. Złożyła apelację, ale jej wniosek został odrzucony, jednak udało jej się opóźnić postępowanie sądowe.

Koniec

17 marca 1934wypuściła swoje ostatnie tygodniowe pismo Listen to me... , które zniknęło w lutym 1935 roku, po pięćdziesięciu numerach, z okładkami Jeana Effela , Louisa Touchaguesa i Moise'a Kislinga . W tym czasopiśmie atakuje swoich sędziów i ostrzega przed Hitlerem.

23 maja 1934Ona jest skazany, w ramach przypadku gazet Sił do trzech miesięcy więzienia i dwieście franków grzywny przez 10 th  Izby przestępstwa otrzymania skradzionych dokumentów i znieważenie sędziów. 21 czerwca grupa wierzycieli uzyskała sekwestrację swojej gazety.

Po złożeniu apelacji Marthe Hanau poszła 13 lipca do Sądu Apelacyjnego, który podwyższył jej wyrok, tym razem skazując ją na trzy lata więzienia i grzywnę w wysokości 3000 franków.

Na początku lutego 1935 Sąd Kasacyjny odrzucił apelację Marthe Hanau. 23-go została uwięziona we Fresnes.

Ona popełnia samobójstwo na14 lipca 1935 r, w infirmerii więzienia Fresnes, za pomocą rurki barbituranowej ( Véronal ). Zostawiłaby tę notatkę dla bliskich jej osób: „Mam dość tych pieniędzy, które mnie zmiażdżyły”. „ Po pięciu dniach agonii zostaje oficjalnie uznana za zmarłą19 lipca 1935do 6  pm  20 am przez administrację więzienną. 29 lipcapochowana jest w tymczasowej krypcie na cmentarzu południowym ( Montparnasse ). Czas budowy jego pochówku na paryskim cmentarzu w Bagneux , jego ciało zostaje tam przeniesione3 stycznia 1936.

Mieszkała w swojej prywatnej rezydencji przy rue de la Tourelle 10 w Boulogne-sur-Seine .

Pozycja przykutej kaczki

W listopadzie 1928 , Chained Duck obszernie relacjonował i komentował tę sprawę, podsycając instynktowną nieufność wobec politycznych i ekonomicznych potęg oraz ich niezdrowy współudział. Publikował fałszywe wywiady z zainteresowanymi osobistościami, pastisze z prasy ( La Gazette du franc staje się w swoich felietonach La Galette du franc ), opowieści na temat niebezpiecznych afer, recenzje książek o biznesie (także dla „ Afery Oustric ” ), nie zapominając o wielu rysunkach, a nawet o grze w kaczkę i finansistę.

Inne gazety i gazety zgłosiły podejrzenia, w tym La Rumeur wyreżyserowany przez Georgesa Anquetila , który został skazany za zniesławienie w 1929 roku.

Opublikowanie

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Le Petit Parisien , n O  18908,5 grudnia 1928.
  2. Archives Paryż, 1886, narodziny n o  86 16/31 widzenia.
  3. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k46590591/f1.item.r La Charente ], Gallica ,6 grudnia 1928, s.  1 .
  4. „Marthe Hanau (1886-1935), bankierka szalonych lat dwudziestych” .
  5. [Colombani 1998] Roger Colombani, Wspaniali oszuści , wyd. Flammarion,1998, na books.google.fr ( przeczytaj online ) , s.  110-111.
  6. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32781073 ) .
  7. Colombani 1998 , s.  111-112.
  8. „  La Gazette du franc  ” , na scriponet.com (dostęp 22 grudnia 2013 ) .
  9. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32780897 ) .
  10. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF11044295 ) .
  11. "  Czas z Hanau, Oustric i Stavisky skandali  " , na archives.investir.fr (konsultowany w dniu 22 grudnia 2013 roku ) .
  12. Tristan Gaston-Breton, „  Marthe Hanau  ” , na lesechos.fr ,19 lipca 2010(dostęp 22 grudnia 2013 r . ) .
  13. „  Force: journal de finance  ” , na stronie bibliotheques-specialisees.paris.fr (dostęp 19 kwietnia 2020 r . ) .
  14. [Vincenot 1978] Henri Vincenot , La Billebaude , wyd. Denoel, płk.  "Folio",1978, s.  319-321.
  15. "  L'Illustré du petit journal , pierwsza strona  " , na gettyimages.fr ,17 kwietnia 1932(dostęp 19 kwietnia 2020 r . ) .
  16. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32764903 ) .
  17. Philippe Poisson, „  Marthe Hannau: Bankier szalonych lat dwudziestych  ” , na philippepoisson-hotmail.com.over-blog.com ,20 października 2009(dostęp 24 maja 2020 r . ) .
  18. „  Marthe Hanau  ” , na tombes-sepultures.com (dostęp 19 kwietnia 2020 r . ) .
  19. Marthe Hanau, Prawda o aferze Gazette du Franc , Gallica , 1930.

Zobacz również

Bibliografia

Zainspirowany życiem Marthe Hanau, niemiecki pisarz Dieter Kühns opublikował w 1973 roku Die Präsidentin, Roman eines Verbrechens w wydaniach Fishera.

Filmografia

La Banquière , film Francisa Giroda wydany w 1980 roku z Romy Schneider , inspirowany jest życiem Marthe Hanau; aktorka występuje tam pod imieniem Emma Eckhert.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne