Marjorie Courtenay-Latimer
Marjorie Courtenay-Latimer
Marjorie Courtenay-Latimer.
| Narodziny |
24 lutego 1907 Wschodni londyn |
|---|---|
| Śmierć |
17 maja 2004 r.(w wieku 97 lat) Wschodni Londyn |
| Imię urodzenia | Marjorie Eileen Doris Courtenay-Latimer |
| Narodowość | Południowa Afryka |
| Zajęcia | Przyrodnik , kustosz muzeum (odSierpień 1931) , fizyk , biolog |
| Pracował dla | Muzeum Wschodniego Londynu ( w ) |
|---|---|
| Pole | Historia naturalna |
| Różnica | Honoris causa |
tablica pamiątkowa
Marjorie Eileen Doris Courtenay-Latimer (24 lutego 1907 - 17 maja 2004 r.) Jest kurator z tym South African muzeum, który w 1938 roku wprowadził świat do istnienia Coelacanth , A ryby uważane były wymarłe miliony lat.
Biografia
Dzieciństwo i studia
Courtenay-Latimer urodziła się w Aliwal w północnym lub wschodnim Londynie w RPA (źródła różnią się w tej kwestii) w 1907 r. jako córka zawiadowcy stacji kolei państwowych . Jej zdrowie jest kruche, ale wcześnie wykazuje pociąg do natury . Kiedy odwiedza babcię na wybrzeżu, ona jest zafascynowany latarni z Bird Island na Oceanie Indyjskim . W wieku jedenastu lat przysięga, że zostanie ornitologiem . Pod koniec studiów szukała pracy w muzeum, ale wobec braku możliwości wróciła do zawodu pielęgniarki . Następnie uczęszcza na kurs szkoleniowy, ale w ostatniej chwili otrzymuje propozycję zostania kuratorem nowego muzeum we wschodnim Londynie. W wieku 24 lat, bez formalnego przeszkolenia, została zatrudniona wSierpień 1931.
Odkrycie koelakantu
Courtenay-Latimer wyrusza następnie zbierać skały , pióra i muszle do swojego muzeum i chce odkryć, z pomocą rybaków , gatunki nieznane nauce. 22 grudnia 1938, odbiera telefon z informacją, że właśnie odkryto rzadką rybę. Idzie więc na pomost i sprawdza połów Hendrika Goosena , miejscowego rybaka. Opisuje okaz w następujący sposób:
„Usunąłem warstwy błota, aby znaleźć najpiękniejszą rybę, jaką widziałem. Miał pięć stóp długości, dość jasnoniebieski - fiolet z delikatnymi białawymi plamkami. Miał opalizujący srebrno-niebiesko-zielony połysk na całym jego ciele. Miał twarde łuski, a także cztery przypominające kończyny płetwy i dziwny, przypominający szczenię ogon . "
Następnie zabiera go ze sobą do muzeum, aby go zbadać i zidentyfikować. Nie znajdując tego w żadnej ze swoich prac, skontaktowała się ze swoim przyjacielem profesorem i ichtiologiem Jamesem Leonardem Brierleyem Smithem (1897-1968) w liście, do którego dołączyła szkic, aby mógł przyjść i zbadać okaz.
Nie mogąc utrzymać ryby w takim stanie, w oczekiwaniu na przybycie Smitha postanawia wysłać zwierzę do taksydermisty . Po przybyciu Smith natychmiast identyfikuje okaz jako celakant , znany tylko jako skamielina . Gatunek nosi nazwę Latimeria chalumnae na cześć Marjorie Courtenay-Latimer i wód, w których został znaleziony ( rzeka Chalumna ).
Złapanie drugiego okazu zajmie czternaście lat.
Koniec jego życia
Courtenay-Latimer spędziła resztę swojej kariery w muzeum, a następnie przeszła na emeryturę na farmę w Tsitsikamma, gdzie przed powrotem do wschodniego Londynu napisała książkę o kwiatach . Nigdy nie wyszła za mąż i zmarła we wschodnim Londynie w 2004 roku w wieku 97 lat.
Panna Courtenay-Latimer i prasa
- Marjorie Courtenay-Latimer w The Daily Telegraph ( Londyn ) z19 maja 2004 r..
- Myrna Oliver, Marjorie Courtenay-Latimer, 97; Potwierdzone istnienie rzadkich ryb. w Los Angeles Times of13 czerwca 2004 r.. str. B.16
- Jeremy Pearce, Marjorie Courtenay-Latimer, przyrodnik, nie żyje w wieku 97 lat New York Times .7 czerwca 2004 r.. str. B.6
- Keith S. Thompson, Żywa skamielina: historia koelakantu . Nowy Jork : WW Norton, 1991 .
- Nauka NOVA
Uwagi i referencje
- Pierre Avenas , Henriette Walter , Bajeczna historia imienia ryby , Robert Laffont,2011, s. 57.
- (w) Marjorie Courtenay-Latimer , Rośliny kwitnące lasu Tsitsikama i Nadmorskiego Parku Narodowego. , Południowa Arica, Zarząd Parków Narodowych,1 st lutego 1967, 1 st ed.