Marie I re de Coucy
| Marie I re de Coucy | |
 Lądowanie Marie de Coucy w Boulogne w 1399 roku. | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Hrabina Soissons | |
| 18 lutego 1397 - 1404 | |
| Poprzednik | Enguerrand VII de Coucy |
| Następca | Ludwik I st Orlean |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Coucy |
| Data urodzenia | kwiecień 1366 13 |
| Miejsce urodzenia | Zamek Coucy |
| Data śmierci | 3 marca 1405 |
| Tata | Enguerrand VII de Coucy |
| Matka | Izabela Anglii |
| Małżonka | Henri de Marle |
| Dzieci | Enguerrand Robert |
Marie I re de Coucy , urodzona wkwiecień 1366 13w Château de Coucy i zmarł po3 marca 1405, była hrabiną Soissons od 1397 do 1404.
Jest wnuczką króla Anglii Edwarda III i Filippy Hainaut . Lady of Coucy i Oisy , następczyni swojego ojca Enguerranda VII de Coucy jako hrabina Soissons18 lutego 1397. Następnie posiada wiele posiadłości w północno-wschodniej Francji.
Rodzina
Marie jest najstarszą córką potężnego arystokraty Enguerranda VII de Coucy i Izabeli Anglii , córki króla Anglii Edwarda III i Filippy Hainaut . Ma młodszą siostrę, Filippę de Coucy (1367-1411), która wyszła za mąż za księcia Irlandii Roberta de Vere .
Kiedy Marie miała około miesiąca, jej rodzice przywieźli ją do Anglii, gdzie 11 maja 1366jego ojciec otrzymał tytuł hrabiego Bedford i został wprowadzony do Orderu Podwiązki . W 1376 roku Maria dołączyła do domu królowej Francji, Jeanne de Bourbon , gdzie studiowała wraz z delfinem i jego braćmi i siostrami.
W maj 1383, wyszła za mąż za Henri de Marle , markiza de Pont-à-Mousson (1362 -Październik 1397w Treviso ), syn Roberta I Bar i Marie de Valois , siostra króla Francji Karola V . Małżeństwo rodzi dwóch synów:
- Enguerrand (1387 - ok. 1400)
- Robert de Marle (1390 -25 października 1415w bitwie pod Agincourt ).
Przez syna Roberta, męża Joanny de Béthune i ojca Joanny de Marle (1415-14 maja 1462) Marie jest bezpośrednio babką królowej Szkotów Marii Stuart , króla Francji Henryka IV i królów Francji z rodu Burbonów .
Biografia
Z okazji ślubu Marie otrzymała ziemię i prawo własności Oisy z pięcioma tysiącami franków dożywotnich i siedmioma tysiącami franków płatnych po śmierci ojca pod warunkiem zrzeczenia się jakiegokolwiek spadku po matce w Anglii.
Matka Marie, Isabelle, zmarła w 1379 roku. Jej ojciec Enguerrand ożenił się ponownie w Luty 1386, Isabelle of Lorraine, córka Jeana I er Lorraine , o trzydzieści lat młodsza od niego. Mieli córkę, Isabelle de Coucy.
Jego ojciec Enguerrand i jej mąż Henri, wyruszyli na krucjatę, kłócą się o zaciekłą bitwę pod Nikopolis . Obaj są wzięci do niewoli. Ojciec umiera dalej18 lutego 1397w Bursa , Anatolia , pięć miesięcy po bitwie. Marie dziedziczy swój tytuł i zostaje hrabiną przysięgłych suo Soissons. Wyzwolenie Henri zostaje kupione i wraca do królestwa Francji. Ale on umiera wPaździernik 1397, w obozie krzyżowców w Treviso, po zarażeniu zarazą w Wenecji . Został pochowany w klasztorze Celestynów w Paryżu.
Marie kwestionuje bogaty spadek Coucy ze swoją teściową, od której rości sobie prawo do całego spadku, podczas gdy Isabelle prosi o połowę, pod swoim wianem . Baronia przyniosła wtedy nieocenione dochody. „Dwie kobiety współżyją we wzajemnej wrogości, każda w zamku domeny. Marie zostaje w końcu zmuszona przez Ludwika I Orleańskiego do sprzedania mu Coucy, Marle, La Fère le15 listopada 1400, następnie hrabstwo Soissons w 1404. Król Karol VI potwierdza sprzedaż dnia 22 grudnia 1400i zakłada Coucy'ego jako Parostwo dla dobra swojego brata. Podczas gdy ona wszczyna różne procesy sądowe o odzyskanie swoich praw, Louis d'Orléans nie spłacił wszystkiego, co był winien, zmarła nagle w 1405 roku, po uroczystości weselnej. Jego zatrucie nie zostało udowodnione.
Jego syn Robert kontynuuje procedurę, ale baronia Coucy przechodzi definitywnie do korony Francji, a hrabstwo Soissons będzie sporne między Orleanem a potomkami Marie (rodziny Bar-le-Duc, Luksemburg-Saint-Pol , Bourbon-Vendôme).
Pochodzenie
Pochodzenie Marie Ire de CoucyBibliografia
- JJ Carlier, cyt. w źródłach, s. 106
- Tuchman, s. 603
- Tuchman, s. 606 .
- Charles Cawley, Średniowieczne Ziemie ; Książęta Bar
- J.J. Carlier, opcja cytowana, s. 235
- Tuchman, s. 609 .
- Tuchman, s. 609-10 .
Źródła
- Barbara W. Tuchman, A Distant Mirror wyd. Alfred A. Knopf, Ballantines Books, Nowy Jork, 1978. ( ISBN 0-345-28394-5 )
- Charles Cawley, Medieval Lands, Dukes of Bar.
- JJ Carlier, „Henri d'Oisy, fragment badań historycznych”, w Mémoire de la Société dunkerquoise pour l'encouragement des sciences, des lettres et des arts , 1857 opublikowanym w 1858, Dunkierka, s. 81 do 243, czytaj online .