Marie-Louise Gagneur

Marie-Louise Gagneur Obraz w Infoboksie. Fotograficzny portret Marie-Louise Gagneur autorstwa Pierre'a Petita . Biografia
Narodziny 25 maja 1832 r
Domblans
Śmierć 17 lutego 1902(w wieku 69 lat)
Paryż
Pogrzeb Kolumbarium Père-Lachaise
Imię i nazwisko Marie-Louise Mignerot
Pseudonim Księżna Lauriane
Narodowość Francuski
Działalność Pisarz
Wspólny Wladimir Gagneur (od1855)
Dziecko Małgorzata Syamour
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo Literackie (1864)
Ruch Fourieryzm , pacyfizm , wolna myśl , feminizm , antyklerykalizm
Różnica Kawaler Legii Honorowej (1901)
Wymowa podpis Marie-Louise Gagneur Podpis Marie-Louise Gagneur w jej aktach Legii Honorowej.

Louise Marie Gagneur z domu Mignerot, Domblans le25 maja 1832 ri zmarł w Paryżu 5 dnia17 lutego 1902jest francuską pisarką i aktywistką feministyczną .

Biografia

Córka Césarine Martin, aktywisty i wiernego ucznia Charlesa Fouriera , założyciela w 1871 paryskiego Koła Rodzin ( familistère ) i Claude Corneille Mignerot (1798-1884), notariusza w Bletterans, handlarza szampanem, następnie rentier, Marie-Louise Mignerot, po tym, jak wraz z rodzicami uczestniczyła w efemerycznej przygodzie falansteru w Citeaux, wychowuje się w klasztorze, gdzie otrzymała bardzo klerykalne wykształcenie, którego wąskie idee ją odrzucały.

W wieku osiemnastu lat napisała esej o stowarzyszeniach robotniczych, czym zainteresował się jej zastępca Wladimir Gagneur , który został jej mężem w 1855 roku.

Pisała eseje, opowiadania i powieści, m.in. Une expiation (1859), La Croisade noire (1864), Le Roman d'un prêtre (1882) , Le Crime de l'Abbé Maufrac (1882). Odnosząca sukcesy autorka w swoim czasie, publikując swoje powieści w odcinkach, a następnie w książkach, z wieloma wznowieniami (27 dla Czarnej Krucjaty ), opublikowała ponad 20 powieści. Jego twórczość odzwierciedla jego antyklerykalizm, polityczne zaangażowanie na rzecz pacyfizmu, zwłaszcza w czasie wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. , oraz republiki społecznej.

W 1864 wstąpiła do Société des gens de lettres, a w 1891 rzuciła wyzwanie Akademii Francuskiej w sprawie feminizacji nazw handlowych. Zostaje sygnetem Legii Honorowej na mocy dekretu z21 lutego 1901.

Znana również pod pseudonimem „Duchesse Lauriane” jest matką rzeźbiarki Marguerite Gagneur , znanej jako Syamour. Zmarły w Paryżu, a jej prochy spocząć tam w colombarium z cmentarza Père-Lachaise .

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Hélène Millot (kolokwium, Dublin, czerwiec 2001, badania zebrane i zaprezentowane przez Brigitte Le Juez), „  Seks, kłamstwa i wielbiciele prawdy-fałszu: feministyczny antyklerykalizm Marie-Louise Gagneur  ”, Duchowni i kultury popularne , św. Étienne, Uniwersytet Saint-Étienne,2004, s.  74 ( ISBN  978-2-86272-324-2 , czytaj online ).
  2. Arkusz Bnf .
  3. „  Natives, Inhabitants and Famous People  ” , na Domblans.fr (dostęp 19 sierpnia 2018 ) .
  4. „  Genealogia Syamour  ” (dostęp 19 sierpnia 2018 )
  5. Nota biograficzna Claude'a Corneille'a Mignerota w spisie prozopograficznym „La France savante, cths.fr”
  6. Thomas Voet, Kolonia falansterska w Cîteaux, 1841-1846. Fourierists in the Fields , Dijon, Wydawnictwo University of Dijon,2001, 212  s.
  7. Nota biograficzna w Wielkim Słowniku Powszechnym, s.  921 ZWYCIĘZCA (Louise N., dama) z edycji 1872.
  8. Recenzja uniwersalna: zbiór dokumentów uniwersalnych i ilustrowanych , Paryż,1902( czytaj online ) , s.  186 : „Otrzymała w klasztorze bardzo duchowną edukację, której wąskie idee ją odpychały”.
  9. Nota biograficzna Justa Wladimira Gagneur w katalogu prozopograficznym „La France savante, cths.fr”
  10. Lista na wikiźródle: en: Autor: Marie-Louise_Gagneur
  11. Roger Musnik, „  Marie-Louise Gagneur (1832-1902)  ” , na Blog de Gallica ,25 czerwca 2018 r.(dostęp 27 czerwca 2018 )
  12. Claudie Baudino, „  Niedokończona, ale wyprzedzająca inicjatywa: Czy istnieje literacka historia kobiet?  », Fabula-LHT , n O  7,kwiecień 2010( przeczytaj online , skonsultowano 5 maja 2016 r. ).
  13. Hubertine Auclert , „  Feminizm – Krzyż Zasłużonych  ”, Le Radical ,26 lutego 1901( przeczytaj online , konsultacja 27 czerwca 2018 r. ).
  14. „  ZWYCIĘZCA Marie Louise (1832-1902)  ” , o Przyjaciołach i entuzjastach Père-Lachaise (dostęp 5 maja 2016 ) .

Bibliografia


Linki zewnętrzne