Pierre Petit (fotograf)

Pierre Petit Obraz w Infobox. Pierre Petit, Autoportret (około 1870),
zdjęcie wizytówki .
Narodziny 15 sierpnia 1831
Aups
Śmierć 16 lutego 1909(77 lat)
Paryż
Imię urodzenia Pierre Lanith Petit
Narodowość Francuski
Zajęcia Entomolog , fotograf , litograf
Partner handlowy Antoine Trinquart ( d )
Różnica Kawaler Legii Honorowej

Pierre Petit , urodzony dnia15 sierpnia 1831w Aups ( Var ) i zmarł dnia16 lutego 1909w Paryżu jest francuskim fotografem .

Biografia

Pierre Lanith Petit uczy się techniki fotograficznej u Eugène Disdéri , wynalazcy fotografii wizytówkowej . Nazywa się „Collodion the Hairy”.

Założył swoje studio w Paryżu w 1858 roku w n o  31 rue Cadet . Otworzył warsztat w Baden i kolejny w Marsylii . Na jego wizytówce można przeczytać: „Fotograf z francuskiego episkopatu , z liceów i szkół we Francji, z Wydziału Medycyny i z towarzystwo literatów francuskich  ” . To właśnie w domu Étienne Carjat , do tej pory rysownik prasowy , nauczył się fotografii

W 1859 roku rozpoczął ambitny projekt Galerie des hommes du jour , na który składają się portrety, którym towarzyszą opisy biograficzne postaci znajdujących się w centrum aktualnych wydarzeń w przedstawieniach, kulturze i życiu politycznym. Ta praca przyniosła mu rozgłos i połączył siły z Antoine Trinquart do 1861 roku .

W 1862 roku Pierre Petit wniósł pozew, który przegrał, przeciwko swojemu byłemu wspólnikowi Antoine Trinquart, który założył studio fotograficzne pod szyldem New Ateliers , mniej niż tysiąc metrów od Petit, rue Cadet.

W tym samym roku został mianowany fotografem Episkopatu i zakonów oraz wykonał serię portretów duchownych w całej Francji .

Komisja cesarska mianowała go oficjalnym fotografem Wystawy Powszechnej w 1867 roku w Paryżu, na której wykonał 12 000 zdjęć.

Przyczynia się do oblężenia Paryża i Komuny poprzez swoje fotograficzne świadectwo, robiąc zdjęcia, takie jak te z rue de Rivoli zniszczone bombami lub sceny z pola bitwy pod Ivry .

Wstąpił do French Society of Photography w 1875 roku i stał się oficjalnym fotografem od wielu instytucji, w tym Wydziału Lekarskiego. Udaje się do Jardin d'Acclimatation, aby sfotografować przedstawicieli różnych plemion, które były tam wówczas wystawiane.

Od 1871 do 1884 , przed wyprawą do Nowego Jorku, państwo zleciło mu śledzenie prac konstrukcyjnych Statuy Wolności w paryskiej pracowni Auguste'a Bartholdiego . Sfotografował głowę posągu wystawionego na Wystawie Światowej w 1878 roku w Paryżu. Dnia został mianowany Kawalerem Legii Honorowej23 lipca 1881.

Pierre Petit przyłączył się jako wolny członek do czwartego Société du Caveau . W dorocznym zbiorze pieśni z Caveau na rok 1900 czytamy  :

„Słynny Pierre Petit, wolny członek Piwnicy, w tym miesiącu całkowicie bezpłatnie fotografuje każdego ze swoich kolegów, aby następnie zgrupować ich, zgodnie z tradycyjnym zwyczajem, w ogólny obraz, który zostanie wystawiony w Sala Restauracji Corazza, na wszystkich spotkaniach Towarzystwa. "

Jego studio fotograficzne wyprodukowało od 1870 roku wiele zdjęć klasowych głównych liceów Paryża i regionu. Po śmierci Pierre'a Petita, działalność ta, a także publikacja Albumu 32 widoków zalanego Paryża i jego przedmieść29 stycznia 1910kontynuował do 1920 r. jeden z jego synów pod szyldem „Pierre Petit, rue Cadet, Paris”, a następnie „Pierre Petit, 122 rue Lafayette, Paris”.

Był właścicielem magazynu Les Veillées Chrétiennes .

Pierre Petit zmarł dalej 16 lutego 1909W swoim domu w 10 th dzielnicy Paryża . Został pochowany na cmentarzu w Batignolles ( 10 th  dział).

Nagrody

Uwagi i odniesienia

  1. Wyciąg aktu urodzenia na stronie internetowej bazy Leonore .
  2. Michel Poivert, Carole Troufléau, Fotograficzna utopia: spójrz na kolekcję Francuskiego Towarzystwa Fotografii , Europejskiego Domu Fotografii, Francuskiego Towarzystwa Fotografii, wyd. Le Point du jour, 2004, s. 202.
  3. André Rouillé, Imperium fotografii, 1838-1870 , Éditions Le Sycomore, 1982.
  4. J. Mahias, „Nieuczciwa konkurencja. Warsztaty fotograficzne Pierre Petita ”, La Presse , 24 marca 1862, s. 3 ( czytaj online w Gallica ).
  5. Le Caveau , 1900 ( online ).
  6. Kolekcje Muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej miasta Strasburg , Éditions des Musées de Strasbourg, 2008, s. 42: „Stał się właścicielem gazety Les Veillées Chrétiennes, co umożliwiło mu wzmocnienie więzi z duchowieństwem. "
  7. Archives of Paris 10 TH , śmierć  certyfikatu n ° 844, rok 1909 (zobacz 18/31)
  8. Dzienny rejestr pochówku na cmentarzach Batignolles z 1909 roku z 18 lutego (strona 16/31)

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne