Marcel Reine

Marcel Reine Obraz w Infobox. Marcel Reine i jego brat Maurice w Halles de Paris przed ostatnim wyjazdem, w listopadzie 1940 roku. Biografia
Narodziny 1 st grudzień +1.901
Aubervilliers
Śmierć 27 listopada 1940 (w wieku 38)
Narodowość Francuski
Czynność Pilot
Inne informacje
Nagrody Oficer Legii Honorowej
Mention in the Nation
Tablica Marcela Reine'a w Aubervilliers.jpg tablica pamiątkowa

Marcel Reine , urodzony dnia1 st grudzień +1.901w Aubervilliers i zmarł dalej27 listopada 1940na Morzu Śródziemnym jest francuskim lotnikiem . Jest jednym z pionierów głównych linii lotniczych dwudziestolecia międzywojennego.

Biografia

Rodzina i formacja

Jego rodzina pochodzi z Bransles (obecnie Seine-et-Marne ). Ma 4 braci, a jego rodzice prowadzą firmę w Les Halles de Paris.

Po pozytywnym zdaniu certyfikatu wojskowego (nr 18866) w Centrum Szkoleniowym Avors, im 21 lutego 1921uzyskuje patent cywilny (nr 18251), 9 majanastępnie w szkole lotniczej Morane-Saulnier z panem Fronvalem jako instruktorem. Plik9 kwietnia, wstąpił do 8. Eskadry 32 Pułku Lotniczego, a następnie do Szkoły Myśliwskiej Avors. Przy tej okazji po raz pierwszy spotka się z Antoine de Saint-Exupéry , z którym będzie okazjonalnie, początkowo instruktorem. Został mianowany na stopień sierżanta im7 lutego 1922 i zwolniony ze zobowiązań wojskowych dnia 29 maja 1923.

Aéropostale

W 1924 r. Był zatrudniony w Montrouge, a jego status rezerwisty pozwalał mu latać przez godzinę miesięcznie w Orly, w Centrum Szkolenia Cywilnego otwartego dla rezerwistów. Dołączył do Latécoère Airlines (przyszłego Aéropostale )30 grudnia 1924i otrzymuje patentowe transportu publicznego N O  0842, z31 grudnia. Tam po raz pierwszy spotkał Jeana Mermoza , a następnie w następnych latach Henri Guillaumet i Antoine de Saint-Exupéry , nowo zatrudnionych na linii. Po klasycznym okresie praktyki w warsztatach Latécoère, narzuconym przez dyrektora operacyjnego Didiera Daurata , został początkowo przydzielony do sekcji Toulouse - Casablanca , a następnie Casablanca - Dakar .

Ratowanie załogi urugwajskiej

Plik 5 marca 1927, bierze udział w ratowaniu załogi wodnosamolotu urugwajskiego, w skład której wchodzi pilot, dowódca Taddeo Larre-Borges i jego brat, kapitan Glauco Larre-Borges, radio drugiego pilota i nawigatora, kapitana Ibarry oraz mechanik Rigoli. Ten ostatni, pozostawiony na próbę podróżowania po świecie, tzw20 lutego 1927rano, z Marina w Pizie we Włoszech, dotarł do Malagi w Hiszpanii, a następnie wylądował w Casablance w Maroku, aby następnie rozważyć przekroczenie południowego Atlantyku. Znikają dalej2 marca, gdy lecą w kierunku Wysp Kanaryjskich. Załogi linii Latécoère, wykonujące regularne loty wzdłuż wybrzeża Atlantyku, w końcu zauważyły ​​wrak wodnosamolotu Dornier Wal, dwusilnikowy Farman o mocy 500 KM , nazwany Urugwaj , dryfujący 100 kilometrów na północ od Tarfaya (Przylądek Juby), cztery załogi zostały schwytane przez Maurów po dryfowaniu w kierunku wybrzeża na wrogim terenie. Okup za ich uwolnienie, który wyniósł 5000 peset, zostaną wniesieni przez francuskich pilotów Marcela Reine'a i Léona Antoine'a, którzy usuwają jeńców kosztem epickiego ocalenia, którym Urugwajczycy będą na zawsze wdzięczni.

Trzykrotnie uwięziony przez Maurów

Plik 21 grudnia 1925Marcel Reine zostaje po raz pierwszy wzięty do niewoli przez plemiona koczownicze wraz ze swoim tłumaczem chleuh, kiedy wyjechał na półtorej godziny z Agadiru w kierunku Dakaru i musiał w dół jego Breguet XIV pośrodku pustyni z płonącym silnikiem. W kontakcie z ziemią skosił swoje podwozie na nierównym podłożu, co uniemożliwiło natychmiastową próbę ratunkową drugiego samolotu, który zawsze towarzyszył kurierowi, który wracał do Agadiru, aby ostrzec władze. Natychmiast otoczony przez rebeliantów, którzy splądrowali urządzenie i zranili tłumacza nożem, został zabrany i pobity przez "Błękitnych Ludzi" z pustyni i dopiero po pięciu dniach odzyskał wolność i został pokryty robactwem za okup w wysokości 4500 franków. W następnym roku17 października 1926, wraz z pilotem Georgesem Pivotem, z którym miał prawo do kilku napomnień od Daurata, za „fantazję w locie i nocną ekscentryczność” w Casablance, w poprzednim miesiącu kwietnia został ponownie wzięty do niewoli po przymusowym lądowaniu w buntowniku terytorium. Ta niewola potrwa tydzień. Ale najtrudniejsza część miała dopiero nadejść dla tego doświadczonego pilota, ponieważ nieco ponad półtora roku później30 czerwca 1928kiedy leciał za sterami samolotu Laté 26 , w towarzystwie inżyniera politechniki Édouarda Serre i ich tłumacza, Abdallaha, z Tuluzy do Dakaru, jego samolot został pochwycony przez mgłę i uderzył w klif, który odrywa jego lądowanie sprzęt, zmuszając go do lądowania w pobliżu Przylądka Bojador, na zbuntowanym terytorium. Samolot przewraca się na ziemię, ale trzej mężczyźni uciekają bez szwanku. Następnie udaje się na długi spacer, aby spróbować dotrzeć do Villa Cisneros , najbliższego lotniska. Ale wkrótce schwytani przez plemię R'Gibat Maurów , są zabierani przez pustynię, od obozu do obozu, w szczególnie trudnych warunkach. Badania rozpoczęte przez Antoine de Saint-Exupéry, ówczesnego kierownika stacji w Cap Juby, z początku nie przyniosły absolutnie nic, zanim porywacze zażądali okupu, nie mniej niż milion dział w zamian za uwolnienie załogi! Po negocjacjach Antoine de Saint-Exupéry zdołał zaopatrzyć więźniów w zaopatrzenie i obniżyć kartę przetargową do zaledwie 20 karabinów i 6000 nabojów, przy czym towarzyszyła mu duża suma pieniędzy. Męka trzech mężczyzn dobiegła końca24 października 1928, czyli po 117 dniach niewoli, kiedy zostali przewiezieni łodzią do Villa Cisneros.

Ameryka Południowa

Marcel Reine został skierowany do Ameryki Południowej w 1929 r., Najpierw na odcinku łączącym Buenos Aires z Asuncion, następnie do Rio de Janeiro, a na końcu do Santiago de Chile, gdzie, podobnie jak Henri Guillaumet, przeprowadził wiele przejazdów na Andach . Jest także specjalistą od lotów nocnych, uczestniczy w nich między 11 a 1115 maja 1930, pierwsza w 100% poczta lotnicza między Tuluzą a Santiago de Chile.

Rajd Paryż-Santiago de Chile

Plik 21 listopada 1937, jako drugi pilot Paula Codosa , wraz z radiem, Léopoldem Gimié i mechanikiem Vauthierem, wykonuje "  wszystkie doświadczone siły powietrzne ", według Codosa, nalot w obie strony, Paryż-Santiago de Chile, przekraczający ponad 25 000  km na pokładzie samolotu Farman F.223.O1 , zarejestrowany F-APUZ i ochrzczony „ Chief Pilot Laurent Guerrero ”, ku pamięci tego 35-letniego pilota, który zginął w październiku poprzedniego roku w regionie Agadir podczas dostarczanie poczty do Natal, za sterami Dewoitine D.333 "Antarès" . Lot w kierunku docelowym na dystansie 13 789  km został zakończony w 58 godzin i 42 minuty z jednym międzylądowaniem.

Zanik

Plik 2 lipca 1940niecały miesiąc po zawieszeniu broni i po zakazie lotów nad oceanem przez niemieckie dowództwo był członkiem ostatniej załogi Air France , która miała kontaktować pocztą na południowym Atlantyku na pokładzie Farman 2200 Ville de Natal . Ponad cztery miesiące później27 listopada 1940, wystartował z Marignane na swój ostatni lot, jako drugi pilot Guillaumeta "ocalałego z Andów" na samolocie Farman F.223.4 , zarejestrowanym F-AROA, w barwach Air France i ochrzczony Le Verrier . Ich załoga składa się również z Jeana Le Duffa, radia oraz mechaników Franquès i Montaubin. Ich misją jest przetransportowanie do Syrii nowego wysokiego komisarza Francji w rejonie Lewantu Jean Chiappe w towarzystwie kapitana Nicolasa jako drugiego pasażera. Z powodu wojny, poprzedniego dnia, Paul Codos , który odbywał lot powrotny między Bizerte a Marsylią za sterami Laté 522 Ville de St Pierre , w dużej mierze ominął wrażliwy obszar Malty. Z drugiej strony załoga Verriera musiała wykonać rozkazy i udać się trasą przekazaną przez włoskie zawieszenie broni w kierunku Bizerta w Tunezji, jedynego planowanego postoju w podróży do Bejrutu. Zapewniono ich, że ich cywilne samoloty z dużymi żółtymi pasami identyfikacyjnymi były identyfikowalne przez strony wojujące. Pierwsza część lotu przebiegła bezproblemowo, przy bezchmurnym niebie i spokojnych morzach, co pozwoliło radiu na regularne przekazywanie komunikatu „TVB” . Ale u wybrzeży Sardynii Farman został nagle zaatakowany przez włoskich myśliwców zaangażowanych w morską bitwę powietrzną z Brytyjczykami i przez pomyłkę zestrzelony, Le Duff miał akurat wystarczająco dużo czasu, aby wysłać ostatnie wezwanie pomocy; "Są ostrzeliwani z karabinu maszynowego!" Samolot w ogniu! SOS! SOU ... ” (w alfabecie Morse'a„ S ” jest oznaczane przez trzy krótkie kropki, a„ U ” przez dwie krótkie kropki i długą linię, należy sobie wyobrazić, że radiooperator upadł na swój słupek podczas ostatnie naciśnięcie klawisza). Teza, broniona głównie przez reżim Vichy, sojusznika Włochów, że samolot został zestrzelony przez Brytyjczyków, jest nadal przedmiotem debaty, Chiappe mogło stanowić zagrożenie dla brytyjskich interesów na Bliskim Wschodzie, Pierre Laval , wówczas wice- przewodniczący Rady zaprotestował Brytyjczykom, że oskarżył go, podobnie jak niektóre włoskie gazety, o zestrzelenie samolotu. Jednak różne śledztwa i zeznania potwierdzają dzisiaj, że komunikacja włoskiego pilota ogłosiła zestrzelenie „dużego, nieznanego samolotu” .

W chwili zaginięcia Marcel Reine miał 9100 godzin lotu, w tym 81 przelotów przez południowy Atlantyk, na łącznym dystansie 1500000 kilometrów.

Nagrody

Daniny

W kulturze

Uwagi i odniesienia

  1. André Kaspi , The Second World War: komentowana chronologia , Bruksela, wyd. Complexe,1995, 577,  s. ( ISBN  2-87027-591-9 ) , str.  159.
  2. Anne-Lucie Chaigne-Oudin, Francja w igrzyskach wpływów w Syrii i Libanie: 1940-1946 , Paryż, L'Harmattan , pot.  „Zrozumieć Bliski Wschód”,2009, 260  str. ( ISBN  978-2-296-07364-7 i 2-296-07364-6 , czytaj online ) , s.  21 do 22.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne