| Burmistrz Montreuil ( d ) | |
|---|---|
| Marzec 1971 -Marzec 1984 |
| Narodziny |
16 października 1911 Monako |
|---|---|
| Śmierć |
8 maja 2001(w wieku 89 lat) Montreuil |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Polityk |
| Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
|---|---|
| Nagrody |
Kawaler Legii Honorowej Odznaki Ruchu Oporu |
Marcel Dufriche to urodzony dnia francuski polityk16 października 1911w Monako i zmarł dalej9 maja 2001w Montreuil ( Seine-Saint-Denis ). Związkowiec, działacz komunistyczny , był burmistrzem Montreuil od 1971 do 1984.
Marcel Pierre Louis Dufriche urodził się w Pałacu Monako , gdzie jego ojciec był ogrodnikiem księcia Alberta I st Monako . Uczęszczał do chrześcijańskiej szkoły w Monako, a następnie w Bordighera we Włoszech. Po maturze w 1929 r. Został kontrolerem celnym w Dieppe ; on już jest zainteresowany ideami lewicowymi. Wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej w 1934 roku . Działał w unii celnej CGT , brał udział w strajku generalnym w 1938 r., Za co został skazany na karę więzienia za utrudnianie pracy i wykluczenie z administracji.
W Maj 1940Marcel Dufriche został wzięty do niewoli w Boulogne-sur-Mer i wysłany do Stalagu VIII-C . Udaje mu się uciecMarzec 1941udając pielęgniarkę. Po powrocie do Francji wstąpił do ruchu oporu, gdzie pełnił wysokie obowiązki. Od października 1943 r. Koordynował w ten sposób działania ruchu oporu w Bretanii, m.in. animując makię Saint-Goazec i uczestnicząc w samozwańczym „sądzie bezpieczeństwa publicznego”.
Został aresztowany Luty 1944przez gestapo w Rennes. Jest torturowany, a następnie skazany na śmierć. Jego wyrok zostaje zamieniony na deportację i udaje mu się uciec z pociągu, który wiezie go do nazistowskiego obozu koncentracyjnego .
W czasie wyzwolenia został odznaczony Medalem Ruchu Oporu i podniesiony do stopnia rycerza Legii Honorowej . Wrócił do swojej działalności związkowej w CGT, stając się odPaździernik 1944w 1950 r. sekretarz Benoît Frachon , sekretarz generalny CGT. Był wówczas jednym z przywódców Federacji Finansów CGT i zasiadał w Komisji Administracyjnej (CA) centralnego związku zawodowego od 1951 do 1965 roku. W 1953 roku, wraz z innymi przywódcami CGT, był ścigany za swoje działania przeciwko wojnie w Wietnamie. .
Został wybrany do rady miejskiej Montreuil w 1959 roku; został burmistrzem miasta w 1971 roku i pełnił tę funkcję do 1984 roku.
Był członkiem komitetu centralnego PCF w latach 1950–1964, a opuścił tę partię w 1997 r. Do śmierci przewodniczył Towarzystwu Żywej Historii i Muzeum Żywej Historii . Zastępuje go Frédérick Genevée.