Marcel Alocco
Marcel Alocco.png)
Marcela Alocco w 1995 roku.
| Narodziny |
8 lutego 1937 Niezłe |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Artysta plastyczny |
| Inne działania | Pisarz i poeta |
| Miejsce pracy | Miły |
Marcel Alocco to malarz, pisarz i poeta, francuski urodzony w Nicei na8 lutego 1937. Mieszka i pracuje w Nicei.
Biografia
Po przestudiowaniu literatury na Uniwersytecie w Prowansji, gdzie ma wśród swoich nauczycieli Georges Mounin, Georges Duby , Claude Pichois i Raymond Jean Marcel Alocco powraca do praktyki sztuk plastycznych za pośrednictwem piśmie, aktywnie uczestnicząc w " Szkole Nicei , w różnych jej ruchach, najpierw we Fluxusie z Benem, a zwłaszcza z George'em Brechtem , potem w czymś, co stało się Supports / Surfaces, z którymi współpracował od 1966 do 1970 roku nad rozwojem estetyki. W pierwszym okresie, pracował na pościel poprzez składanie i znakowania i adresy razem to, co nazywa się Idéogrammaires prace nad narodzin czyli w postaci rzutu oraz znak z gestem. W latach sześćdziesiątych brał udział w pewnych awangardowych wydarzeniach, takich jak „Parole sui muri” w Fiumalbo (1967–1968) oraz blisko „poezji Visiva” opublikowanej i wystawionej w Centro Tool de Ugo Carrega (Mediolan 1971).
Dla niego obraz jest podstawowym składnikiem malarstwa, a dziedzictwo ikonograficzne jest narzędziem, takim jak rama, płótno i kolor: „każde malarstwo tworzy obraz” - pisze.
Od 1973 r. Rozwijał swoje „Fragmenty” La Peinture en Patchwork : tkanina była malowana, na której widniały najbardziej charakterystyczne obrazy kulturowe z różnych okresów, reprezentujących różne cywilizacje, a następnie była podarta lub rozkręcana, ponownie składana przez szycie lub dzianie, zajmując się tym samym ruchem kolory, figury i podpory połączone logicznymi środkami obróbki tekstyliów, nadając obróbce plastycznej pełną specyfikę. "Malowanie patchworku to przede wszystkim malowanie" (Des Ecrures en Patchwork "Z'éditions, 1987) Najbardziej elementarna technika patchworku jest do niego dołączona" jako narzędzie "otwartości i swobody tworzenia " . […] Twoje miejsce cała praca polegająca na rozdzieraniu tkaniny. Żadnego cięcia ani szarpania. Ponieważ nie ma nożyczek ani zaczepów […]. Płótno jest z tobą wolne, inaczej niż u innych malarzy, z krawędziami postrzępionymi, postrzępionymi, co sprawia, że komunikuje się z świat zewnętrzny ” napisał Michel BUTOR w 1993 roku (Cat. Mamac, Nice).
W latach 1995-1999 kwestionował malowanie farbą do włosów. Tworząc drobne miniatury splotów elementarnych, nawiązuje relację z darczyńcami, przywracając tym samym, zdaniem Gilberta Lascaulta , wymiar poetycki w swojej twórczości.
W Grudzień 1999samowolnie decyduje się zaprzestać swojej twórczości plastyka i poświęca się pisaniu i ilustrowaniu.
W 2003 roku powrócił do pracy plastycznej, studiując tkanie na obrazie w ikat , a następnie „Mes Enfances” symuluje na papierze 65 x 50 cm naukę rysowania i malowania poprzez badanie narodzin postaci u dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat. stary. Od 2008 roku rysuje te rysunki na tkaninach, traktując je poprzez częściowe rozwijanie.
Od 2010 roku kontynuował pracę, bez użycia kolorów, z obrazami w kolorze białym na białym tle wydrążonymi przez rozwijanie i przecinanie materiału tkaniny.
W tym samym czasie Marcel Alocco miał stałą praktykę pisarza i poety, publikując kilka recenzji, zwłaszcza Caprices (1960-1961) Identités (1962/1966) i Open (1967-1968), zbiory wierszy ( Poèmes Adolescents 1959, The muzyka życia (red. De L'Ormaie) Bruits de vie (La Diane française), kilka powieści: Au present dans le texte (red. PJ Oswald), La promenade niçoise (red. L'Ormaie), Laerte i … of wiek bez pamięci (red. L'Amourier), eseje i liczne artykuły.
Publikacje
Marcel Alocco, „Words in work” Éditions Performarts, 2008
Marcel Alocco. „Fluxus, Events et Musique (1964-1968) (w języku francuskim i tłumacz. W języku angielskim + postface w języku niemieckim) Ed. Galerie Alain Oudin Paris. 2012.
Marcel Alocco: „Bruits de vie” drugi opus „La musique de la vie”, 2000 - 2013, wydania La Diane Française, Nicea 2014
Marcel Alocco i Martine Monacelli: dwa wywiady „Pisz i maluj”, Edition des L'Ormaie, 2017
Na DVD 47 min 12 s Michael ROGOSIN, Marcel Alocco, Angers 2009, Distribution Galerie Alain Oudin. 2013.
DVD 59 min Film France Delville, Marcel Alocco, "Lisières Arlequin" 1988. Galeria dystrybucyjna Alain Oudin 2014.
Główne ostatnie wystawy
- 2017 Międzynarodowe Centrum Sztuki Współczesnej „Around Michel Butor”, Château de Carros
- 2017 „Plan podróży 1956 - 1976” Galerie Christian Depardieu, Nicea
- 2017 „O Nicei” Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Nicei
- 2015 „Pintura Scrittura Sculpture” 7 + 7 Uniwersytet Włochy-Francja, College Cairoli, Pavia i wznowienie w Torre Fornello (Ziano- Piacentino)
- 2015 "Oby spotkanie żyło ..." Kolekcja P: Delaunay "Bernard Boesch Museum, La Baule Escoublac,
- 2015 „Alocco, BLANC as colour” Galerie Christian Depardieu, Nicea.
- 2014 „A przygoda trwa” Kolekcja Philippe Delaunay, Musée des Beaux-Arts de Bernay
- 2014 „Le rouge est put” Collections du Mamac, Galerie des Ponchettes, Nicea.
- 2013 „Hello Monsieur Matisse, meeting (s)” Muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej w Nicei
- 2013 „Alocco, jeden wątek wystarczy”, Studio Maria Cilena, Mediolan.
- 2013 „Kwestionowanie obrazu” (kolekcja Mamaca), Galerie des Ponchettes, Nicea.
- 2012 „Alocco. Unwoven white on white ”, galeria Alain Oudin, Paryż
- 2012 „A la vie deliberée, historia występów na Lazurowym Wybrzeżu”, CNAC Villa Arson , Nicea
- 2012 5 th Międzynarodowe Biennale artysta książka, Bibliotheca Alexandrina , Aleksandria
- 2012 „Olympic Fine Art 2012”, Barbican Museum, Londyn
- 2012 „Alocco, Encore autre” (retrospektywa), Château Lescombes, Centre d'Art Contemporain w Eysines-Bordeaux
- 2011: „Malowanie inaczej”, Muzeum Fernanda Légera , Biot
- 2011 „Time for action / Act 1, badanie historii performansu na Lazurowym Wybrzeżu od 1951 roku do współczesności”, CNAC Villa Arson , Nicea
- 2010: Alocco, „D'Ève aux Demoiselles”, galeria Christian Depardieu, Nicea
- 2009: Alocco, „From Eve to Penelope”, ArtSpace, Angers
- 2008: „Alocco zaprasza”, galeria Christian Depardieu, Nicea
- 2007: Alocco, „Le Patchwork et Détissés”, Torre Fornello (Ziano Piacentino) i Laboratorio delle Arti, Piacenza
- 2007 Alocco, „Teksty, tekstury: sztuki plastyczne jako książka”, BMVR, Bibliothèque Louis-Nucéra , Nicea
- 2006: Alocco, „Au fil des enfances” Galerie Alain Oudin, Paryż
- 2005: „Wokół M. Alocco, Nicea w Paryżu” Galerie Alain Oudin, Paryż
- 2004: * Alocco ”, Le Fond de scene space, Château Valrose, Uniwersytet w Nicei
- 2004 Alocco, „Y'a un cheveu”, Muzeum Sztuki i Historii, Villeneuve-Loubet
- 2004 ' Alocco "Mes Enfances" , galeria Quadrige, Nicea
- 2004 „Co się dzieje” z Sophie Losson, kolegium Niki de Saint-Phalle w Valbonne