Makran

Mekran lub Mekran jest obszarem półpustynnych południe od Sindh i Beludżystan w Iranie i Pakistanie , nad Zatoką Omańską i Ocean Indyjski . Jej nazwa może pochodzić z Maka, starożytnego satrapii z Achemenidów Imperium Perskiego . Region ten nazywany jest przez Greko-Macedończyków Gédrosie w czasie podboju Aleksandra Wielkiego .

Geografia

Na zachód Makran zaczyna się w południowo-wschodnim Iranie, w Chabahar i rozciąga się na wschód do Somniani Bay, na północny zachód od Karaczi  ; Al-Biruni mówi „aż do regionu Debal  ”, ważnego starożytnego portu położonego w pobliżu Karaczi .

Historia

Na koniec IV -go  wieku  pne. AD , Makran jest pod władzą Seleucydów . Następnie przechodzi pod opiekę Partów, potem Sasanidów i wreszcie Indian . W 712 r. Region ten został zajęty przez Arabów . Wczesnym VII XX  wieku , to nadal wydaje się liczyć zdecydowane stanowisko buddyjską . W całym okresie islamu, aż do XVIII -tego wieku, jest prowadzony przez lokalnych władców, czasem pod panowaniem obcych dynastii. O Makranie wspomina Marco Polo, ale bez przekraczania go. W 1581 roku wybrzeże zostało splądrowane przez Portugalczyków.

W XIX th  century The Mekran, a następnie pod kierunkiem Khan z Kalat , jest stawka rywalizacji między Rosjanami i Anglikami, potencjalnie będąc trasa inwazja indyjskiego imperium z Persji . W 1876 roku Makran przeszedł pod władzę korony brytyjskiej, co uczyniło z niego państwo buforowe. W 1861 roku region został zbadany pod kątem budowy linii telegraficznej między Europą a Indiami. Perskie roszczenia przeciwko zachodnim Makranom w 1872 r. Doprowadziły do podziału regionu między szacha perskiego a chana z Kalat. W 1947 roku wschodni Makran został włączony do nowego Pakistanu , ożywiając napięcia z Iranem .

Uwagi i odniesienia

  1. Zobacz miasto Somniani na mapie .
  2. (w) Indie , Londyn, 1888, t. I p.  208 ( str.  208 w sprawie Gallica ).
  3. Według Jamesa Rennella i Henry'ego Yule , którzy przeczytali Kesmacoran = Kej-et-Makran. Z drugiej strony Guillaume Pauthier czyta Quesivacuran = Kutch-et-Wagur, co lepiej pasuje do tekstu, który mówi: „oni są bałwochwalcami [...] żyją jako kupcy i mają towary drogą morską” (Pauthier, Le livre de Marco Polo , 1865, t . 2, s.  669. Yule, The Book of Ser Marco Polo , 1903, t. 2, s.  402 ).
  4. Rocznik męża stanu , wyd. Scott Keltie, 1911, s.  154 ( online ).

Bibliografia

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne