Mahamudry lub Mahamudry ( sanskryt : महामुद्रा ; IAST : Mahamudry ; tybetańskie : ཕྱག་ རྒྱ་ཆེན་པོ་ , Wylie : phyag rgya-Chen-PO , THL : Chagya czienpo lub tybetańskie : ཕྱག་ ཆེན , Wylie : phyag Chen , THL : Chachen ), „Wielki Symbol” czy „Wielka Pieczęć” oznacza system medytacji stosowanych w buddyzmie , aby osiągnąć oświecenie , realizacja ostatecznej natury umysłu i pustki przenikającym wszystkie zjawiska samsary i nirwany . W buddyzmie tybetańskim metoda ta jest praktykowana głównie przez linię Kagyup , ale także w liniach Gelugpa i Sakjapa .
Mahamudry (w) jest pozycja HATHA Joga opisano w rozdziale III z Haṭhayogapradīpikā .
Mahamudrę został pierwotnie opracowany w Indiach przed wprowadzeniem do Tybetu przez Marpa Tłumacz (1012/97). Sam otrzymał te nauki od Naropy ( Sześciu Jog Naropy ), ucznia Tilopy , który otrzymał je od pierwotnego Buddy Wadżradhary .
Głównymi mistrzami Indii, którzy przekazali Mahamudrę, są: Saraha , Savaripa , Tilopa , Nāropa i Maitripa .
W Tybecie, po wprowadzeniu przez Marpę , głównymi mistrzami tybetańskimi, którzy przekazali Mahamudrę, są: Milarépa , Gampopa . Ci mistrzowie będący u początków linii Kagyupa , Mahāmudra jest dziś nauczany głównie w tej tradycji, ale także w liniach Gelug i Sakyapa .
Ciało praktyki jest podzielone na dwie części:
„Tak jak gołąb zrzucony z łodzi na środku oceanu nie może nic zrobić, tylko do niego wrócić, tak więc bez względu na to, jak bardzo jest zajęty, twój umysł może powrócić do spokojnego stanu dopiero po osiągnięciu wyciszenia psychicznego. "