Madziaryzacji (w języku węgierskim : magyarosítás ) to termin uwagę na politykę asymilacji kulturowej i językowej w XIX XX wieku i na początku XX -tego wieku osób niebędących ludźmi Węgrzy z Królestwa Węgier w Austro-Węgrzech : głównie Słowian ( Słowaków , Rusini , Serbowie , Chorwaci , krashovani ...), ale także Wołosi , Niemcy,Romowie , Żydzi … Celem było zasymilowanie tych mieszkańców z ludnością węgierską , ale zastosowane metody przymusu miały odwrotny skutek, ustawiając te populacje przeciwko Węgrom i monarchii habsburskiej . W 1910 roku w Królestwie Węgier jedna trzecia ziemi należała do mniej niż 9000 węgierskich rodzin szlacheckich , nadreprezentowanych w budapeszteńskim parlamencie, gdzie życie polityczne było zasadniczo zarezerwowane dla Węgrów : z 453 deputowanych 372 było Węgrami.
Na Węgrzech temat ten budzi kontrowersje wśród nacjonalistów, którzy niepowodzenie madziaryzacji przypisują czynnikom zasadniczo zewnętrznym ( panslawizm , austrosławizm , trializm , konsekwencje I wojny światowej oraz zacofanej społecznie i kulturowo ludności, co rzekomo instrumentali alianci ) oraz innym poglądom. które uwzględniają czynniki krajowe, przypominając, że standardy życia i edukacji tych niewęgierskich populacji na Węgrzech były (z wyjątkiem Romów) wyższe niż ich odpowiedników na Bałkanach , które „początkowo domagały się jedynie autonomii kulturowej i równych praw , a integracja mogłaby się powieść przy użyciu mniej autorytarnych i mniej dyskryminujących metod, dzięki atrakcyjności awansu .
: dokument używany jako źródło tego artykułu.