Mimamsa ( dewanagari : मीमांसा; IAST : mimamsa) jest szkołą Indian Astika lub hinduistycznej filozofii , to znaczy, która uznaje autorytet Wed . Jego nazwa oznacza „badania”, „ egzegezę ”. Proponowano, aby „przeprowadzić systematyczny komentarz do tekstów założycielskich i rytuałów wedyjskich kultów ofiarnych ” .
Stworzony przez mędrca Jaimini Mimamsa nazywany jest również Pūrvamīmāṃsā ( „stary egzegezy”) lub karma-mimamsa w opozycji do Uttara mimamsa ( „późniejszej lub większa egzegezy”), zwany również brahma-Mimansa , shariraka-mimamsa lub Vedanta . Ta szkoła rozwijała się w pierwszych wiekach naszej ery .
Podstawowym tekstem Mīmāṃsā jest Sutra Mimamsa skomponowana między -300 a -100 pne. Obejmuje dwanaście rozdziałów, z których pierwszy dotyczy głównie filozofii. Jednym z głównym komentatorem tego tekstu jest Sabara ( V th wieku lub VI th wieku). W przypadku tych szkół myślenia Wedy nie zostały napisane przez ludzi.
Filozofowie Mimasy nie wierzą w kontemplację, w poszukiwanie Absolutu. Odmawiali nawet do pewnego momentu idei wyzwolenia ( mokszy ), a kiedy będą zmuszeni ją zintegrować, nadal będą twierdzić, że jest ona uzyskiwana przez obrzędy. Tym bardziej uderzająca jest ich koncepcja działania ( karmy ) jako bolesnego z natury. Akcja nie wyraża człowieka, zdradza jedynie jego pragnienie, w egoistycznym znaczeniu tego słowa. Jednak te rytuały mogą być wykonywane dla wewnętrznego szczęścia.
Dla buddyzmu mimamsa to analiza. Ta jakość jest zawarta w podstawach mocy psychicznych w taki sam sposób jak virya : wysiłek.