Mâkhi Xenakis
Mâkhi Xenakis
Mâkhi Xenakis , urodzony w 1956 roku w Paryżu , jest francuskim projektantem , rzeźbiarzem i pisarzem .
Jego książki są wydawane przez wydawnictwa Acte Sud .
Biografia
Artysta wizualny i autor, Mâkhi Xenakis mieszka i pracuje w Paryżu . Jest córką kompozytora i architekta Iannisa Xenakisa oraz powieściopisarki i dziennikarki Françoise Xenakis .
Jego prace znajdują się w kolekcjach publicznych, takich jak FNAC , The Centre Pompidou , Manufacture nationale de Sèvres et des Gobelins czy FMAC miasta Paryża .
Jego książki są wydawane przez wydawnictwa Actes Sud. Iannis Xenakis, przytłaczający ojciec , otrzymał nagrodę „Coup de cœur” od Prix des Muses od Fundacji Singer Polignac.
Studiowała architekturę u Paula Virilio w Specjalnej Szkole Architektury i tworzyła scenografie i kostiumy dla teatru, w szczególności u Claude'a Régy'ego . W 1987 roku, dzięki stypendium Villa Medicis poza murami, przeniosła się do Nowego Jorku, aby malować, aż do 1989 roku. Tam odbyła decydujące spotkanie z Louise Bourgeois . W 1998 roku opublikowała wraz z nią książkę, Louise Bourgeois, niewidomy prowadząca niewidomych , wydaną przez Actes Sud.
W 1999 roku miała swoją pierwszą wystawę rzeźb w centrum sztuki Édouard-Manet w Gennevilliers , której towarzyszyła książka Czasami samotnie w Actes Sud. W 2001 roku wystawiła swoje rysunki i rzeźby w Hôtel d'Albret oraz opublikowała L Let the Ghosts come w Actes Sud.
W 2004 roku, zaproszona do wystawiania rzeźb w Salpêtrière , odkryła w archiwach pomocy publicznej więzienne piekło doświadczane przez tysiące kobiet od Ludwika XIV i opublikowała Les Folles d'enfer de la Salpêtrière . Jednocześnie prezentuje w kaplicy zespół 260 rzeźb.
W 2008 roku wydała L Let Secrets Come , aw 2009 roku została zaproszona przez manufakturę Sèvres do stworzenia limitowanej edycji ceramicznej rzeźby La Pompadour . Publikuje także La Pompadour z tekstami Davida Caméo i Gilberta Lascaulta .
W 2012 roku, odkrywając na nowo swoje pytania o mechanizmy procesu twórczego, które skłoniły ją do napisania książki o Louise Bourgeois, zwróciła się do archiwów swojego ojca, kompozytora i architekta Iannisa Xenakisa i zaproponowała wystawę w MUba Eugène Leroy. de Tourcoing , „Iannis Xenakis, projektant u zarania pracy”.
W latach 2013-2014 dokonała wielu wystaw, aw 2015 roku wydała książkę Iannis Xenakis, poruszający ojciec , za którym w 2018 roku będzie śledzić Louise, ocal mnie! .
Nagrody, stypendia
Zbiory publiczne (rysunki, rzeźby)
Wystawy główne
19931999- „Rzeźby, rysunki”, galeria Edouarda Maneta, Gennevilliers ; Galeria Alaina Le Gaillarda, Paryż
2000- „Czasami sam”, Le Méjan, Arles
2002- „Kawałki, książka artystyczna, pastele, rzeźby”, Muzeum Zadkine , Paryż
- „Niech nadejdą duchy, rysunki, rzeźby”, hôtel d'Albret, Paryż
20032004- „Les folles d'enfer de la Salpêtrière”, kaplica i ogrody Salpêtrière w Paryżu; Galeria Suzanne Tarasiève, Paryż
- "Mauvais gatunek", szkoła sztuk pięknych w Rouen
200520062007- „Rysunki, rzeźby, wideo”, ratusz 13. dzielnicy , Paryż
- „Rysunki”, Bookstorming Bookstore, Paryż. Catherine Putman Gallery, Paryż
- „Czarne kontynenty - rysunki, rzeźby, wideo”, szkoła plastyczna Châtellerault
- „Wybór rysunków, kolekcja Centre Pompidou”, Muzeum Sztuk Pięknych i Archeologii Besançon
2008- „Niech tajemnice przyjdą”, Le Méjan, Arles
- "Czarne Kontynenty", Galeria Tina Kambani, Ateny
- „Nowe wiszące”, kolekcja Florence and Daniel Guerlain, Les Mesnuls
- „Drawing Women”, Johyun Gallery, Seul ; Busan
200920102011- „Chóry”, kaplica wielkiego klasztoru Cavaillon
- „Przestrzeń przeznaczenia, rodzaj rysunków”, regionalne centrum sztuki współczesnej Montbéliard, kurator Al Martin
- Rysunki, Galeria Farideh Cadot, Paryż
- „Wymyślanie pojedynczych światów” 3 e Biennale rzeźba Yerres, komisarz Paul Louis Rinuy
- „Lady Paranoïa and Mister Killer” (propozycja Ileana Rodriguez), Galerie Polad-Hardouin, Paryż
2012- „Métamorphoses”, wystawa indywidualna, Galeria Taïss, Paryż
- „Catharsis”, wystawa zbiorowa, galeria Polad-Hardouin, Paryż
- „Nieograniczone ciała”, Palais d'Iéna, kuratorzy: Caroline Smudler, Jérôme Lefèvre
- „Iannis Xenakis, rysownik u zarania pracy”, kurator MUba w Tourcoing
2013- Dar rysunków, Florencja i Daniel Guerlain, Centre Pompidou, wystawa do 31 marca 2014 r.
- Instalacja rzeźb, Musée des Beaux Arts w Arras - The thing , to be place, Arras
- „Od niedokończonego”, wystawa visarte.vaud, stacja CFF, Lozanna
2014
-
Gender Identity, Béatrice Cussol , Dominique De Beir , Françoise Pétrovitch , Mâkhi Xenakis , Galerie Françoise Besson, Lyon i Galerie Réjane Louin, Locquirec, 2014.
-
Thễbai , Muzeum Łowiectwa i Przyrody, Paryż.
-
Fragmenty niedokończonego , wyjątkowego miejsca, Nantes.
-
Nawiedzone pokoje Gilberta Lascaulta , Muzeum Hospicjum Saint-Roch d'Issoudun.
-
Ściana , kolekcja Antoine de Galbert, Maison, Rouge, Paryż.
-
Charcot, życie z obrazem , kaplica Saint Louis, Pitié Salpêtrière, Paryż.
2015
-
Metamorfozy , galeria Anne Clergue, Arles.
-
Miłość, śmierć, diabeł, kolekcja prywatna , Limoges
-
Od linii do punktu , Poppy and Pierre Salinger Foundation, Bastide rose, Le Thor.
-
Fox Antic , Hôtel d'Agar, Cavaillon
- Rysunek, Targi rysunku, warsztaty Richelieu, Paryż
2016
-
Meduzy, sfinksy, szalony , w Ratuszu w 4 th dzielnicy Paryża, majaczerwiec 2016
- Yerre Sculpture Biennale, The Body of Sculpture , Fundacja Caillebotte.
2017
- Domena Chaumont-sur-Loire.
2018
-
Catharsis , Maison des arts de Chatillon.
-
Korespondencja z Louise , Galerie des Femmes, Paryż.
2019
- Galeria Céline Moine, Lyon.
Publikacje
W Actes Sud
Kolekcja sztuk pięknych
-
Louise Bourgeois, niewidomy prowadzący niewidomych , 1998, 112 s. ( ISBN 978-2-7427-7342-8 )
-
Czasami sam , wrzesień 1999 , 64 s. ( ISBN 978-2-7427-2471-0 )
-
Niech nadejdą duchy , maj 2002 , s. 96. ( ISBN 978-2-7427-3873-1 )
-
Les Folles d'enfer, La Salpêtrière , wrzesień 2004 , 200 s. ( ISBN 978-2-7427-5148-8 )
-
Louise Bourgeois (wersja angielska), wrzesień 2008 , 112 str., Przetłumaczone na język angielski przez Ruth Marshall Koral i Vedel ( ISBN 978-2-7427-7919-2 )
-
Niech tajemnice przyjdą , wrzesień 2008 , 112 s. ( ISBN 978-2-7427-7851-5 )
-
La Pompadour , marzec 2011 , s. 64. ( ISBN 978-2-7427-9650-2 )
-
Louise, ratuj mnie! ,kwiecień 2018
Książki artystów
-
1993 : Luminous Earth (ryciny), Mâkhi Xenakis, tekst D. Davvetas, wyd. Michel Chomarat
-
1996 : Rising Word (ryciny), Mâkhi Xenakis, tekst Jamel Eddine Bencheikh, wyd. Tarabuste
-
1997 : Aż do wyczerpania (ryciny), Mâkhi Xenakis i studenci, edycje School of Fine Arts of Nancy
-
2002 : Pieces (30 oryginalnych pasteli), Mâkhi Xenakis, tekst Jean Frémon, wyd. Stragan
-
2004 : Dwadzieścia cztery godziny na zawsze , rysunek Mâkhi Xenakis, tekst O. Elytis, wyd. Stragan
-
2005 : Le Regard du père , tekst Mâkhi Xenakis, rysunki Dominique Le Tricoteur, wyd. Centrum Vendome
-
2007 : The Words of Others , opowiadanie Jeana Frémona, wydania M Nitabah
- 2009: The Legend of Eer , tekst Platona , dowody cyfrowe Mâkhi Xenakis
- 2011: Les Dames de Choisy , obrazy Colette Deblé , tekst Mâkhi Xenakis
- 2013: Sekrety Mâkhi , głos Marie Richeux, tekst Mâkhi Xenakisa, wydania bladego lisa
- 2013: The Metropolitan Gospel , tekst Louis Calaferte, rysunek Mâkhi Xenakis, wydania Tarabuste
- 2020: 4 pastele 4 sonety , teksty Constant Candelara i Frédéric Riera, pastele Mâkhi Xenakis, red. Arapesh
W recenzjach
- 2016: Medusa 1 , Medusa 3 , Medusa 2 , w Arapesh 1/10
- 2018: Frontispiece , w Arapesh 2/10
Teatr, opera
Tworzenie scenografii i kostiumów
-
2004 : L'Ombre de l'âne , opera Richarda Straussa , reżyseria René Koering, opera de Montpellier
-
1987 : Tryptyk , reżyseria Dido Likoudis, Centre Georges-Pompidou
-
1986 : Child and King , reżyseria Jérôme Abenheimer, muzeum sztuk dekoracyjnych
-
1985 : Cassandre , reżyseria Dido Likoudis, Café de la danse
-
1984 : Passagio , opera Luciano Berio , reżyseria Claude Régy , Théâtre du Châtelet
-
1983 :
Teatralne adaptacje Les Folles d'enfer
-
2007 : reżyseria Anne Dimitriadis, teatr MC 93 w Bobigny
-
2008 : reżyseria Geneviève Robin, Théâtre du Rodour, Morlaix
- 2015: reżyseria Micheline Welter, teatr Celestins, Marsylia
Uwagi i odniesienia
-
Bibliografia Mâkhi Xenakisa na stronie Actes Sud.
-
Prezentacja na stronie internetowej muzeum.
Linki zewnętrzne