Liceum Wojskowe Autun

Liceum Wojskowe Autun
Przykładowa ilustracja artykułu Szkoła Wojskowa Autun
Generał
Kraj Francja
Informacje kontaktowe 46 ° 57 ′ 01 ″ północ, 4 ° 18 ′ 24 ″ wschód
Stronie internetowej lyc71-militaire.ac-dijon.fr
Ramy edukacyjne
Rodzaj Publiczne Liceum
Obronne
Poziom Liceum
Ochrona Logo pomnika historycznego Zarejestrowany MH ( 1932 )
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Saône-et-Loire
(Zobacz lokalizację na mapie: Saône-et-Loire) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Autun
(Zobacz sytuację na mapie: Autun) Map point.svg

Szkoła wojskowa Autun jest jedną z sześciu szkół Obrony (dawne licea wojskowe) Ministerstwa Zbrojnych Francji , zlokalizowanych na terenie miasta Autun w Saône-et-Loire . Powstaje w szczególnie bogatej scenerii historycznej: seminarium duchowne, a następnie poprzedzająca je Przygotowawcza Szkoła Kawalerii Wojskowej i Przygotowawcza Szkoła Wojskowa .

Historia szkoły

Seminarium

Seminarium, które dziś odpowiada części szkoły, byłego klasztoru , datowanego XVII -tego  wieku . Pierwotnie było to wyższe seminarium duchowne, które zostało założone w 1675 roku przez biskupa Autun , prałata Gabriela de Roquette . Został ukończony w 1679 roku . Plany seminarium są dziełem architekta Daniela Gittarda . Ogrody, które zostały gruntownie zmienione od czasu ich powstania, zostały zaprojektowane przez André Le Nôtre . Aby obniżyć koszty budowy, biskup nie wahał się szeroko wykorzystywać kamieni starożytnego rzymskiego teatru miasta. Budowla ta uważana jest wówczas przez Bussy-Rabutina za najpiękniejsze seminarium duchowne we Francji.

Wśród zakonników, którzy tam się kształcili, należy wymienić Blaise Bégon (1737-1795).

Szpital, rezerwat i więzienie

Rewolucja 1789 powoduje odejście seminarzystów. Seminarium staje się wtedy szpitalem dla świerzbu, potem magazynem zbożowym i paszowym. Teren został ograbiony i umieszczono w nim m.in. więźniów austriackich, a następnie hiszpańskich .

Dom Wychowania i nowe seminarium

W 1809 roku matka Anne Marie Javouhey założyła tam klasy mieszane, aby zapewnić edukację dzieciom z ubogich rodzin.

Ale dopiero w 1813 r . Budynek, zwrócony biskupowi, ponownie stał się małym seminarium duchownym. Wśród uczęszczających na nią studentów najbardziej znanym jest niewątpliwie Patrice de Mac-Mahon , przyszły Prezydent Republiki , student od 1820 do 1822 roku .

Przygotowawcza Wojskowa Szkoła Kawalerii

Z kolei w 1885 r. Wypędzono młodych seminarzystów: rząd francuski zdecydował o utworzeniu Przygotowawczej Szkoły Wojskowej dla Kawalerii. Tak zaczyna się historia dzieci z oddziału . Ci chłopcy w wieku od 13 do 18 lat, najczęściej synowie żołnierzy (podoficerowie kawalerii ), początkowo byli przygotowywani głównie do kariery wojskowej. Z biegiem czasu i ewolucją instytucji ci młodzi ludzie zatrudniają wielu kierowników w kraju. Pierwsi uczniowie wchodzą14 października 1886.

W czasie I wojny światowej wszystkie dzieci żołnierzy wyjeżdżają, od 17 roku życia, aby wychowywać starszych na froncie. Zginęło tam 154 z nich.

Autun Przygotowawcza Szkoła Wojskowa

Od 1921 roku Szkoła zatraciła swój partykularyzm jako Szkoły Kawalerii, rozszerzając swoją edukację wojskową. Następnie uzyskała etykietę liceum. Od 1924 roku zdecydowała się ostatecznie na naukę w szkole średniej i przygotowywała uczniów do pierwszej części matury. Celem jest wówczas przygotowanie ich do egzaminów wstępnych do szkół podoficerskich i oficerskich.

Plik 16 czerwca 1940, Przygotowawcza Szkoła Wojskowa Autun musi wycofać się i opuścić miasto Autun . Wtedy to oddział studentów, przybył pod koniec drugiego, napisał jedną z pierwszych kart w historii ruchu oporu . Na rozkaz Naczelnego Chorąży Grangeret, zwanego „Lwem”, dzieci żołnierzy wyróżniły się w Toulon-sur-Arroux , zanim dołączyły do ​​ich szkoły, złożonej w pobliżu Tulle . 26 sierpnia szkoła opuszcza Chameyrat ( Corrèze ), aby osiedlić się w Valence (Drôme) . Zmienia się na „Autun School” i działa na tej stronie do1 st Wrzesień +1.943, data, kiedy przeniosła się do obozu Thol ( Ain ).

Z 3 maja 1944postanowienie o rozwiązaniu Szkoły: najmłodsi uczniowie opuszczają placówkę w celu odnalezienia rodziny. Najstarszy dołączy wtedy do makii Ain i utworzy obóz Autun . Dzieci żołnierzy wezmą udział w walkach wyzwolenia , w szczególności w Ambérieu-en-Bugey , w Valbonne , w Neuville-sur-Ain . Podczas tych walk młody Bernard Gangloff został poważnie ranny i zmarł14 lipca 1944konsekwencje jego obrażeń. W 1985 r. Nazwę tę otrzymała Przygotowawcza Szkoła Wojskowa Autun, na której znalazła swoje mury20 grudnia 1944

Pod koniec drugiej wojny światowej Szkoła założyła Autun i rozwinęła się poprzez otwarcie nowych klas terminali, a w 1951 r. Poprzez utworzenie „Corniche Mac-Mahon” zapewniającej przygotowanie zawodów w ESM St-Cyr Coëtquidan (z opcja historia-geografia). Ten gzyms został usunięty w 1965 roku , a następnie reaktywowany w 1970 roku . W 1999 roku stracił mianogzymsu ” i stał się „towarzystwem zajęć przygotowawczych”.

Kolegium, potem liceum wojskowe

W 1971 r. Przygotowawcza szkoła wojskowa w Autunie przyjęła nazwę „ szkoła wojskowa ” , a w 1983 r . „ Szkołę wojskową ” . Szkoła wojskowa z Autun zapewnia edukację do kilkuset studentów rocznie.

Jest podzielony na dwie dzielnice:

Przykładowo, podajemy liczbę placówek na początku roku szkolnego 1992: 640 uczniów, w tym 215 uczniów na studiach, 318 w liceach i 107 na zajęciach przygotowawczych .

Architektura szkoły średniej

Głowa konia nad werandą przypomina o podstawowym powołaniu szkoły. Galerie tworzące krużganek otaczają duży dziedziniec, pośrodku którego stoi figura Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus z 1861 roku . Co roku odbywa się tam koncert w ramach festiwalu muzycznego „Musique en Morvan”. Na frontonie lewego skrzydła krużganka, nad zegarem, znajduje się pieczęć prałata de Roquette, wyrzeźbiona na krótko przed wojną francusko-pruską w 1870 roku .

W 1955 r. Generał Kœnig , minister sił zbrojnych , zainaugurował pomnik wojenny poświęcony pamięci wszystkich starszych, którzy zginęli za Francję, zanim wręczył krzyż wojenny TOE fladze, która już posiada kilka odznaczeń.

W 1985 roku generał René Imbot , szef sztabu armii i były student Autun, zainaugurował tradycyjne muzeum, które później stało się narodowe i zostało zainstalowane w krypcie starej kaplicy seminarium.

Krużganek składa się z bordowego dachu .

Organizacja szkolna

Liceum Wojskowe Autun jest liceum podległym Ministerstwu Obrony Narodowej , do którego przyjmowane są dzieci żołnierzy lub urzędników, po weryfikacji świadectwa szkolnego i sukcesie w ogólnopolskim konkursie ogólnopolskim liceów obronnych. rozpoczęcie nauki w gimnazjum do klasy, w której aktualnie przebywa uczeń (dotyczy tylko gimnazjalistów i licealistów). W 2012 r. 15% miejsc w liceach przypadało na stypendystów, niezależnie od doświadczenia zawodowego rodziców.

W przypadku klas przygotowawczych do szkół rekrutacja przebiega inaczej. Nie musisz być dzieckiem urzędnika ani żołnierza. Rekrutacja odbywa się wyłącznie na dokumentację, do której dołączony jest list motywacyjny. W związku z tym uczniowie ci przygotowują się do egzaminów konkursowych w głównych szkołach wojskowych (patrz lista na dole strony).

Galeria zdjęć

Studenci

Podczas XX th  century , ponad pięćset studenci i absolwenci są „poległych w walce”, w pełni uzasadnia motto szkole.

Dziś uczniowie są częścią wielkiej rodziny „AET”, czyli Byłego Dziecka Oddziału . Termin ten istnieje od 1762 r., Wspomniany dekretem Ludwika XV i konsekrowany w 1800 r. Przez Napoleona Bonaparte , pierwszego konsula.

Znani absolwenci

Uczniowie niższego seminarium duchownego • Patrice de Mac-Mahon (1820-1822), Prezydent Republiki Uczniowie Przygotowawczej Szkoły Wojskowej im. AutunStudentka college'u wojskowego

Waluta szkolna

Mottem szkoły jest „Dla Ojczyzny, zawsze obecna”.

Dekoracje flagowe

Źródła, bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Niższe seminarium w Autun , Braterskie spotkanie byłych studentów, Autun: Dejussieu, 1898. - 1 vol. (VII-224 str.)
  2. Cykl szkolny 2012-2013

Collectif Corvisier André: Towarzystwo wojskowe i dziecko. W: Annales de Démographie historique, 1973. Child and Societies. s. 327-343; doi: 10.3406 / adh.1973.1201 http://www.persee.fr/doc/adh_0066-062_1973_num_1973_1_1201 Olivier-Messonnier: Laurence: Dzieci żołnierzy. Potomkowie Tambour d'Arcole: między mitem a rzeczywistością, Paryż: L'Harmattan, 2013. Thouvenet Jacques: „Czwarta część: 1956 - 1977 EMP Autun”, w wkładzie byłych Szkół Wojskowych przygotowujących do rekrutacji kadra kierownicza armii od 1956 do 1977, praca magisterska z socjologii na Uniwersytecie René Descartes-Paris V jako część Technical Certificate for Higher Military Education, 1978 (dostępna w Muzeum Dziecięcym Trupy).

Linki zewnętrzne