Lucette Valensi

Lucette Valensi Biografia
Narodziny 1936
Tunis
Imię i nazwisko Lucette Chemla
Narodowość Francuski
Czynność Historyk
Inne informacje
Kierownik Pierre Vilar

Lucette Valensi jest francuską historyczką urodzoną pod nazwiskiem Lucette Chemla w Tunisie w 1936 roku .

Biografia

Urodziła się w tunezyjskich żydowskich rodzicach, dzieciństwo i młodość spędziła w Tunezji. Po uzyskaniu dyplomu z historii na Sorbonie w 1958 r. , w 1963 r. została współpracownikiem naukowo-geograficznym, a w 1974 r . doktoryzowała się z historii nowożytnej . Wstąpiła na jakiś czas do Francuskiej Partii Komunistycznej , a następnie zaangażowała się w antykolonializm , co sprawiło , że przeszła od wspierania Algierskiego Frontu Wyzwolenia Narodowego do Komitetu Narodowego Wietnamu .

Karierę rozpoczęła jako nauczyciel i badacz w Tunezji między 1960 a 1965 r . Po tym doświadczeniu Afryki Północnej, była sukcesywnie wykładowca na Uniwersytecie Paris-VIII między 1969 i 1978 , a następnie dyrektorem studiów w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales ( Paris ), gdzie kierował Centre de badań historycznych od 1992 do 1996 przed tworzenia i kierowania Instytut Studiów islamu i Stowarzyszeń muzułmańskim świecie od 2000 do 2002 roku . Pozostaje również członkiem stowarzyszonym Centrum Badań Historycznych.

W luty 1979, Jest jednym z 34 sygnatariuszy deklaracji sporządzonej przez Léon Poliakov i Pierre Vidal-Naquet rozmontować negationist retorykę o Robert Faurisson .

Ma córkę Jeanne, a także dwoje wnucząt: Elie Ruderman i Gabriel Ruderman, lepiej znany pod imieniem Edi Rudo, magik i mim .

Różnica

Publikacje

Uwagi i referencje

  1. „  Lucette Valensi (1936-)  ” , na http://www.editionschandeigne.fr (dostęp 15 lutego 2016 )
  2. „  Lucette Valensi  ” , na stronie crh.ehess.fr (dostęp 15 lutego 2016 )
  3. Nabil Dargouth, „  Lucette Valensi  ”
  4. "  Lucette Valensi  " , na ehess.fr ,19 kwietnia 2014
  5. Valérie Igounet , Historia negacji Holokaustu we Francji , Paryż, Le Seuil , coll.  „Biblioteka XX th  Century”2000, 691  s. ( ISBN  2-02-035492-6 ) , s.  237.
  6. http://www.edirudo.com
  7. „  Tunezyjski Order Zasługi Kulturalnej w olśniewającym blasku w Paryżu  ” , na stronie leader.com.tn ,25 kwietnia 2016
  8. André Miquel , „  L. Valensi, Maghreb przed zdobyciem Algieru  ”, Annales. Gospodarki, społeczeństwa, cywilizacje , obj.  25 N O  3,1970, s.  758-759 ( czytaj online )
  9. Mohamed Arkoun , „  Lucette Valensi, tunezyjscy Fellahs: gospodarka wiejska i życie na wsi w XVIII i XIX wieku  ”, Annales. Gospodarki, społeczeństwa, cywilizacje , obj.  34, n o  3,1979, s.  626-629 ( czytaj online )
  10. Zobacz raport tutaj: https://www.erudit.org/fr/revues/as/1987-v11-n2-as514/006428ar/
  11. Martine Cohen, „  Wspomnienia żydowskie Valensi (Lucette) Wachtel (Nathan)  ”, Archives de sciences sociales des religions , t.  65 N O  21988, s.  308-309 ( czytaj online )
  12. Sebti Abdelahad, „  Lucette Valensi, Bajki pamięci. Chwalebna bitwa Trzech Króli  ”, Annales. Historia, Nauki Społeczne , tom.  50 N O  5,1995, s.  1279-1283 ( czytaj online )
  13. Thomas Wieder, „  Lucette Valensi: śladami nieuchwytnego Mordecai Naggiara  ” , na lemonde.fr ,10 kwietnia 2008

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne