Lucette Valensi
Lucette Valensi
Lucette Valensi jest francuską historyczką urodzoną pod nazwiskiem Lucette Chemla w Tunisie w 1936 roku .
Biografia
Urodziła się w tunezyjskich żydowskich rodzicach, dzieciństwo i młodość spędziła w Tunezji. Po uzyskaniu dyplomu z historii na Sorbonie w 1958 r. , w 1963 r. została współpracownikiem naukowo-geograficznym, a w 1974 r . doktoryzowała się z historii nowożytnej . Wstąpiła na jakiś czas do Francuskiej Partii Komunistycznej , a następnie zaangażowała się w antykolonializm , co sprawiło , że przeszła od wspierania Algierskiego Frontu Wyzwolenia Narodowego do Komitetu Narodowego Wietnamu .
Karierę rozpoczęła jako nauczyciel i badacz w Tunezji między 1960 a 1965 r . Po tym doświadczeniu Afryki Północnej, była sukcesywnie wykładowca na Uniwersytecie Paris-VIII między 1969 i 1978 , a następnie dyrektorem studiów w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales ( Paris ), gdzie kierował Centre de badań historycznych od 1992 do 1996 przed tworzenia i kierowania Instytut Studiów islamu i Stowarzyszeń muzułmańskim świecie od 2000 do 2002 roku . Pozostaje również członkiem stowarzyszonym Centrum Badań Historycznych.
W luty 1979, Jest jednym z 34 sygnatariuszy deklaracji sporządzonej przez Léon Poliakov i Pierre Vidal-Naquet rozmontować negationist retorykę o Robert Faurisson .
Ma córkę Jeanne, a także dwoje wnucząt: Elie Ruderman i Gabriel Ruderman, lepiej znany pod imieniem Edi Rudo, magik i mim .
Różnica
Publikacje
-
Maghreb przed zdobyciem Algieru , Paryż, Flammarion, 1969
-
Tunezyjskie Fellahs: gospodarka wiejska i życia wiejskiego w 18 th i 19 th stulecia , Paryż, Mouton 1977
-
W przededniu kolonializmu: Afryka Północna przed podbojem francuskim , Londyn, publikacje afrykańskie, 1982
-
Ostatni Żydzi arabscy. Wspólnoty Dżerby w Tunezji , Harmond Academic Publishers, 1984 („Ostatni arabscy Żydzi ”), przetłumaczone pod tytułem „ Żydzi w kraju islamu”. Wspólnoty Dżerby , Editions des Archives contemporaines, 1985, we współpracy z Abrahamem L. Udovitchem.
-
Wspomnienia żydowskie (z Nathanem Wachtelem ), Paryż, Gallimard, 1986
-
Bajki pamięci chwalebna bitwa trzech królów , Paryż, Seuil, 1992
-
Ucieczka do Egiptu. Opowieści ze Wschodu i Zachodu , Paryż, Seuil, 2002
- Islam w dysydencji, geneza konfrontacji , Paryż, Le Seuil , coll. „Historyczny wszechświat”,2004, 236 s.
-
Islam, islamizm i Zachód: Geneza konfrontacji (z Gabrielem Martinez-Grosem ), Paryż, Seuil, 2004
-
Wenecja i wzniosła Porte: Narodziny despoty , Hachette, 2005
-
Mordecai Naggiar : Śledztwo w sprawie nieznanej osoby , Paryż, Giełda, 2008
-
Ci znajomi nieznajomi , Paryż, Payot, 2012
-
Żydzi i muzułmanie w Algierii , Paryż, Tallandier, 2016
Uwagi i referencje
-
„ Lucette Valensi (1936-) ” , na http://www.editionschandeigne.fr (dostęp 15 lutego 2016 )
-
„ Lucette Valensi ” , na stronie crh.ehess.fr (dostęp 15 lutego 2016 )
-
Nabil Dargouth, „ Lucette Valensi ”
-
" Lucette Valensi " , na ehess.fr ,19 kwietnia 2014
-
Valérie Igounet , Historia negacji Holokaustu we Francji , Paryż, Le Seuil , coll. „Biblioteka XX th Century”2000, 691 s. ( ISBN 2-02-035492-6 ) , s. 237.
-
http://www.edirudo.com
-
„ Tunezyjski Order Zasługi Kulturalnej w olśniewającym blasku w Paryżu ” , na stronie leader.com.tn ,25 kwietnia 2016
-
André Miquel , „ L. Valensi, Maghreb przed zdobyciem Algieru ”, Annales. Gospodarki, społeczeństwa, cywilizacje , obj. 25 N O 3,1970, s. 758-759 ( czytaj online )
-
Mohamed Arkoun , „ Lucette Valensi, tunezyjscy Fellahs: gospodarka wiejska i życie na wsi w XVIII i XIX wieku ”, Annales. Gospodarki, społeczeństwa, cywilizacje , obj. 34, n o 3,1979, s. 626-629 ( czytaj online )
-
Zobacz raport tutaj: https://www.erudit.org/fr/revues/as/1987-v11-n2-as514/006428ar/
-
Martine Cohen, „ Wspomnienia żydowskie Valensi (Lucette) Wachtel (Nathan) ”, Archives de sciences sociales des religions , t. 65 N O 21988, s. 308-309 ( czytaj online )
-
Sebti Abdelahad, „ Lucette Valensi, Bajki pamięci. Chwalebna bitwa Trzech Króli ”, Annales. Historia, Nauki Społeczne , tom. 50 N O 5,1995, s. 1279-1283 ( czytaj online )
-
Thomas Wieder, „ Lucette Valensi: śladami nieuchwytnego Mordecai Naggiara ” , na lemonde.fr ,10 kwietnia 2008
Załączniki
Bibliografia
-
Thomas Wieder, „ Lucette Valensi: śladami nieuchwytnego Mordecai Naggiar ”, Le Monde ,10 kwietnia 2008( przeczytaj online , skonsultowano 5 lutego 2015 r. ).
-
Julie Clarini, „ Lucette Valensi:„ Od Maroka do Indii gorące przemówienia przeciwko światu zachodniemu nigdy nie były tak rozpowszechnione ”, Le Monde ,20 września 2012( przeczytaj online , skonsultowano 5 lutego 2015 r. ).
-
Daniel Bernoud " Lucette Valensi, córki Tunisu " L'Histoire , N O 379wrzesień 2012, s. 16 ( przeczytaj online , skonsultowano 5 lutego 2015 r. ).
Linki zewnętrzne