Louis Legoarant z Tromelin

Louis Le Goarant de Tromelin
Narodziny 11 stycznia 1786
w Gourin ( Bretania )
Śmierć 15 maja 1867(w wieku 81 lat)
w Lorient ( Morbihan )
Pochodzenie Francja
Wierność  Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji Królestwo Francji Republika Francuska
 
 
 
Uzbrojony  Marynarka wojenna
Stopień Kontradmirał
Lata służby 1800 - 1851
Przykazanie La Torche ,
La Bayonnaise ,
La Thémis ,
La Victoire ,
Le Jemmapes .
Konflikty Wojny o Imperium
Wyczyny broni Bitwa pod Trafalgarem ( 1805 )
Nagrody Legion of Honor (Grand Officer) Knight of Saint-Louis , Medal of Saint Helena , Tunezyjski Order Nichana Iftikhara (dowódca)


Rodzina Tromelin

Louis François Marie Nicolas Legoarant de Tromelin również przeliterował Le Goarant de Tromelin (11 stycznia 1786w Gourin ( Bretania ) -15 maja 1867in Lorient ) jest przeciwko admirałowi Frenchowi , wysłanemu na Ocean Spokojny w celu prowadzenia misji politycznych i wojskowych, przypisuje się odkrycie wysp Phoenix na archipelagu Kiribati i wyspy Fais na Wyspach Karoliny . Eksplorował także Vanikoro i szturmował Hawaje w 1849 roku.

Biografia

Dzieciństwo i pochodzenie

Louis Le Goarant de Tromelin urodził się w arystokratycznej bretońskiej rodzinie składającej się z sześciorga dzieci. Jest synem Josepha-Marie Le Goarant de Tromelin, urodzonego dnia2 lutego 1747w Châteauneuf-du-Faou ( Finistère ) i zmarł dnia16 sierpnia 1839w Lorient ( Morbihan ), notariusz i prokurator w Châteauneuf-du-Faou, następnie prokurator w Królewskiej Kwaterze Głównej Gourin (Morbihan) i wreszcie sędzia pokoju w Lorient i Marie Françoise Pétronille Allio.

Herb: Lub fess Sable w towarzystwie trzech tego samego koniczyny: 2 i 1.

Służba w marynarce wojennej

Tromelin dołączył do marynarki jako pianka24 stycznia 1800. Był używany na różnych budynkach podczas wojen napoleońskich . Plik6 października 1801, awansował na kandydata , wszedł na pokład Duguay-Trouin i brał udział w bitwie pod Trafalgarem w 1805 roku , podczas której został ranny i wzięty do niewoli; przewieziony do Anglii, w 1807 r. uciekł kajakiem.

Plik 18 lipca 1811, został awansowany do chorążego . Służył kolejno na statkach Le Vétéran od 1811 do 1813 , na Le Nestor od 1813 do 1814 , Marengo w 1814, na L'Africaine od 1814 do 1817, pływał na wyspach Francji i Bourbon . Mianowany porucznik marynarki ,1 st lipiec 1.818objął dowództwo nad szkunerem Le Lévrier podczas trzeciej kampanii rozpoznawczej u wybrzeży Afryki . Po roku spędzonym na lądzie, został mianowany kawalerem Orderu Saint-Louis , The22 sierpnia 1819.

W 1820 i 1821 roku zajął swoje miejsce jako pasażer na pokładzie statku handlowego Le Courrier , Le Havre i Cayenne , gdzie przebywał na misji przez prawie 5 miesięcy. Po zakończeniu misji Tromelin opuścił Cayenne i udał się na Martynikę na pokładzie brygu Le Lézard , a następnie wszedł na statek handlowy Le Juste , skąd powrócił do Francji (do Bordeaux ). W 1821 i 1822 płynął na zachód na pokładzie fregat Fleur de Lys i La Guerrière .

Plik 22 maja 1825został awansowany do stopnia kapitana fregaty z rozkazu króla Karola X i objął dowództwo nad szkunerem La Torche , z którym patrolował u wybrzeży Hiszpanii. W następnym roku objął dowództwo nad korwetą La Bayonnaise, na której pływał przez 33 miesiące i 5 dni . 21 grudnia ważył kotwicę z Tulonu do Ameryki Południowej przez Hawaje , gdzie miał zdać relację z sytuacji politycznej i poprawić los francuskich misjonarzy. Zatrzymał się na kilku wyspach na Pacyfiku, po czym wrócił do Tulonu19 marca 1829. Jego podróż z Zachodu na Wschód potrwa 2 lata, 2 miesiące i 27 dni. Plik8 lutego 1828 opuścił wybrzeża Chile, aby przekroczyć Ocean Spokojny i udać się w poszukiwaniu pozostałości po zatonięciu La Perouse.

W swoim raporcie datuje się na Ocean Indyjski 28 września 1828wspomina tę podróż: „Od czasu mojego wyjazdu z Peru ... odwiedziłem wyspy Sandwich, wyspy Fanning, Sidney, Phoenix, Rotumah, Tucopia, Vanicolo, teatr katastrofy La Pérouse, Touboua czy Ourry Island of Carteret , Andani lub Santa-Cruz de Mendana, Swallow Islands of Carteret, Guam of the Marianas, widziały niektóre z Karoliny, przeszły przez wielki archipelag Azji, przez Moluki i dotknęły Cayeli de Bourou i Campany de Timor. ... Przyjechałem przed Vanicolo dalej3 czerwcai zatrzymałem się dwanaście dni. Dokonując szczegółowego rekonesansu rozpoznałem w północno-wschodniej części oderwaną wyspę, oddzieloną od głównej kanałem, który z zewnątrz nie wydaje się otwarty. Kanał ten tworzy port, w którym kotwiczyli kapitanowie Dillon i d'Urville. Ten ostatni postawił na punkcie pomnik z tym napisem na ołowianej tablicy: ku pamięci Perugii i jego towarzyszy. ... Wróciłem do portu w Marsylii dalej19 marca 1829, zgłaszając mapy Fanning, Rotoumah, Tucopia, Touboua i Swallow Islands, po poprawieniu geografii kilku innych wysp na Oceanie Spokojnym i zgłaszając dużą liczbę banków, wysp i raf nie odnotowanych na żadnej poprzedniej karcie ”(wyciąg z The Universal History of Travel - Tom XVIII - strona 381 do 393).

Plik 8 sierpnia 1829niespełna rok po powrocie z Pacyfiku Tromelin został awansowany do stopnia kapitana . W 1830 roku objął dowództwo nad korwetą La Thémis , a następnie nad fregatą Victoire . Pozostanie w tym budynku przez dziesięć lat, od 1831 do 1841. Od marca 1844 dowodzi teraz statkiem Le Jemmapes .

Awansowany kontradmirał , the17 grudnia 1845jego okrętem flagowym jest fregata La Poursuivante . Tromelin powrócił na Pacyfik w 1846 roku jako dowódca francuskiej marynarki wojennej na Pacyfiku. WSierpień 1849Roku splądrowali i zajęli fort z Honolulu . Wrócił do Francji w 1851 roku, otrzymał medal św. Heleny , komandora tunezyjskiego Orderu Nichana Iftikhara . Pod koniec swojej kariery Louis Le Goarant de Tromelin spędził 205 miesięcy na morzu w czasie pokoju i 92 miesiące w czasie wojny.

On umarł na 15 maja 1867w Lorient ( Morbihan ) w wieku 81 lat.

Nagrody

Zasłużona służba obejmuje czterdzieści dziewięć lat faktycznej służby, z czego dwadzieścia pięć na morzu, dwie walki w Indiach na korwecie Le Berceau  ; bitwy pod Trafalgarem i zatoką na statku Duguay-Trouin , gdzie został ranny; kilka ważnych przykazań.

Odkrycia wysp

Wyspa Phoenix

Na pokładzie korwety Bayonnaise Tromelin odkrył Manrę i Wyspy Phoenix prawdopodobnie w 1828 r., Chociaż niektóre źródła datują to odkrycie na lata 1823 i 1826. Lokalizacja wyspy na 3 ° 42 ′ 00 ″ S, 171 ° 43 ′ 00 ″ O , Tromelin mówi, że wyspa była już na mapie Noriego. Wyspa "Phenix", jak również nienazwane wyspy, których współrzędne są bliskie, są również zawarte w raporcie Jeremiaha N. Reynoldsa dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w 1828 r., Ale pochodzenie tej nazwy (i odkrywcy) pozostaje niepewne.

Island Fais

Odkrycie wyspy fais , czasami nadana Tromelin chociaż wyspa została odkryta przez Francisco de Castro , podczas jego podróży do Filipin do XVI th  wieku, które pozwoliły mu odkryć istnienie Karoliny .

Daniny

W Dwudziestu tysiącach mil podmorskich (rozdział 19 - Vanikoro ) Jules Verne nawiązuje do podróży Tromelina do Vanikoro w latach 1826-1829.

„  Jednak rząd francuski, obawiając się, że Dumont D'Urville nie był świadomy pracy Dillona, wysłał Vanikoro korwety” La Bayonnaise”, dowodzony przez Le Goarant De Tromelin, który stacjonował na zachodnim wybrzeżu Ameryki. La Bayonnaise zakotwiczona przed Vanikoro, kilka miesięcy po wypłynięciu Astrolabe, nie znalazła żadnego nowego dokumentu, ale zauważyła, że ​​dzicy szanowali mauzoleum La Pérouse.  "

Bibliografia

  1. The Universal Nobiliary str. 134-135
  2. Duguay-Trouin to jeden z czterech statków, którym udało się uciec tego dnia.
  3. Dunmore, str. 250
  4. „  Cote LH / 1558/53  ” , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury .
  5. Journal Le Constitutionnel , nr z 24 czerwca 1867, dostępny na Gallica.fr [1] (Wyciąg z Biuletynu Lois z 17 marca 1851).
  6. Maude, str.131
  7. Sharp, str. 210
  8. Quanchi i Robson, str. XVIII-XIX
  9. Dunmore, str. 52 i 250

Bibliografia

  • Uniwersalny zbiór szlachecki lub ogólny zbiór historycznych i prawdziwych genealogii rodów szlacheckich Europy , t. 6, Elibron Classics, 2005 ( ISBN  0543997626 )
  • (en) Dunmore John, Who's Who in Pacific Navigation , Australia: Melbourne University Press, 1992 ( ISBN  052284488X )
  • (en) Henry Evans Maude, Of Islands and Men: Studies in Pacific History , Melbourne, 1968, Oxford University Press
  • (en) Sharp Andrew, The Discovery of the Pacific Islands , Oxford: Oxford University Press, 1960
  • (en) Quanchi, Max & Robson, John, (2005); Słownik historyczny odkrycia i eksploracji wysp Pacyfiku , USA: Scarecrow Press, ( ISBN  0810853957 )
  • Étienne Taillemite , Słownik żeglarzy francuskich , Tallandier, 2002, s.  321-322

Linki zewnętrzne