Louis Brauquier
Louis Brauquier
Inne informacje
Gatunek artystyczny |
Portret
|
---|
Louis Brauquier , urodzony w Marsylii ( Bouches-du-Rhône ) dnia14 sierpnia 1900i zmarł w Paryżu dnia7 września 1976 , jest pisarzem , poetą i malarzem francuskim . Jego poezja jest całkowicie zwrócona w stronę morskiego świata.
Biografia
Louis Brauquier urodził się przy rue Sainte-Marthe w Marsylii, gdzie jego ojciec był przedstawicielem odlewni Pont-à-Mousson . Ma wuja, Louisa de la Poussardière, który jest stewardesą na statkach Messageries Maritimes. Studiował w Lycée Thiers w Marsylii, gdzie spotkał Marcela Pagnola, który stworzył recenzję Fortunio, do której miał zamieścić kilka prac, a także Jeana Ballarda i tego, który pozostanie jego starym przyjacielem, Gabrielem Audisio . W 1918 roku był urzędnikiem celnym w firmie Cailler, spedytorze w La Joliette, kontynuując jednocześnie studia prawnicze.
Służbę wojskową odbył w Trewirze w Niemczech w 1921 roku. Prawie nie doceniał mgieł północy, marząc o egzotycznym życiu: „Boże, co ja siedzę w cieniu lasów równikowych? Z dwoma lub trzema Murzynkami dla towarzyszy, kummelem , whisky i lodem, angielskim tytoniem i moją fajką oraz dziełami La Bruyère. "
W 1923 roku ukończył studia prawnicze i przeszedł na konkurs Commissariat de la Marine Merchant na wejście do 10 marca 1924w Messageries maritimes . Wyruszył po raz pierwszy3 lutego 1925jako komisarz studencki w Algierze, gdzie znalazł przyjaciela Gabriela Audisio, następnie udał się do Aleksandrii, Port Saidu i Bejrutu. Ożenił się w tym samym roku.
Porzucając karierę stewardesy z powodów rodzinnych, zdał egzamin wstępny w ramach zewnętrznych agencji Messageries Maritimes. W ten sposób znalazł się w Sydney, na swoim pierwszym stanowisku, dwukrotnie w Numei i Aleksandrii, Diego-Suarez i Szanghaju, gdzie spędził całą II wojnę światową .
Oficer Marynarki Handlowej Louis Brauquier podróżował po świecie. Pracownik Maritime Messageries od 1924 do 1960 , gdzie miał piętnaście zleceń, takich jak Marsylia, jego rodzinne miasto, Aleksandria, która bardzo go zainspirowała, czy Sajgon , Sydney , Dżibuti , Diego Suarez , Kolombo ... w tym okresie, a jednocześnie interesował się fotografią.
Inspiracją do malowania były także podróże. Docenia twórczość Douaniera Rousseau (1844-1910), ale jego wielki podziw budzi Paul Gauguin (1848-1903) . Zaczął malować jako samouk w 1953 roku i twierdził, że nie powinien „uczyć się sztuczek, trzeba je znaleźć” , co nadaje jego malarstwu pewien naiwny charakter. Jego obrazy inspirują go do wielu wierszy na temat podróży.
Jest jednym z twórców recenzji Cahiers du Sud , zaprzyjaźnia się z Jeanem Ballardem i zespołem, z którym będzie korespondował za morzami: Alexandre Toursky , Léon-Gabriel Gros , Henri Bosco , a później Jean Malrieu .
W Lipiec 1956Przed powrotem do Aleksandrii, wynajął mieszkanie w n o 17 Quai Rive Neuve Marsylii.
Plik 16 lipca 1959, Marcel Pagnol daje wywiad Edith Mora z Nouvelles littéraires : odpowiadanie na pytania dotyczące charakteru Marius w swojej słynnej trylogii, przyznaje, że nie wymyślił tego znaku, ale że pożyczyłem go od Louisa Brauquier „kto Słyszeliśmy nasze uszy od Gabriel d'Aubarède, który był obecny w Marsylii z jej morzem, łodziami, wyspami, śmialiśmy się z niego, ponieważ nigdy nie wyjechał. „ Ta historia w końcu zerwała związek między dwoma mężczyznami.
Przechodzi na emeryturę Grudzień 1960i dzieli swój czas pomiędzy Marsylię i jego wiejski dom „la Poussardière” w Saint-Miter-les-Remparts , gdzie w 1971 roku zmarła jego żona .
Louis Brauquier zmarł na udar 7 września 1976 podczas wizyty Gabriel Audisio w Paryżu.
Nagrody
Krytyczny odbiór
„Znał chwałę bycia jednym z największych żyjących poetów, niedocenianą i był z tego dumny. "
- Jules Roy
Pracuje
Literatura
-
And the Beyond of Suez , Société de la revue Le Feu , Aix-en-Provence, 1922
-
The Escale Bar , Société de la revue Le Feu , Aix-en-Provence, 1926
-
Woda słodka na statki , Gallimard, Paryż, 1930
-
Pythéas , Les Cahiers du Sud, Marsylia, 1935 (sztuka teatralna w dwóch aktach)
-
Freedom of the Seas , Edmond Charlot , Algiers, 1941
-
Pisma Sanghaï , Gallimard, Paryż, 1950 (opublikowane za Liberté des mers )
-
Pożary wraków, Gallimard, Paryż, 1970 (poświęcony Saint-John Perse )
-
Hivernage , Collection Sud, Marsylia, 1978 , pod redakcją Audisio
-
L'auciprès ukoronowany de nerto , czyli Le Cyprès ukoronowany mirtem , wiersze w języku prowansalskim, napisane w 1920 r., Opublikowane z francuskim tłumaczeniem Louisa Bayle'a , Éditions L'Astrado, Toulon, 1982
-
Malarstwo , wiersze i obrazy, wydania Michela Schefera, Marsylia, 1982
-
Listy od Louisa Brauquiera do Gabriela Audisio , wybrane i opatrzone komentarzami Rogera Duchêne , wydania Michel Schefer, Marsylia, 1982
-
Complete Poems , Editions de La Table Ronde, 1994, przedmowa Olivier Frébourg ; trzcina. pod tytułem zaczerpniętym z wiersza poety Je connais des îles lointaines , La Table Ronde, wyd. „Little Vermilion”, 2001
-
Z herbem Cardiff , powieść przedstawiona przez Oliviera Frébourga, Editions de la Table round , coll. „Vermilion”, 2000 , 112 s.
Obraz
Prace w zbiorach publicznych
-
Marsylia :
-
Maison Diamantée : The Old Port under the Snow ” , 1956 , olej na płótnie
-
muzea Marsylii: darowizna kolekcji prac artysty
-
Paryż , Narodowe Muzeum Morskie :
-
Wattalla Beach , olej na płótnie
-
Le Green Galle Face , olej na płótnie
-
Banyans of Vata Cove , olej na płótnie
-
L'Iraouaddy , olej na płótnie
Powiązane prace, nie zlokalizowane
-
A Corner of Old Sydney , 1947 , olej na płótnie
-
Wattalla Beach , 1953 , olej na płótnie
-
Quai de Nouméa, L'Iraouaddy widziana z Polinezji , 1959 , olej na płótnie
-
The Hollow of Varage (Étang de Berre) , 1962 , olej na płótnie.
Wystawy
Daniny
Uwagi i odniesienia
-
Gilles Bourdy, Ballad with Louis Brauquier, malarz i poeta Saint-Mitréen and Marseillais , wydania Gilles Bourdy, 2012.
-
Ballada w Prowansji śladami pisarzy , Éditions Alexandrines, 2012.
-
Antoine de Gaudemar, " Critique - Le poète au long cours:" Znam odległe wyspy, kompletne wiersze " , na liberation.fr ,5 stycznia 1995.
-
Alain Paire, „ Saint-John Perse i Louis Brauquier ” , Souffle de Perse , Fundacja Saint-John Perse,Luty 2014.
-
„ Louis Brauqier, painter ” na ina.fr ,7 listopada 1968.
-
Cytowane przez Roberta Maumeta w Marsylii, kulturowy przegląd Marsylii , nr 180.
-
Pagnol rzeczywiście był inspirowany Beyond Suez Brauquiera, napisanym w 1922 roku, a Marius powstał w 1929 roku.
-
Cytowane przez Bernarda Mazo w Marsylii , grudzień 2002, str. 71.
-
W nawiązaniu do wiersza z wiersza poświęconego Léo Barbèsowi „Kochałem Baleary” z jego zbioru Liberté des mers .
-
Reprodukcja w Marsylii, przegląd kulturowy Marsylii , nr 200, grudzień 2002, str. 71.
-
op. cit. , s. 72.
-
op. cit. , s. 73.
-
op. cit. , s. 75.
Zobacz też
Bibliografia
- Zbiorowe, Katalog wystawy Louisa Brauquiera , przedmowa Julesa Roya , Muzeum Cantini w Marsylii
-
Maurice-Raymond de Brossard i Gabriel Audisio, artykuł w Cahiers du Sud , nr 27
-
Bernard Mazo , Louis Brauquier, geodeta świata , Marsylia, przegląd kulturowy miasta Marsylii , nr 200,grudzień 2002, s. 70-75.
- Michel Schefer, Escales, fotografie i korespondencja Louisa Brauquiera , Marsylia, Images en Maneuvers Éditions, 2005
-
Gabriel Audisio , Louis Brauquier , pot. „Dzisiejsi poeci”, Editions Seghers , 1966
- Bernard Delvaille, Beyond Suez , wydania André Dimanche, 1987
- Gilles Bourdy, Ballad with Louis Brauquier, malarz i poeta Saint-Mitréen and Marseillais , wydania Gilles Bourdy, 2012 ( ISBN 295421550X )
- Gilles Bourdy, Niepublikowane prace Louisa Brauquiera i podróże na fotografiach , Marsylia, 2013
-
Malarstwo , Michel Schefer Publishing, 1982.
Ikonografia
-
Portret fotograficzny, fotografia anonimowa, Marsylia, przegląd kulturowy Marsylii , nr 200,grudzień 2002, s. 70
Linki zewnętrzne