Loughton

Loughton
Administracja
Kraj	UK
Hrabstwo	Essex
Dzielnica	Epping Forest
Demografia
Populacja	30.430 mieszk  . (2001)
Geografia
Informacje kontaktowe	51 ° 38 ′ 58 ″ na północ, 0 ° 04 ′ 25 ″ na wschód
Różnorodny
Historyczne hrabstwo	Essex
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Wielka Brytania Loughton Geolokalizacja na mapie: Wielka Brytania Loughton

Loughton to miasto w hrabstwie Essex , w południowo-wschodniej Anglii . Położona w dzielnicy Epping Forest , około dwudziestu kilometrów na północny wschód od centrum Londynu , w 2001 roku liczyła 30 430 mieszkańców. Bliskość Londynu, specyfika naturalnego otoczenia otaczającego miasto i jego historia to tylko niektóre z mocnych stron tego miasta. tego miasta.

Historia

Najstarszą znaną osadą na terytorium Loughton jest Loughton Camp , miejsce na jednym z najwyższych punktów, pochodzące z około 500 roku pne. AD, otoczony rowem. Ukryty przez wieki w gęstym poszyciu, został ponownie odkryty w 1872 roku.

Najwcześniejsze wzmianki o Loughtonie pochodzą z okresu anglosaskiego, kiedy był znany jako Lukintune („farma Luhha”). Karta jest przywilejem Edwarda Wyznawcy z 1062 r., Który przyznaje różne majątki, w tym Tippedene (Debden) i Alwartune (Alderton) Hall, w Loughton), Haroldowi Godwinsonowi (późniejszemu królowi Haroldowi II) po jego ponownym założeniu opactwa Waltham.Po podboju Normanów, miasto jest również wymienione w Domesday Book z 1086 roku jako Lochintuna.

Miasto pozostało rozdrobnieniu aż XVII th  wieku, kiedy autostrada została zbudowana na północy, przez las. Ta trasa szybko stała się główną trasą z Londynu do Cambridge i Wschodniej Anglii . W rezultacie Loughton zostaje przekształcony w ważny etap na tej ścieżce, wraz z założeniem karczm i sztafet dla koni. Na tym terytorium osiedlili się również rozbójnicy , z których jednym z najbardziej znanych jest Dick Turpin . Najważniejszą z rezydencji z tego okresu jest Loughton Hall , należąca do Mary Tudor dwa miesiące przed jej objęciem królowej, a następnie przez rodzinę Wrothów od 1578 do 1738 roku. Robert Wroth (ok. 1576-1614) i jego żona Mary Wroth ( 1587-1652) gościł wielkie postacie literackie tamtych czasów, w tym Ben Jonson . Dwór został przebudowany w 1878 roku przez ks JW Maitland, którego rodzina jest właścicielem rezydencji przez większą część XIX -tego  wieku. Dziś stał się ośrodkiem opieki i zabytkowym budynkiem. Pojawienie się kolei w 1852 roku było drugim kluczowym czynnikiem jej rozwoju. Rozwój miasta następował przez wieki kosztem lasu, aż do ustawy z 1878 r., Która zabezpieczyła las do użytku publicznego.

Biorąc pod uwagę ceny biletów kolejowych, mieszkanie w Loughton i praca w Londynie były dostępne tylko dla klasy średniej i wyższej. Większość mieszkań w Loughton została zbudowana w czasach wiktoriańskich i edwardiańskich , a następnie w okresie międzywojennym . Loughton staje się modnym miejscem dla artystów, naukowców, znanych myślicieli socjalistycznych, indywidualistów i reformatorów społecznych. Dawna drukarnia Bank of England znajduje się na terenie przemysłowym Debden East. Niedawno kilka doniesień medialnych podkreśliło „złoty trójkąt”, nazywając w ten sposób miasta Loughton, Buckhurst Hill i Chigwell ze względu na ich skłonność do przyciągania bogatych piłkarzy i celebrytów.

Geografia

Loughton jest ograniczone od zachodu przez Epping Forest , a od wschodu przez dolinę rzeki Roding. Ustawa z 1878 r. Zakazała dalszej rozbudowy miasta w las. Dlatego las i rzeka tworzą dwie naturalne bariery. Dlatego możliwa rozbudowa w ciągu ostatnich 100 lat dotyczyła budowy nowych osiedli mieszkaniowych na północ i południe od starego miasta oraz specjalnie wybudowanego przedmieścia Debben na północnym wschodzie. Dolina Roding jest nieco podmokła i podatna na powodzie, co ogranicza możliwości zabudowy w pobliżu, a część terenu stała się również rezerwatem przyrody. Najwyższymi partiami miasta są ścieżki graniczące z skrajem lasu. W pogodny dzień masz panoramiczny widok na zabytki Londynu .

Transport

Autostrada

Skrzyżowanie 5 (południe) autostrady M11 między Cambridge a Londynem jest dostępne na zachód od Loughton. Ta autostrada została otwarta w latach 80 .

Koleje

Od lat czterdziestych XX wieku Loughton jest obsługiwany przez dwie stacje metra: właściwą stację Loughton i stację Debben na północno-wschodnim przedmieściu. Wcześniej w 1856 roku otwarto linię kolejową.

Inny

W Loughton jest wiele linii autobusowych.

Sztuka

Teatr

Loughton jest siedzibą brytyjskiej szkoły teatralnej East 15 Acting School . szkoła ta wywodzi się z popularnego zespołu teatralnego Theatre Workshop Joan Littlewood. Budynek teatru jest właściwie dawną średniowieczną stodołą krzemieniową w Ditchling , która została rozebrana i odbudowana w Loughton.

Muzea i archiwa

W Loughton znajdują się dwa narodowe muzea i archiwa:

• W British Postal Museum Store znajdują się różne przedmioty, od biura Rowland Hill (europejskiej postaci w historii poczty ) po pojazdy pocztowe i szereg skrytek pocztowych .
• Narodowy Jazz Archive  : Jest to narodowy repozytorium i Centrum Badań materiałów drukowanych fotografii i pamiątek związanych z jazzem, a szczególnie brytyjskiego jazzu. Założona przez trębacza jazzowego Digby'ego Fairweathera w 1988 roku, zawiera niezrównaną kolekcję brytyjskich nagrań jazzowych, fotografii, plakatów i nie tylko.

Osobowości

• Dick Turpin (1705-1739), rozbójnik z „Essex Band”.
• William Bridges Adams (1797–1872), inżynier kolejowy, i jego żona Sarah Flower Adams (1805–1848), poetka, mieszkali w Loughton. W szczególności napisała swoją najsłynniejszą pieśń chóralną religijną: Bliżej Ciebie, mój Boże .
• Mieszkali tam William Brown Macdougall i jego żona Margaret Armor (1860-1943) i założyli społeczność artystyczną.
• Ron Greenwood (1921-2006), piłkarz, następnie trener i trener drużyny piłkarskiej Anglii .
• Jack Watling (1923–2001), aktor, mieszkał przez wiele lat w Loughton. Jego syn Giles, również aktor, urodził się tam w 1953 roku.
• Richard Hounslow (1981), kajakarz i ceaist , srebrny medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich Londyn 2012 .
• Gary Hooper (1988), piłkarz.
• Matt Johnson (1961), autor, autor tekstów, muzyk, piosenkarz i frontman The The

Uwagi i odniesienia

Uwagi

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Loughton  ” ( zobacz listę autorów ) .

Bibliografia

1. Cowper 1876 , The Archaeological Journal .
2. Barlow 1973 .
3. Curphey 2002 , The Observer .
4. Connett 2009 , The Independent .

Zobacz też

Bibliografia

Klasyfikacja według daty publikacji.

• (en) BH Cowper, „  Ancient Earthworks in Epping Forest  ” , The Archaeological Journal , vol.  33,1876( czytaj online ).
• (en) Derek Barlow, Dick Turpin and the Gregory Gang , Phillimore & Co.,1973, 477,  str. ( ISBN  0-900592-64-8 ).
• (en) Stephen Pewsey, Chigwell & Loughton: A Pictorial History , Phillimore & Co. Ltd,1995, 128  str. ( ISBN  0-85033-939-1 ).
• (en) Stephen Pewsey, Chigwell & Loughton in Old Picture Postcards , Europese Bibliotheek BV,1996, 80  pkt. ( ISBN  90-288-6218-8 ).
• (en) Marianne Curphey, „  Gwiazdy piłki nożnej rozpoczynają boom  ” , The Observer ,10 listopada 2002( czytaj online ).
• (en) Chris Pond, Ian Strugnell i Ted Martin, The Loughton Railway 150 Years On: The Leyton-Woodford-Loughton Railway from Eastern Counties to Central Line , Loughton and District Historical Society,2006( ISBN  1-905269-04-8 ).
• (en) Chris Pond and Caroline Pond, Walks in Loughton's Forest: Short Epping Forest Walks in and Around Loughton , Loughton and District Historical Society,2007, 2 II  wyd. ( ISBN  978-1-905269-06-8 i 1-905269-06-4 )
• (w) David Connett, „  Raiders hit the soccer's Golden Triangle  ” , The Independent ,27 września 2009( czytaj online ).
• (en) Chris Pond, The Buildings of Loughton and Notable People of the Town , Loughton and District Historical Society,2010, 2 II  wyd. ( ISBN  978-1-905269-11-2 i 1-905269-11-0 ).
• (en) Nicholas Hagger, A View of Epping Forest , John Hunt Publishing,2012, 443  str. ( czytaj online ).