Lou (Pascale Geille)

LOU Ogólne informacje

Narodziny	Paryż
Podstawowa działalność	Piosenkarka i autorka tekstów
Gatunek muzyczny	Piosenka pop w języku francuskim
Etykiety	ADCA

Lou , pseudonim Pascale Geille , jest piosenkarką i autorką tekstów z francuskiej sceny muzycznej niezależnej . Lou jest autorem tekstów i wykonawcą .

Biografia

Tancerka klasyczna od dzieciństwa, choreograf dla śpiewaków, a następnie w latach 80. liderka francuskiej grupy nowofalowej, Lou nagrała pierwszy solowy album na głównym dysku w 1991 roku, do którego nadal napisała tylko teksty. Następnie samodzielnie wyprodukuje cztery dotychczasowe albumy piosenek (teksty i muzyka). Podsumowując, mówi: „Piszę rekordy” ...

Muzyka o osobliwych klimatach, trzeźwych słowach i czystym głosie; album po albumie, Lou zbudował bardzo szczególny wszechświat we francuskich piosenkach. Lou, w swego rodzaju brutalnej sztuce, samodzielnie komponuje i pisze, wstępnie nagrywa swoje pętle, arpeggia i głos; projektuje i produkuje własne teledyski jako dzieła sztuki same w sobie. Na scenie mogliśmy zobaczyć Lou w Printemps De Bourges , w L'Olympia w pierwszej części Jacques Higelin, w Divan Du monde , w Alhambra , w Café De La Danse , w Trois Baudets, w La Maison de La Poésie. W Paryżu, w Galeriach Sztuki Współczesnej, programowany w kilku edycjach Festiwalu „C'est Dans la Vallée” (zainicjowany przez Rodolphe Burgera). Ostatnio brała udział w różnych carte blanche La Maison de La Poésie, które łączą muzykę i literaturę.

Pascal Bouaziz (autor i lider grupy Mendelson) wzywa Lou jako podwójnego wokalistę do wykonania chórków na jego pierwszym solowym albumie „Haïkus” („Ici-D'ailleurs” 2016).

Współpracowała przy dwóch swoich albumach z producentem studyjnym Dimitri Tikovoy . Śpiewany jest w duecie z angielskim artystą, neofolkowym croonerem Michaelem J Sheehym, oraz udział w miksach Paula Kendalla, emblematycznej postaci angielskiej wytwórni Mute. Lou otrzymuje nagrodę „Qwartz Prize” za najlepszy album z muzyką elektroniczną za album „Des Hauts et des Bas” (2002). Jest z tej okazji gościem Didiera Varroda przez godzinę w jego programie „Électron Libre” we France Inter.

Dyskografia

Do tej pory wydała pięć albumów z piosenkami:

1991  : Lalala Szalona miłość Spójrz na mnie Mały aniołek Środkowe imperium Pomiędzy nami Wielki Szary Zawrót głowy Twoje kobiety Dzikie jeżyny Morze spokoju Chłopak z sąsiedztwa Lalala

1999  : http: //www.musique.net.lou Raj przeklęty Pusta miłość Każdy dla siebie Zacznij beze mnie Opowiedz mi o świecie Wargi są zaciśnięte Za czym tęsknimy Moja piosenka Kochaj mnie

2003  : wzloty i upadki Czyste serce Pusta miłość Admiralicja Ciało i dusza Najpiękniejsze tango na świecie Miękki Lekki Długości Sezon pożarów

2010  : A potem zobaczymy ... Jabłko w moim oku Równy sobie Oceaniczny sentyment nic nie zrobiłem Codziennie Od kwietnia do lipca Dzikie wybrzeże Nic

2017  : Jedyna chwila Szybko Wraca W ruinach Słyszysz to Jest drzewo Po Puchnąć Jedyna chwila Kora

Bibliografia

• Dwustronicowy artykuł Bruno Bayona w gazecie Liberation: fuzzy double life Lou z okazji wydania jego albumu „Et après, on verra ..”.
• W programie Ce soir (ou Never!) We Francji2  : Lou śpiewa „ Oczko moich oczu”
• O kulturze Francji w programie La Vignette.
• Na Dominique A na blogu .
• Piosenki Lou były regularnie nadawane na antenie C'est Lenoir we France Inter .
• Lou śpiewa na żywo jako gość w programie „Des mots de Minuit” w 2000 roku.

W czerwiec 2010Biała sesja Lou była wyemitowana w France Inter, niepublicznej wersji kultowego show Bernarda Lenoira „ Czarnych Sesji ” . Jego piosenka „Plus Rien” pojawiła się na albumie „L'Inrockuptible 2”, jednej z dwóch płyt, które oferuje Bernard Lenoir po jego odejściu z France Inter. Osobisty wybór z wieloma charakterystycznymi francuskimi artystami.

Lou nagrał również dwie sesje na żywo dla gazety Liberation .

Nagrała i współprodukowała w studiu swoje ostatnie dwa dotychczasowe albumy z muzykiem i reżyserem Dominique Mahut , artystą perkusyjnym (m.in. Bernard Lavilliers, Jacques Higelin, Barbara, Jean-Michel Jarre…). Towarzyszy także Lou na scenie.

Aby zaprezentować swój album „The only Moment” (2017) Lou jest gościem Dominique A w „otwarciu” w La Cigale (3 lipca 2018 r). W 2018 roku La Maison de La Poésie w Paryżu zaproponowała jej kreację opartą na jej albumie, który nazwała It Comes . Miksuje swoją muzykę, wideo, fragmenty tekstów pisarzy, których kocha, a także czyta i łączy z własnymi piosenkami.

Autor

Lou jest autorem dla innych wykonawców:

• „Taboo” , dla Guesch Patti, na albumie Blonde , wydanym w 1995 roku, pisze teksty i muzykę we współpracy z Dimitri Tikovoï.
• „Chaos”, dla Michela Peteau, na jego solowym albumie.
• „Czas życia” , „Szósty zmysł” , „Dis les moi” , „La nuit des temps” dla Davida Hallydaya z albumu „Le Temps d'une Vie” wydanego w 2016 roku (Polydor).
• „Moje uczucia” , „Nouvel Amour” dla Filipa Chrétiena (albumy „Les Traces” i „Devant” ).
• „Le Bruit qui court” , bo Frédéric Lo pojawia się na albumie „Hallelujah” (WaterMusic - 2019.

Scena, kino, teatr ...

Jako tancerka, następnie choreografka i reżyserka muzyczna, Lou pod nazwiskiem Pascale Geille ściśle współpracowała w tandemie z choreografem Hervé Lebeau w latach 1977-1987 przy programach, klipach, występach telewizyjnych m.in. France Gall i Michel Berger. Wspólnie podpisują inscenizację, scenografię i choreografię ostatniego spektaklu Michela Bergera w Zénith w Paryżu.

• Pierwsza rola w filmie „Ballade à Blanc” z 1981 roku Bertranda Gauthiera (prezentowany w Cannes w selekcji Perspektywy).
• Lou pojawia się u boku Jean-Pierre Léaud w scenie z filmu Le Pornographe przez Bertranda Bonello , z Jean-Pierre Léaud .
• Bierze również udział w L'Appollonide (Bertrand Bonello), wydanym w 2011 roku.

• Zagrała rolę Junie w Britannicus tragedii Racine'a w teatrze (reż. Bernard Pisani-1984).

Uwagi i odniesienia

1. Bayon, „  Rozmyte podwójne życie Lou  ” , na www.next.liberation.fr ,3 maja 2010(dostęp na 1 st listopada 2013 )
2. Pierre Andrieu, „  Lou - Des Hauts & des bas (produkcja własna - 2005)  ” , na www.foutraque.com ,24 maja 2005(dostęp 19 listopada 2013 )
3. Freduti, „  Interview with Dimitri Tikovoi and Lou  ” , na www.pinkushion.com ,4 lipca 2003(dostęp 19 listopada 2013 )
4. „  Lou mieszka z„ Oczami moich oczu ”  ” , na www.culturebox.francetvinfo.fr ,18 listopada 2010(dostęp 19 listopada 2013 )
5. „  Lou - wzloty i upadki  ” , na www.indiepoprock.fr ,13 kwietnia 2003(dostęp 19 listopada 2013 )
6. "  LOU - Jedyny moment.  », Pop, Cultures & Cie ,10 listopada 2017 r( czytaj online , sprawdzono 20 marca 2018 r. )
7. „  Le Pornographe - Jean-Pierre Léaud by Bertrand Bonello - (fragment)  ” (dostęp 24 listopada 2013 )

Linki zewnętrzne

• (w) Lou w internetowej bazie danych filmów
• Zasoby związane z muzyką  :
  • Discogs
  • (en)  Bandcamp
  • (en)  MusicBrainz