Smoczy Król

Longwang ( chiński uproszczony  :龙王 ; chiński tradycyjny  :龍王 ; Pinyin  : Lóngwáng  ; Wade  : Lung Wang  ; EFEO  : Long Wang  ; japoński  : Ryûô龍王). Zarówno chińskiej i japońskiej mitologii , że smok Królowie zajmują poczesne miejsce. Generalnie wysoko w panteonie rządzą klimatem i dlatego są pośrednikami między człowiekiem a bogami. Przebywają głównie na dnie morza.

Chiny

W królowie smok (龍王; pinyin : Long Wang) są w mitologii chińskiej władcy czterech mórz otaczających centralną ziemię, najpotężniejszy będąc król smok morza wschodniego.
Mogą przybrać ludzką postać i często są przedstawiane jako mężczyzna z głową smoka lub noszący nakrycie głowy ze smokiem. Byli kiedyś zasymilowani przez buddyzm do królów nag .
Każdy z nich mieszka w podwodnym pałacu zwanym „Kryształowym Pałacem” , strzeżonym przez wszelkiego rodzaju morskie stworzenia (ryby, ośmiornice, żółwie, krewetki, węgorze, raki itp.) I mają pod swoimi rozkazami armię, której generałami mogą być kraby lub cokolwiek. Mogą szaleć lub uspokajać morza, ale także padać i powodować powodzie. Ale jeśli mają tę moc, jest ona jednak ograniczona, ponieważ tylko Nefrytowy Cesarz może dekretem zdecydować, czy na kraj będzie padał deszcz, czy nie. Gdyby kiedykolwiek złamali jeden z jego rozkazów, natychmiast zostaliby ścięci.

Królowie smok często pojawiają się w literaturze: The Eight Immortals krzyż morza , inwestytury Bogów (narodziny Nazha), podróż na Zachód  ; dzięki tej ostatniej pracy uzyskali następujące nazwy:

Jednak, pomimo wielu świątyń noszących ich imię, obecnych w Chinach, nie ma zbyt żarliwego kultu tych czterech Smoczych Królów. W popularnej religii miejscowi Dragon Kings są faktycznie czczeni. Są połączone z każdym strumieniem, a nawet każdą studnią. Na północy Chin każda studnia ma miniaturową świątynię, w której pojawia się posąg smoczego króla w postaci mandarynki w ceremonialnym stroju. Właściciel składa mu ofiarę składającą się z trzech kadzidełek pierwszego i piętnastego dnia każdego miesiąca. Zgodnie z Magiczną formułą Jaskini Najwyższego Wzrostu (太 上 洞 淵 神咒 經), tekstem taoistycznym , było w sumie 54 zwykłych królów smoków i 62 wyższych królów smoków.

To także Smocze Królowie, do których zwracamy się podczas suszy. W dużych ośrodkach organizowana jest procesja na jego cześć ulicami miasta, z wizerunkiem smoka w otoczeniu muzyków i tancerzy. W małych wioskach ograniczamy się do złożenia Królowi Smoków wielkiej ofiary.
Jeśli po kilku dniach modlitwy deszcz nie wrócił, porzucamy posąg boga przy drodze, w pełnym słońcu. Możemy sobie wyobrazić, że cierpi przez to smok, który poprosi Nefrytowego Cesarza o pozwolenie na deszcz. Jeśli zaraz potem spadnie deszcz, na jego cześć organizowana jest wielka impreza.

Jeśli pada za dużo i istnieje ryzyko powodzi, ponownie zwracamy się do Króla Smoków, aby powstrzymał deszcz.

Dawniej poświęcono im wiele świątyń w Chinach, z których zachowała się w szczególności jedna w Pekinie, zbudowana pod panowaniem Yuan . Czasami byli obiektem kultu imperialnego, poczynając od cesarza Taizonga z Tang . W 1863 roku za cesarza Tongzhi , urzędnik odpowiedzialny za drogi wodne otrzymał rozkaz regularnego czczenia smoczego króla kanałów.

Japonia

W Japonii Smoczy Królowie Hachidairyûô (八大 R) „Ośmiu Wielkich Smoczych Królów” odpowiadają kierunkom kardynalnym i pobocznym. Uznano je za szczególnie ważne, a więc z królewskiej krwi.

W przedstawieniach są one generalnie zredukowane do jednego obrazu, króla smoków Nandy, Nandy Ryuō (ナ ン ダ 竜 王). Wspomina się o nich w wielu książkach, w tym w Sutrze Lotosu . Poświęcono im niektóre kaplice w Japonii, a także niektóre ośrodki pielgrzymkowe, takie jak góra Ikoma w pobliżu Nary .

Chociaż mieszkają na dnie stawów, lejów lub jaskiń, ich pałac Ryūgū (竜 宮) znajduje się na dnie oceanu. Zgodnie z tradycją, ich moc tkwi w kulistym klejnocie, który trzymają w jednej z nóg.
Są przedstawiani albo pod postacią smoka, albo pod postacią człowieka, czasami łącząc te dwa aspekty, ciało zwierzęcia pozuje następnie na ciele bogato zdobionego ludzkiego dostojnika. Trzyma w dłoniach kosz wypełniony koralami, symbolizujący skarby morza, jego stopy spoczywają na przewróconym liściu lotosu, który sam leży na skale.

Według niektórych tradycji w jego podwodnym pałacu mieszka tylko jedno bóstwo smoka, odpowiedzialne za deszcz, zwane Ryūjin (竜 神), „Bóg-Smok” lub Kami no Ryū (か み の り ゅ う).

W kulturze

Uwagi i odniesienia

  1. Shuǐ Jīng Gōng (水晶宫)
  2. Wu Cheng'en, The Peregrination to the West (Pleiade Library, 1991) Vol. 1, księga III, rozdz. XV, s.  290
  3. Artykuł o królach smoków Quanzhen Taoist Association of Hong Kong

Źródła

Bibliografie

Powiązane artykuły