Ustawa French Language Services (w języku francuskim Language Services Act ) jest prawo w kanadyjskiej prowincji z Ontario , w celu ochrony praw francusko-Ontario , czyli populacja mówiąc prowincji. Ustawa nie nadaje językowi francuskiemu pełnego statusu języka urzędowego , ale zapewnia, że usługi rządowe są oferowane w języku francuskim w 26 wyznaczonych regionach w całej prowincji, w których obecni są francuskojęzyczni mieszkańcy.
„Zważywszy, że język francuski odegrał historyczną i honorową rolę w Ontario, a Konstytucja uznaje go za język urzędowy w Kanadzie; ZWAŻYWSZY, że język ten ma status języka urzędowego w Ontario przed sądami oraz w edukacji; ZWAŻYWSZY, że Zgromadzenie Ustawodawcze uznaje wkład dziedzictwa kulturowego ludności frankofońskiej i pragnie zachować je dla przyszłych pokoleń; oraz mając na uwadze, że pożądane jest zagwarantowanie używania języka francuskiego w instytucjach ustawodawczych i rządzie Ontario, jak przewidziano w niniejszym Akcie; "
- Ustawa o usługach w języku francuskim
Historycznie, społeczność francusko-ontarska była ignorowana lub traktowana z pogardą przez rząd Ontario, zwłaszcza w 1912 roku, kiedy przyjęto Zarządzenie 17 , które zakazuje używania francuskiego jako języka nauczania w Ontario. Regulacja 17 została zakwestionowana w sądzie przez Zgromadzenie Frankofonii w Ontario i nigdy nie została w pełni wdrożona, dopóki nie została uchylona w 1927 roku . Jednak dopiero w 1968 r. rząd prowincji zmienił Ustawę o oświacie, aby oficjalnie uznać istnienie w prowincji szkół francuskojęzycznych.
W następnych latach rząd zaczął oferować szerszy zakres usług w języku francuskim. W 1970 r. powołano koordynatora ds. dwujęzyczności do nadzorowania rozwoju usług rządowych w języku francuskim. W ciągu następnych 16 lat wiele polityk dotyczących usług języka francuskiego zostało przyjętych indywidualnie przez różne departamenty, aż do wprowadzenia ustawy o usługach języka francuskiego w 1986 roku . Ustawa została wprowadzona w 1986 roku przez Bernarda Grandmaître , Ministra Spraw frankofońskich w Liberalnej rząd z David Peterson i został przyjęty bez trudności. Ustawa przewidywała trzyletni okres stosowania i oficjalnie weszła w życie w dniu19 listopada 1989.
Podstawowym celem ustawy była konsolidacja i sformalizowanie różnych przepisów i polityk rządowych dotyczących usług w języku francuskim. Ustawa gwarantuje frankofonom w 25 wyznaczonych regionach prowincji prawo do lokalnych usług w języku francuskim od rządu prowincji. Francuzi mieszkający poza tymi wyznaczonymi regionami mogą otrzymywać usługi w języku francuskim, uzyskując dostęp do usług zlokalizowanych w wyznaczonych regionach lub kontaktując się bezpośrednio z centralnym biurem departamentu rządowego. Świadczenie usług w języku francuskim koordynuje Biuro Spraw Francuskojęzycznych .
Ustawa o usługach języka francuskiego nie ma zastosowania do instytucji publicznych, takich jak szpitale, domy spokojnej starości czy Towarzystwo Pomocy Dzieciom . Ustawa nie nakłada również na poszczególne gminy odpowiedzialności za świadczenie usług w języku francuskim, chociaż gmina może to zrobić z własnej inicjatywy. .
Regiony z pełną obsługą języka francuskiego to:
W maju 2006 r. miasto Kingston zostało wyznaczone dla usług dwujęzycznych. Z terminem trzech lat, Kingston oficjalnie stał się 25 th dwujęzycznym obszarem usług w 2009 roku .
Oderwanie Hawkesbury Ontario Provincial Police stał się w 2013 roku pierwszy w Ontario, aby być w pełni operacyjny w języku angielskim i francuskim. Wszyscy funkcjonariusze i pracownicy policji muszą być w stanie świadczyć usługi w obu językach.
Ustawa została ostro skrytykowana przez działaczy antydwujęzycznych , takich jak Alliance for the Preservation of English in Canada , która twierdziła, że stworzyła specjalne prawa i przywileje dla frankofonów kosztem ludności anglojęzycznej; na przykład wymóg oferowania usług dwujęzycznych został przedstawiony jako dyskryminacja pracowników rządowych, którzy nie mówią po francusku.
ACPA, przekręcając rzeczywistość, aby wyglądało na to, że prawo stosuje się do usług władz miejskich, rozpoczęło kampanię, aby przekonać gminy Ontario, by ogłosiły się jednojęzycznymi anglojęzycznymi. Szereg małych gmin, zwłaszcza w regionie Zachodniego Ontario , przyjęło takie zasady w okresie składania wniosku. ten29 stycznia 1990, najsłynniejszą uchwałę tego typu podjęło miasto Sault Ste. Marie , wywołując narodowe kontrowersje.
W 1996 roku , aby zaznaczyć datę 10 XX rocznicy przyjęcia ustawy , zastępca NDP Gilles Bisson wygłosił w języku francuskim w Parlament Ontario . Był zastraszony przez Progressive Conservative Joe Spina , który krzyczał na Bissona: "Mów po angielsku!" "