Prawo awaryjnego jest prawo ustanowione na odstępstwa od prawa wspólnego , co jest spowodowane wyjątkowymi lub chwilowych okoliczności .
Prawa III Rzeszy takie jak:
Zgodnie z reżimem Vichy The ustawa z dnia 3 października 1940 roku „w sprawie statusu Żydów” i jej nowelizacji 2 czerwca 1941 roku , które od 4 października 1940 roku w sprawie „cudzoziemców rasy żydowskiej” to przykłady wyjątkowych przepisów. Te akty wykonawcze są rzeczywiście przyjmowane przez kolaborujący rząd Vichy z nazistowskimi Niemcami w całkowitym odstępstwie od prawa zwyczajowego, które nadal obowiązuje w ramach reżimu Wolnej Francji , aw wyjątkowych okolicznościach autorytarnego reżimu marszałka Vichy Pétain .
W ramach V th Republic The ustawy z dnia 31 grudnia 1970 jest najlepszym przykładem wciąż skutecznego prawa awaryjnego w kraju. Prawo, sankcjonując karą pozbawienia wolności zwykłe użycie produktu (zaklasyfikowanego na liście środków odurzających) w sferze prywatnej, jest sprzeczne z pewnymi podstawowymi prawami obywatela, gwarantowanymi przez konstytucję. Istnienie tego prawa awaryjnego pod V -tego Rzeczypospolitej jest to, że całkowita i szybka likwidacja marihuany było wtedy na pewno wśród posłów; prawo było postrzegane jako tymczasowe.