| Tytuł | Ustawa umożliwiająca uczniom kształcenie w szkołach policealnych, do których uczęszczają |
|---|---|
| Skrót | LQ, 2012, c. 12 |
| Kraj | Kanada |
| Województwo | Quebec |
| Rodzaj | Rządowe prawo publiczne |
| Legislatura | 39 th Termin ( 2 e sesji) |
|---|---|
| Rząd | rząd Charest |
| Przyjęcie | 18 maja 2012 |
| Sankcja | 18 maja 2012 |
| Wejście w życie | 18 maja 2012 |
| Uchylać |
21 września 2012(przeważnie) 1 st lipiec +2.013(całkowicie) |
Czytaj online
pełny tekst - Zgromadzenie Narodowe Quebecu
Ustawa pozwala studentom otrzymać edukacji świadczonych przez instytucje policealne chodzą , albo Bill 12 (wynikające z ustawy 78 i powszechnie nazywane Bill 78 ) jest specjalną ustawę Quebec , wprowadzone na17 maja 2012przez rząd Charest i przyjęta w dniu18 maja 201268 głosów przeciw 48 po około 20 kolejnych godzinach debaty na nadzwyczajnej sesji Zgromadzenia Narodowego Quebecu .
Ustawa została uchwalona w 14 -tego tygodnia z 2012 protestach studenckich Quebec i celach, po pierwsze, aby je zakończyć.
21 września 2012postanowienia Prawa 12, które ściśle nadzorowały demonstracje, zostały uchylone dekretem rządu Pauline Marois . Reszta prawa przestała mieć wpływ na1 st lipiec +2.013.
Po prawie trzech miesiącach konflikt między znaczną częścią uczniów szkół policealnych a rządem Quebecu utknął w martwym punkcie. Od wydania zarządzenia tymczasowego nakazującego zniesienie linii pikiet w Alma College w dniu30 marca i 3 kwietniana kurs antropologii na Uniwersytecie Laval konflikt staje się sądowy. W ciągu następnych 6 tygodni wydano około 38 nakazów, które w niektórych przypadkach doprowadziły do interwencji policji w celu złamania pikiet studenckich w kilku instytucjach, w tym na Uniwersytecie Quebec w Outaouais w Gatineau (19 kwietnia), w Collège de Rosemont w Montrealu (14 maja) oraz w Lionel-Groulx College w Sainte-Thérèse (15 maja). W tym samym czasie od24 kwietnia, Montreal jest miejscem nocnych demonstracji każdego wieczoru.
4 i 5 MajaNegocjacje prowadzone przez Ministra Edukacji , linia Beauchamp , z negocjatorów federacji studenckich, w obecności prezydentów trzech głównych ośrodków pracy w Quebecu - The CSQ , na CSN i FTQ - prowadzą do podpisania 5-stronicowy dokument, który federacje studenckie wyrażają zgodę na poddanie pod głosowanie walnych zgromadzeń. W kolejnych dniach porozumienie zostało jednak w zasadzie masowo odrzucone przez sejmiki studenckie.
Nagle rzuca życie polityczne political 14 maja, M mi Beauchamp otwiera drzwi do tych, którzy wierzą w rząd i Premier Charest świty, że nałożenie specjalnej ustawy - określoną przez premiera podczas spotkania z rektorami na początku maja - jest konieczne do „zwiększenia ciśnienia i zwiększyć surowość sankcji”, aby umożliwić powrót do klasy, według dziennikarza Denisa Lessarda z montrealskiego dziennika La Presse .
Do zatwardziałych zwolenników należą Luc Bastien, szef sztabu premiera, minister sprawiedliwości Jean-Marc Fournier i minister bezpieczeństwa publicznego Robert Dutil . Jak na ironię, argumentuje Lessard, nowa osoba zajmująca się edukacją, Michelle Courchesne , „jest tak wyraźnie przeciwna ustawie nadzwyczajnej”, jak jej poprzedniczka.
W innym tekście Lessard wskazuje, że pierwotna wersja projektu, przygotowana przez wiceministra odpowiedzialnego za prawodawstwo w radzie wykonawczej M e Louis Sormany i przedłożona na dwa posiedzenia Rady Ministrów, 16 i 1617 maja, przewidział kilka jeszcze ostrzejszych postanowień, jak np. cofnięcie akredytacji stowarzyszeń studenckich zachęcających do strajków, zakaz noszenia maski oraz brak daty ważności. Ta „klauzula zmierzchu” została dodana w ostatniej chwili na zalecenie prawników rządowych, aby „uczynić prawo bardziej akceptowalnym pod względem praw i wolności”.
Prawo zawiesza się do drugiej połowySierpień 2012(artykuł 2), sesje przerwane w 14 CEGEP i na wydziałach 11 uniwersytetów dotkniętych strajkiem. W CEGEP zawieszone sesje zimowe zakończą się nie później niż30 września (artykuł 6).
Ustawa 78 zawiera szereg przepisów mających na celu zapewnienie skutecznego i dostępnego kształcenia po wznowieniu lekcji. W tym celu:
„Osoba lub inna osoba nie należąca do rządu, organizacji lub grupy, która organizuje imprezę na co najmniej 50 osób, która odbędzie się w miejscu dostępnym dla publiczności, musi co najmniej osiem godzin przed jej rozpoczęciem , przekazać na piśmie policji obsługującej teren, na którym odbędzie się demonstracja, następujące informacje:
1- datę, godzinę, czas trwania, miejsce i ewentualnie trasę demonstracji;
2- środek transportu wykorzystywany w tym celu.
Gdy uzna, że miejsce lub planowana trasa wiąże się z poważnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa publicznego, policja obsługująca terytorium, na którym ma się odbyć demonstracja, może przed jej przeprowadzeniem zażądać zmiany miejsca lub modyfikacji „planowanej trasy”. w celu utrzymania pokoju, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Organizator musi następnie zgłosić policji, w uzgodnionym z nimi terminie, nową lokalizację lub nową trasę i powiadomić uczestników. "
- artykuł 16, ustawa 78
Ustawa reguluje zatem prawo do demonstracji . W początkowej wersji projektu policja miała być informowana o każdym zgrupowaniu 10 lub więcej osób. Liczba ta została podniesiona do 50 dzięki poprawce przedstawionej podczas debat.
Ponadto prawo zobowiązuje organizatorów imprezy, a także uczestniczące w niej stowarzyszenia do „wzięcia środków” na respektowanie zaplanowanej lub wymaganej trasy (art. 17).
„Każdy, kto narusza postanowienie artykułu 3, pierwszego akapitu artykułu 10, artykułu 11, drugiego akapitu artykułu 12 lub artykułu 13, 14, 15, 16 lub 17, popełnia przestępstwo i jest odpowiedzialny za każde dzień lub część dnia, w którym trwa naruszenie, karze grzywny w wysokości od 1000 do 5000 dolarów.
Jednakże kara ta wynosi:
1- 7 000 USD do 35 000 USD w przypadku urzędnika, pracownika lub przedstawiciela, w tym rzecznika, stowarzyszenia studenckiego, federacji stowarzyszeń pracowników lub stowarzyszenia pracowników, zarówno kierownika, jak i przedstawiciel zakładu lub osoby fizycznej, która organizuje imprezę;
2- 25.000 $ do 125.000 $ w przypadku stowarzyszenia studenckiego, federacji stowarzyszeń, stowarzyszenia pracowników lub zakładu lub osoby moralnej, organizacji lub grupy, która organizuje imprezę.
W przypadku recydywy kwoty przewidziane w tym artykule są podwajane. "
- art. 26, ustawa 78
„Zrzeszenie pracowników odpowiada solidarnie za szkody wyrządzone osobie trzeciej z winy reprezentowanego przez siebie pracownika z powodu naruszenia art. 10 lub art. 11, chyba że wykaże, że szkoda nie wynika z naruszenia lub że nie jest częścią uzgodnionego działania. "
- artykuł 23, ustawa 78
Placówka, której usługi są utrudnione przez stowarzyszenie studenckie, może zaprzestać pobierania składek studenckich na rzecz tego stowarzyszenia, w wysokości jednej czwartej za dzień zablokowania usługi. Stowarzyszenia studenckie ponoszą odpowiedzialność za wszelkie uprzedzenia skutkujące dodatkowymi kosztami lub utratą zarobków.
„Każdy, kto pomaga lub nakłania inną osobę do popełnienia przestępstwa, o którym mowa w niniejszej ustawie, sam popełnia to przestępstwo i podlega karze grzywny przewidzianej w art. 26 ust. 1 lub w ust. 1 lub ust. drugi akapit tej sekcji, jeśli jest objęty takim ustępem. "
- artykuł 30, ustawa 78
Zgodnie z tym ostatnim artykułem, wiadomości wysyłane za pośrednictwem mediów społecznościowych mogłyby ewentualnie, zdaniem ministra, zostać wykorzystane jako dowód.
„Od tego dnia nie mogą być kontynuowane czynności prawne wniesione przed 18 maja 2012 r. w celu nakazania uczniom placówki świadczenia usług edukacyjnych, do których są uprawnieni, w szczególności wniosków o nakaz sądowy. Ponadto wszelkie orzeczenia lub nakazy wydane w tym celu na podstawie takich wniosków przestają obowiązywać z tą datą.
Niniejszy rozdział nie wyklucza możliwości wniesienia lub kontynuowania pozwów sądowych po 18 maja 2012 r. w związku z naruszeniem wyroku lub postanowienia wydanego przed tą datą. "
- art. 32, ustawa 78
Artykuł 32 ustawy 78 uchyla wszystkie wyroki i nakazy wydane przed przyjęciem wspomnianej ustawy, ale utrzymuje postępowanie o pogardę związane z tymi nakazami. Tylko jedno naruszenie procedury sądowej związanej z nakazem sądowym było otwarte, gdy prawo zostało przyjęte, a student sztuk plastycznych Jean-François Morasse przeciwko rzecznikowi CLASSE , Gabrielowi Nadeau-Dubois . Biorąc pod uwagę tę wyjątkowość, opozycja Parti Québécois w Zgromadzeniu Narodowym nazwała ten przepis „klauzulą Nadeau-Dubois” podczas debat parlamentarnych.
Wszelkie przepisy prawa przestaną obowiązywać z dniem 1 st lipiec +2.013, lub wcześniej, jeśli rząd tak zdecyduje (art. 36).
Ustawa 78 jest potępiana przez kilka partii politycznych reprezentowanych w Zgromadzeniu Narodowym. Członkowie Parti Québécois , Québec solidaire i Option nationale , a także niezależni członkowie Pierre Curzi i Lisette Lapointe głosowali przeciwko jego przyjęciu.
W swoim przemówieniu do Zgromadzenia Narodowego liderka Oficjalnej Opozycji Pauline Marois obiecała, że uchylenie tego „niesprawiedliwego prawa” będzie pierwszym gestem jej rządu, jeśli jej partia zostanie doprowadzona do władzy pod koniec następnego roku. wybór. PQ potępia w szczególności możliwość zastąpienia przez rząd władzy ustawodawczej w celu „interpretacji, zmiany, dostosowania prawa i zmiany innych ustaw”, naruszenia niezawisłości sądownictwa, odwrócenia ciężaru dowodu, jako jak również ograniczenia podstawowych wolności wypowiedzi i zrzeszania się.
Poseł Solidaire z Quebecu, Amir Khadir, potępia prawo jako niesprawiedliwe i stanowiące nadużycie władzy . Nalega, aby jego partia próbowała unieważnić to prawo. Wzywa całe społeczeństwo do pokojowego rozważenia nieposłuszeństwa wobec prawa. Skorzystał z okazji, by połączyć swój głos z innymi osobistościami, aby potępić artykuł 31 [obecnie artykuł 32], potwierdzając, że ten ostatni jest bezpośrednio skierowany do Gabriela Nadeau-Dubois , rzecznika CLASSE, który jest ścigany za obrazę sądu w ramach wydanych nakazów przed specjalnym prawem.
31 maja, szef Opcji Narodowej, Jean-Martin Aussant , przedstawił projekt ustawy 597, w celu uchylenia artykułów 9, 13 do 31, a także drugiego paragrafu artykułu 32 ustawy.
Inne partie, które nie są reprezentowane w Zgromadzeniu Narodowym, w tym Socjalistyczna Partia Równości, również potępiły tę ustawę.
CAQ (Coalition futur Quebec) poparł Bill 78, mimo że „nie jest doskonały” (słowa François Legault, szefa CAQ) .
19 lipca 2012 r.The Commission des droits de la personne et des droits de la Jeunesse publikuje komunikat prasowy, który stwierdza, że ustawa 78 „przez swoich artykułach 12 do 31, bezpośrednio lub pośrednio narusza podstawowych wolności, mianowicie wolności sumienia, przekonań, słowa, spokojnej zgromadzenia i stowarzyszenia gwarantowane Kartą praw i wolności człowieka”. Komisja wspomina, że te sekcje ustawy należy zatem uznać za niemające zastosowania prawnego, ponieważ ustawodawca nie odstąpił od nich wyraźnie, zgodnie z art. 52 Karty.
18 maja, Barreau du Québec publikuje komunikat prasowy wyrażający „poważne obawy” porządku zawodowego dotyczące tekstu ustawy przedłożonej w Zgromadzeniu Narodowym Quebecu. Prezydent Louis Masson , wypowiadając się w imieniu organizacji, powiedział, że jest „zaniepokojony ograniczeniami prawa zrzeszania się i prawa do demonstracji” oraz wykorzystywania wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych przez ustawodawcę. Adwokatura uważa, że główne ograniczenia prawa do demonstracji oraz wymierzanie surowych kar stanowią naruszenie podstawowych praw i wolności.
Organ stwierdza również, że „obawia się odwrócenie ciężaru dowodu, który czyni stowarzyszenia i związki studenckie odpowiedzialnymi za czyny popełnione przez innych” (art. 23 specustawy), co wymaga dowodu innego niż w powszechnym prawie cywilnym. odpowiedzialność z art. 1457 Kodeksu Cywilnego Quebecu . Potępia również zwiększone uprawnienia przyznane Ministrowi Oświaty , które „przewyższają uprawnienia Zgromadzenia Narodowego, ponieważ ustawa przewiduje w szczególności, że Minister może w drodze dekretu, bez przechodzenia przez Zgromadzenie Narodowe, wyłączyć stosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze ” .
18 majaThe Federation of Collegiate Studentów Quebecu (FECQ) informuje, że będzie kwestionować ważność prawa. To wyzwanie prawne powierzono prawnikom kliniki prawnej Juripop , która publikuje komunikat prasowy, w którym potępia „prawdziwy manifest przeciwko podstawowym wolnościom wszystkich obywateli Quebecu”. Tego samego dnia FECQ rozpowszechnia stronę internetową umożliwiającą obywatelom przyłączenie się do protestu (podpisanie petycji).
CLASSE ze swojej strony usuwa kalendarz wydarzeń ze swojej strony internetowej. 22 maja, apeluje o nieposłuszeństwo Ustawie 78 i uruchamia stronę internetową Stop Meeke, na której zaprasza ludzi do publicznego wyrażania zamiaru nieposłuszeństwa.
Nowa anonimowa strona internetowa tworzy kalendarz wydarzeń. Oficjalnym mandatem tej witryny jest informowanie ludności o „miejscach, których należy unikać”. Wszyscy użytkownicy mogą anonimowo dodać wydarzenie.
Podczas gdy debata odbywa się w Zgromadzeniu Narodowym, trzy największe organizacje związkowe Quebecu potępiają tekst prawa wyjątkowego. We wspólnej konferencji prasowej18 maja, prezydenci CSN , FTQ i CSQ pozywają prawo „bezsilnych monuncjów”, które kierują się „gniewem, gniewem i zemstą”. Są szczególnie zaniepokojeni środkami umożliwiającymi zawieszenie poboru składek na rzecz stowarzyszeń oraz przewidzianymi karami. „Atakując portfolio tych stowarzyszeń, próbujemy je zakneblować” – mówi prezes FTQ Michel Arsenault .
Louis Roy , prezes CSN, martwi się konsekwencjami dla profesorów, którzy mogą stać się winni przestępstwa zaniechania, nie zachęcając swoich studentów do przestrzegania prawa. Jeśli chodzi o niego, prezes CSQ Réjean Parent określa prawo jako „zdradzieckie” i „godne republiki bananów ”. Centralne związki uczestniczą w postępowaniu sądowym zainicjowanym przez FECQ. Oświadczają również, że nie będą nakłaniać swoich członków do łamania prawa.
Ze swojej strony kanadyjskie związki zawodowe założone poza Quebec wspierały główne stowarzyszenia studenckie w Quebecu. Przestarzały22 maja, potwierdzono darowizny w wysokości ponad 36 000 dolarów, a przywódcy związkowi wzywają teraz swoich członków do głosowania za wsparciem finansowym dla grup studenckich z Quebecu. W ostatnich tygodniach dwa oddziały Kanadyjskiego Związku Pracowników Publicznych (CUPE) w Ontario – na Uniwersytecie w Toronto i Uniwersytecie McMaster – przekazały 30 000 dolarów ruchowi studenckiemu w Quebecu. Canadian Auto Workers (CAW) zdobyłem $ 6000 , podczas gdy ich koledzy w komunikatach, energii i Paperworkers Union of Canada (CEP) potwierdził darowiznę, ale nie mógł określić kwotę.
Ze swojej strony dyrektor wykonawczy Kanadyjskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Uniwersyteckich i Kanadyjskiej Federacji Studentów określił to specjalne prawo jako „represyjne" i „niepokojące", a także wskazał, że mogą pomóc. Studenci z Quebecu kwestionują specjalne prawo w sądzie .
Kilka stowarzyszeń pracodawców publicznie poparło projekt ustawy. W oświadczeniu z dnia18 majaThe Pracodawcy Rada Quebec obsługuje rachunek. Według jej prezesa, Yvesa Thomasa Dorvala, ustawa 78 umożliwi położenie kresu blokowaniu placówek oświatowych, przywrócenie spokoju, uspokojenie studentów, którzy chcą kontynuować naukę oraz „przywrócenie pokoju i porządku społecznego w społeczeństwie”. społeczności, przestrzenie publiczne, w których występują przepełnienia, dzięki czemu praca policji jest bardziej wydajna ”. Organizacja pracodawców odmawia jednak komentowania „adekwatności proponowanych środków legislacyjnych” do stłumienia demonstracji.
W bezpłatnej kolumnie wysłanej do dziennika Le Soleil dnia31 majaDorval idzie dalej i wzywa do szybkiego zakończenia demonstracji w całym Quebecu, ponieważ zakłócają one działalność gospodarczą i szkodzą reputacji Quebecu.
Rząd otrzymał również wsparcie od Association du camionnage du Québec, które ubolewa nad „znaczącymi negatywnymi skutkami” demonstracji dla branży drogowego transportu towarowego, spowodowanymi wzrostem zatłoczenia dróg.
Ponieważ 18 maja, francuskojęzyczna kanadyjska sekcja Amnesty International wydaje komunikat prasowy, w którym wyraża sprzeciw wobec przyjęcia projektu ustawy, kwalifikując projekt jako „dryf w ochronie praw podstawowych” . Tydzień później Javier Zúñiga, specjalny doradca organizacji pozarządowej z siedzibą w Londynie, z kolei wydał oświadczenie wzywające do uchylenia ustawy 78, opisując ją jako „oburzenie na podstawowe wolności, które wykracza daleko poza dopuszczalne granice prawa. w odniesieniu do prowincjonalnego, krajowego lub międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka [sic]. Nierozsądne i niedopuszczalne jest proszenie obywateli o wcześniejsze zwracanie się do władz za każdym razem, gdy chcą skorzystać z prawa podstawowego. "
23 maja, profesorowie prawa z Wydziału Prawa Uniwersytetu Laval Louis-Philippe Lampron i Christian Brunelle, wspierani przez ponad 60 profesorów prawa Quebecu, potępiają Bill 78 jako „ohydną odmianę ducha Kart” Kanadyjczyków i Quebecu, twierdząc, że w szczególności fakt, że: „instrumentalizacja podstawowych praw i wolności dla celów politycznych wydaje się nam niezwykle niebezpieczna, w szczególności w kontekście społecznym, w którym zaufanie obywateli do wielu głównych instytucji publicznych, które stanowią kręgosłup [społeczeństwa Quebecu ] wydaje się mocno osłabiony”.
30 maja, dwaj niezależni eksperci ds. wolności pokojowych zgromadzeń i zrzeszania się oraz opinii i wyrażania opinii Organizacji Narodów Zjednoczonych wyrazili ubolewanie z powodu przyjęcia ustawy 78, która ich zdaniem „nadmiernie ogranicza prawo do zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń do Quebecu. Szkoda, że władze uciekają się do restrykcyjnego podejścia, zamiast dialogu i mediacji w celu rozwiązania obecnej sytuacji ”. Eksperci ubolewają również nad odwróceniem ciężaru dowodu i wysokością grzywien przewidzianych przez prawo. W odpowiedzi minister spraw międzynarodowych rządu Charest, Monique Gagnon-Tremblay , zaprosiła ONZ do zaangażowania się w „prawdziwe kryzysy humanitarne”, jak w Syrii czy Mali.
18 czerwcaWysoki Komisarz Praw Człowieka ONZ , Navanethem Pillay , odnowił krytyki międzynarodowej organizacji o prawa na otwarcie 20 XX sesji Rady Praw Człowieka człowieka ONZ w Genewie , twierdząc, że sytuacja w Quebecu było „alarmujące”.
29 lipcaThe Commission des droits de la personne et des droits de la Jeunesse potępia Prawo 78, orzekając, że artykuły 12 do 31 z naruszają prawo „bezpośrednio lub pośrednio wolności sumienia, przekonań, słowa, zgromadzeń i Pacyfiku oraz stowarzyszenia” wolności zagwarantowane przez Karta Quebecu.
Kilka dni po przyjęciu ustawy członkowie kolektywu Anonymous rozpoczęli operację Quebec i zaatakowali kilka rządowych i korporacyjnych witryn Quebecu.
Od 19 maja, coraz więcej obywateli używa swoich garnków, aby zademonstrować swój sprzeciw wobec specjalnego prawa. Pomysł, zapoczątkowany na Facebooku przez François-Oliviera Chené, profesora nauk politycznych w Cégep de Saint-Hyacinthe , polega na wychodzeniu każdego wieczoru o godzinie 20:00 na 15 minut z rondelkiem lub innym przedmiotem, który może hałasować i uderz ich z całą wściekłością, jaką wzbudza w nich to szczególne prawo. Te spontaniczne wrzawy są bezpośrednio inspirowane przez cacerolazo z Chile, Argentyny i demonstracje, które wymusiły ustąpienie rządu Islandii w styczniu 2009 roku .
Ruch rozpoczął się w dniu 19 maja, dzień po uchwaleniu ustawy. W następnych dniach w dzielnicach mieszkalnych Villeray, Rosemont, Plateau Mont-Royal i Ahuntsic w Montrealu odbyło się kilka spontanicznych zbiórek garnków, a filmy z tych spontanicznych wydarzeń zostały przesłane na YouTube i przekazane przez media społecznościowe. Tak więc, ponieważ22 maja 2012 :
Łącznie ponad 200 000 osób wzięło udział w kilku dużych demonstracjach, z których kilka zostało wywołanych w mało znany sposób:
28 majakilkuset prawników włożyło togi i pomaszerowało na znak sprzeciwu wobec specjalnego prawa. Ich demonstracja, która respektowała wszystkie przepisy obowiązującego prawa i przepisów – w tym 8-godzinne wypowiedzenie, złożona policji na mocy Ustawy 78 – przemaszerowała w cichej procesji między gmachem sądu w Montrealu a placem Émilie-Gamelin , zbierając się codzienne pokazy studenckie.
25 maja 2012, ponad 70 grup wnosi dwa odwołania do Sądu Najwyższego Quebecu w Montrealu, wnosząc o zawieszenie stosowania prawa i kwestionując jego konstytucyjność. 140 skarżących reprezentujących organizacje studenckie, związkowe, środowiskowe i społeczne twierdzi, że „specjalna ustawa narusza podstawowe wolności, w tym prawo do zrzeszania się, prawo do wolności wypowiedzi i prawo do pokojowych demonstracji, oraz że przewidziane w niej kary są okrutne i niezwykłe. ”.
27 czerwca, Sąd Najwyższy odrzucił wniosek o wstrzymanie wykonania niektórych artykułów ustawy 12, sędzia François Rolland oceniając, że „istotna debata na temat tej ustawy była konieczna w celu ustalenia, czy należy ją zawiesić”. 23 lipca, Sąd Apelacyjny Quebecu podtrzymuje decyzję sądu niższej instancji. Merytoryczna debata nad wnioskiem o unieważnienie ze względu na niekonstytucyjność powinna odbyć się zgodnie z planem jesienią.
Sprawa, która miała być rozpoznana co do meritum dnia 14 wrześniaprzed sędzią Rollandem, został przełożony sine die na wniosek prokuratorów stowarzyszeń studenckich, biorąc pod uwagę zobowiązanie nowego rządu Partii Québéckiej do uchylenia ustawy. Pozew zostanie umorzony, gdy prawo zostanie definitywnie uchylone, powiedzieli radcy prawni studentów.
Wieczór 22 sierpnia 2012Obywatele zbierają się przed ratuszem w Chicoutimi, aby potępić uwagi wygłoszone przez burmistrza Jeana Tremblaya na temat kandydata PQ Djemili Benhabib . Następnie demonstracja porusza się spontanicznie ulicami miasta. Po kilku minutach policja Saguenay uznała demonstrację za nielegalną zgodnie z ustawą 12 i rozproszyła demonstrantów.
Przepisy ustawy 78 dotyczące demonstracji można porównać do tych, które istnieją w niektórych krajach. Jednak ustawa 78 nie ogranicza się tylko do tych przepisów.
We Francji prawo do wykazania reguluje w szczególności artykuł L211-1 Kodeksu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz artykuły 431-3 do 431-9 francuskiego Kodeksu Karnego . Dlatego w Paryżu organizatorzy demonstracji muszą ostrzec policję o swoich zamiarach z co najmniej 3 dniowym wyprzedzeniem, aby uzyskać „zezwolenie” na demonstrację. „Zorganizowanie nierejestrowanej lub zakazane zdarzenie jest zagrożone karą pozbawienia wolności o sześć miesięcy i grzywny od 7500 euro [CAN 9600 $] dla organizatora, raz zidentyfikowane . ”