Prawo 104

Ustawa zmieniająca Kartę języka francuskiego Kluczowe dane

Prezentacja

Tytuł	Ustawa o zmianie Karty języka francuskiego (Bill n o 104)
Skrót	SQ 2002, c. 28
Kraj	Kanada
Województwo	Quebec
Rodzaj	Prawo publiczne rządu prowincji (ustawa zmieniająca)
Zatkany	Prawo publiczne

Przyjęcie i wejście w życie

Legislatura	36 th Termin ( 2 e sesji)
Rząd	Rząd Bernard Landry
Przyjęcie	12 czerwca 2002
Sankcja	13 czerwca 2002
Wejście w życie	1 st październik +2.002 (z wyjątkiem niektórych przepisów)
Uchylać	Nie ma zastosowania ( przepis 115 znacznie zmodyfikował przepis 104)

Czytaj online

[PDF] Oficjalny tekst

Ustawy o zmianie Karty z języka francuskiego (o nazwie „ Bill 104 ”) jest Quebec zmieniającej prawo, wprowadzone przez rząd Landry w 2002 roku, co pozwoliło wprowadzić zmiany do kilku postanowień polityki językowej Quebec . Jej głównym celem było wprowadzenie poprawek do Karty języka francuskiego zgodnie z zaleceniami Stanów Generalnych w sprawie sytuacji i przyszłości języka francuskiego w Quebecu .

Jedną z najbardziej znaczących zmian jest zmiana kryteriów kwalifikujących dziecko do uczęszczania do szkoły języka angielskiego finansowanej ze środków publicznych. Jednak w 2009 r. Zmiana ta została uznana za niekonstytucyjną przez Sąd Najwyższy Kanady . W 2010 roku rząd Charesta uchwalił ustawę 115, unieważniając zmiany wprowadzone w życie zgodnie z ustawą 104 .

Ustawa 104 doprowadziła również do reorganizacji agencji rządowych zajmujących się językiem. Ta reorganizacja doprowadziła do powstania Urzędu québécois de la langue française (OQLF). Prawo n o 104 została przyjęta przez Quebec Zgromadzenia Narodowego na12 czerwca 2002 i wszedł w życie w dniu 1 st październik +2.002, z wyjątkiem niektórych jej przepisów.

Kontekst historyczny

Ogólny stan

W Czerwiec 2000, Minister PQ Louise Beaudoin ogłasza, że Stany Generalne zostaną zorganizowane w sprawie sytuacji i przyszłości języka francuskiego w Quebecu . Te ważne konsultacje mają na celu odnowienie polityki publicznej rządu w zakresie ochrony języka. Raport francuski, język dla wszystkich, jest wydany wSierpień 2001i przedstawia rządowi 149 zaleceń mających na celu „zapewnienie używania, wpływu i jakości języka francuskiego w Quebecu. "

Ustawa zmieniająca Kartę języka francuskiego ma na celu uzupełnienie raportu tych stanów generalnych. Bez powtarzania wszystkich zaleceń, prawo to opiera się na wielu z nich.

Dofinansowana szkoła języka angielskiego

Tabela wyjaśniająca dostępu do szkół podstawowych i średnich w Quebecu

Szkoła dotowana (prywatna lub publiczna)		Szkoła niesubsydiowana
Francuski	język angielski	Wszystko
Wszystko	Dzieci, które większość edukacji w języku angielskim zdobywały w Kanadzie; Dzieci kanadyjskiego rodzica, który większość edukacji w języku angielskim miał w Kanadzie; Bracia i siostry dzieci, które mają do niej dostęp; Dzieci za specjalnym pozwoleniem.	Wszystko
(Źródło tabeli: Karta , art. 73.)

Jednym z ważnych środków prawnych jest zmiana sekcji 73 Karty języka francuskiego . Ten artykuł zastrzega sobie dostęp do szkół języka angielskiego finansowanych ze środków publicznych dla osób anglojęzycznych. Środek ten, datowany na lata 70. XX wieku , ma na celu wprowadzenie obowiązku uczęszczania do francuskiej szkoły przez frankofony i alofony , jednocześnie umożliwiając mniejszości anglojęzycznej dalsze uczęszczanie do szkół angielskich. W każdym razie szkoły, które nie otrzymują dotacji państwowych, nie podlegają prawu, a rodzice mogą wtedy zdecydować o wysłaniu swoich dzieci do szkół francuskich lub angielskich. W 2012 r. Istniało około piętnastu niesubsydiowanych szkół prywatnych.

Aby ustalić, czy dziecko należy do mniejszości anglojęzycznej uprawnionej do subsydiowanej szkoły angielskiej, Karta języka francuskiego ustanawia określone kryteria (patrz tabela obok). Ogólnie rzecz biorąc, kryteria te opierają się na edukacji, którą dziecko obecnie otrzymuje, lub na edukacji, którą otrzymali rodzice dziecka. We wszystkich przypadkach nie bierze się pod uwagę wykształcenia uzyskanego poza Kanadą . Kryteria te zostały częściowo określone przez Zgromadzenie Narodowe, kiedy przyjęto Kartę Języka Francuskiego , ale podyktowało je również art. 23 Kanadyjskiej Karty Praw i Wolności .

Jednak z biegiem lat kilku osobom udało się obejść kryteria zawarte w Karcie. Wysyłając dziecko na pierwszą klasę do szkoły anglojęzycznej, która nie jest dotowana, rodzice mogli pod koniec roku ubiegać się o przyjęcie do szkoły dotowanej. W ten sposób dziecko „większość” swojej podstawowej edukacji spędziło w języku angielskim. W związku z tym niektórzy oskarżają tych ludzi o „kupowanie” prawa do języka, ponieważ musieli płacić za swoje dziecko szkołę, która nie jest objęta dotacjami, tylko po to, aby skorzystać z prawa zarezerwowanego dla mniejszości anglojęzycznej.

Liczba osób, które skorzystały na tym obejściu, różni się znacznie w zależności od obliczeń. Według źródeł byłaby to liczba wahająca się od stu do ponad czterech tysięcy osób. Różnicę tłumaczy fakt, że niektóre grupy liczą tylko osoby, które spędzały krótki czas w szkole niesubsydiowanej, a następnie poszły do szkoły dotowanej, podczas gdy rząd bierze pod uwagę wszystkie osoby, które przebywały w niesubsydiowanej szkole języka angielskiego, gdy były nie kwalifikuje się do dotowanej szkoły.

Zjawisko to umożliwiło zaobserwowanie pojawienia się czegoś, co niektórzy nazywają „szkołami pomostowymi”. W kilku niesubsydiowanych anglojęzycznych szkołach przyjęto uczniów na kilka tygodni lub tylko kilka miesięcy, aby umożliwić im „przejście” do subsydiowanej anglojęzycznej sieci.

Prawo N O 104 próbowano zatem w odpowiedzi na to zjawisko. Stany Generalne w języku francuskim podkreślił spadek ludności francuskojęzycznej na wyspie Montrealu . Polityka nauczania była jednym ze sposobów przeciwdziałania temu zjawisku.

Przejście prawa

Przyjęcie projektu ustawy

Bill n o 104 został przedstawiony Quebec Zgromadzenia Narodowego przez ministra odpowiedzialnego za wdrażanie Karty języka francuskiego, Diane Lemieux , The7 maja 2002. Ostateczne głosowanie odbyło się w dniu12 czerwca 2002wszyscy deputowani obecni w Zgromadzeniu Narodowym opowiedzieli się wówczas za jego przyjęciem, niezależnie od ich przynależności. Członkowie wywodzili się z Parti Québécois , Partii Liberalnej i Action Démocratique .

Specjalne konsultacje odbyły się 15, 16 i 23 majawysłuchać organizacji, które chcą zabrać głos w sprawie projektu; komisja kultury zebrała się w dniu31 maja, 4 i 6 czerwca aby szczegółowo przestudiować rachunek.

Lieutenant Governor została usankcjonowana o prawie13 czerwca 2002 i tym samym weszła w życie w dniu 1 st październik +2.002. Jednak niektóre sekcje nie weszły w życie, dopóki rząd nie uznał za stosowne. Wszystkie one obowiązują z wyjątkiem art. 1 ustawy (patrz sekcja Język w administracji publicznej ).

Stanowiska partii politycznych

Projekt ustawy wprowadzony przez rząd Landry'ego cieszył się poparciem posłów PQ, większości w Zgromadzeniu Narodowym. Partia Liberalna opowiedział się za ogólnym duchem ustawy, ale w przeciwieństwie wiele z jego przepisów. Podczas głosowania nad ogólną zasadą oficjalny rzecznik opozycji w kwestiach dotyczących Karty języka francuskiego Pierre-Étienne Laporte wyraził zastrzeżenia co do połączenia różnych organów odpowiedzialnych za politykę językową i braku elastyczności w sekcji poprawek 73 Karty . Pomimo obaw o brak elastyczności sekcji 73, liberałowie zgadzali się z wykluczeniem przejścia do szkoły angielskiego bez dotacji w obliczeniach niezbędnych do uzyskania dostępu do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Podczas głosowania nad przyjęciem ustawy liberalny poseł Benoît Pelletier poparł dążenie rządu do ochrony języka francuskiego:

„Ten brak kłótni jest w pewnym sensie tym, co nazywamy pokojem językowym. Korzystamy z tego dzisiaj, korzystamy z tego. Cieszymy się ponadto z oficjalnej opozycji, a naszym celem, Panie Prezydencie, jest zachowanie spokoju językowego i trwanie w takiej atmosferze, która jest niezwykle sprzyjająca dialogowi między francuskojęzyczną większością a anglojęzyczną. mniejszość w Quebecu. "

- Benoît Pelletier , Przemówienie podczas przyjmowania projektu ustawy

Dwaj członkowie Action Démocratique du Québec nie włączyli się do debaty nad projektem ustawy.

Zawartość

Prawo N O 104 otworu zmian w pięciu różnych zagadnień:

język nauczania na poziomie podstawowym i średnim (patrz sekcja 3.1 );
agencje rządowe zajmujące się kwestiami językowymi (patrz sekcja 3.2 );
polityka językowa kolegiów i uniwersytetów w Quebecu (patrz sekcja 3.3. );
język w administracji publicznej (patrz sekcja 3.4 );
język w miejscu pracy (patrz sekcja 3.5 ).

Język edukacji

Modyfikacja

„Nie trzeba już wykazywać wagi postanowień Karty języka francuskiego dotyczących edukacji w języku francuskim. Muszą nadal odgrywać decydującą rolę, jeśli chodzi o orientację językową wobec przeważnie francuskojęzycznego społeczeństwa przyjmującego w Quebecu. […] Aby to osiągnąć w Quebecu, musiała być ona wywołana Kartą języka francuskiego ze względu na siłę przyciągania, jaką wywierał angielski. Nawet dzisiaj to osiągnięcie pozostaje kruche, ponieważ niektórzy niestrudzenie pracują nad zakwestionowaniem zasady edukacji w języku francuskim w Quebecu. " - Diane Lemieux , Przemówienie w sprawie przedstawienia zasady ustawy

Ustawa zmienia artykuł 73 Karty języka francuskiego na dwa sposoby.

Pierwsza zmiana polega na zakazie uwzględniania lat spędzonych w szkołach anglojęzycznych, które nie są dotowane, przy ustalaniu, czy dana osoba kwalifikuje się do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Wszyscy rodzice, niezależnie od języka ojczystego, mogą nadal posyłać swoje dzieci do wybranej przez siebie szkoły, jeśli nie jest ona dotowana przez państwo. Jednak pobyt w szkole prywatnej nie ułatwi im zakwalifikowania się do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Wcześniej niektóre dzieci korzystały z pobytu w niedofinansowanej szkole prywatnej, a następnie przeniosły się do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Prawo dostępu do szkoły dotowanej automatycznie przysługiwało zarówno przyszłym dzieciom, jak i braciom tego dziecka. Minister chciał zatem, aby środek ten wzmocnił obowiązek uczęszczania do francuskich szkół dla frankofonów i alofonów .

Druga poważna zmiana dotknęła tych, którzy uczęszczali do subsydiowanej szkoły języka angielskiego z powodu specjalnego pozwolenia. Niektóre dzieci, które normalnie nie mają dostępu do subsydiowanej szkoły w języku angielskim, mogą zwrócić się do Ministra Edukacji o specjalne pozwolenie na uczęszczanie do takiej szkoły. Ten wyjątek jest przyznawany ze względów humanitarnych lub z powodu trudności w nauce. Ta wyjątkowa procedura obowiązuje nadal po przyjęciu ustawy, ale pobyt w subsydiowanej szkole angielskiej nie daje już dziecku prawa do wysyłania swoich przyszłych dzieci do subsydiowanej szkoły. Podobnie, gdy ustawa została przyjęta, odbyła się debata, czy rodzeństwo dziecka podlegającego specjalnemu zezwoleniu może towarzyszyć mu w dotowanej szkole. Kilka grup w komisji parlamentarnej skrytykowało stanowisko rządu, aby nie zezwalać rodzeństwu na uczęszczanie do tej samej szkoły, gdy jedno z nich miało specjalne pozwolenie. Liberalna Partia poparła ten wniosek i minister postanowił zmienić ustawę, aby umożliwić jej rodzeństwo uczęszczać do tej samej szkoły co dziecko ze specjalnym pozwoleniem.

Za tymi zmianami opowiadała się ówczesna oficjalna opozycja , Liberalna Partia Quebecu . Jedynymi grupami, które sprzeciwiły się nowelizacji są stowarzyszenia reprezentujące szkoły anglojęzyczne. Stowarzyszenie Szkół Prywatnych Quebecu (AEPQ) potępiło ten środek, ponieważ przyczynił się on do izolacji społeczności językowych i podważyłby wysiłki na rzecz integracji frankofonów i anglofonów w szkołach angielskich. AEPQ zaproponował rządowi zmianę ustawy, tak aby wykluczyć tylko uczniów poniżej trzeciego roku życia z niesubsydiowanych szkół prywatnych. Według Stowarzyszenia środek ten miałby na celu skierowanie interwencji legislacyjnej wyłącznie do dzieci, które udają się na krótki pobyt tylko po to, by kupić prawo do nauki w angielskiej szkole. Stanowisko to poparło kilka innych grup w społeczności anglojęzycznej. Ta propozycja nie została zaakceptowana przez ministra Lemieux.

Z drugiej strony, niektóre grupy zwróciły się do ministra o dalsze zmiany w przepisach dotyczących języka nauczania w Quebecu. W Mouvement National des Québécoises et Québécois (MNQ) a Centrale des związki du Quebec (CSQ) zażądał, by rząd Quebecu inicjować procedury w celu zmodyfikowania Artykuł 23 Kanadyjska Karta Praw i Swobód , więc w tym artykule nie pada. Nie dotyczy Quebecu. Te dwie grupy głównie krytykowały fakt, że artykuł ten zobowiązuje Quebec do oferowania subsydiowanej edukacji w języku angielskim obywatelom Kanady (na przykład po przeprowadzce do Quebecu), nawet jeśli nie studiowali w Quebecu. Ta modyfikacja wymagałaby zgody rządu federalnego, co wydawało się mało prawdopodobne. Minister nie podjął się tej prośby.

Porównanie artykule 73 Karty przed i po Bill n o 104

Artykuł 73 Karty wobec prawa n ° 104 (1993-2002)	Artykuł 73 Karty ustawy n ° 104 (2002-2010)
73. Następujące osoby mogą otrzymać naukę w języku angielskim na prośbę jednego z rodziców:	73. Następujące osoby mogą otrzymać naukę w języku angielskim na prośbę jednego z rodziców:
(1) dzieci, których ojciec lub matka jest obywatelem Kanady i otrzymały w Kanadzie podstawowe wykształcenie w języku angielskim, pod warunkiem że kształcenie to stanowi większą część podstawowego wykształcenia uzyskanego w Kanadzie;	(1) dzieci, których ojciec lub matka jest obywatelem Kanady i otrzymały w Kanadzie podstawowe wykształcenie w języku angielskim, pod warunkiem że kształcenie to stanowi większą część podstawowego wykształcenia uzyskanego w Kanadzie;
2 ° dzieci, których ojciec lub matka jest obywatelem Kanady i które otrzymały lub pobierają wykształcenie podstawowe lub średnie w języku angielskim w Kanadzie, a także ich bracia i siostry, pod warunkiem, że kształcenie to stanowi większą część edukacji podstawowej lub średniej uzyskanej w Kanada;	2 ° dzieci, których ojciec lub matka jest obywatelem Kanady i które otrzymały lub pobierają wykształcenie podstawowe lub średnie w języku angielskim w Kanadzie, a także ich bracia i siostry, pod warunkiem, że kształcenie to stanowi większą część edukacji podstawowej lub średniej uzyskanej w Kanada;
(3) dzieci, których ojciec i matka nie są obywatelami Kanady, ale jedno z nich otrzymało podstawową edukację w języku angielskim w Quebecu, pod warunkiem, że ta edukacja stanowi większą część podstawowego wykształcenia uzyskanego w Quebecu;	(3) dzieci, których ojciec i matka nie są obywatelami Kanady, ale jedno z nich otrzymało podstawową edukację w języku angielskim w Quebecu, pod warunkiem, że ta edukacja stanowi większą część podstawowego wykształcenia uzyskanego w Quebecu;
4 ° dzieci, które podczas ostatniego roku nauki w Quebecu wcześniej 26 sierpnia 1977, wraz z rodzeństwem uczyli się w języku angielskim w przedszkolu publicznym, szkole podstawowej lub średniej;	4 ° dzieci, które podczas ostatniego roku nauki w Quebecu wcześniej 26 sierpnia 1977, wraz z rodzeństwem uczyli się w języku angielskim w przedszkolu publicznym, szkole podstawowej lub średniej;
5 ° dzieci, których ojciec lub matka mieszkali w Quebecu w dniu 26 sierpnia 1977, i otrzymała podstawową edukację w języku angielskim poza Quebec, pod warunkiem, że ta edukacja stanowi większą część podstawowej edukacji uzyskanej poza Quebec.	5 ° dzieci, których ojciec lub matka mieszkali w Quebecu w dniu 26 sierpnia 1977, i otrzymała podstawową edukację w języku angielskim poza Quebec, pod warunkiem, że ta edukacja stanowi większą część podstawowej edukacji uzyskanej poza Quebec.
	Jednak nauka w języku angielskim otrzymana w Quebecu w prywatnej placówce oświatowej niezatwierdzonej do celów dotacji przez dziecko, na rzecz którego składany jest wniosek, lub przez jednego z jego braci i sióstr, nie jest brana pod uwagę. To samo nauczanie w języku angielskim otrzymał w Quebecu w takiej instytucji po 1 st październik 2002 przez ojca lub matki dziecka. Instrukcje w języku angielskim otrzymane na podstawie specjalnego upoważnienia udzielonego zgodnie z art. 81, 85 lub 85.1 również nie są brane pod uwagę.

Niekonstytucyjność

Plik 22 października 2009 Sąd Najwyższy Kanady orzekł o konstytucyjności nowelizacji Karty Bill n o 104. wyroku Nguyen v. Quebec nakazał rządowi Quebecu zmodyfikowanie tego artykułu, aby nie wykluczał automatycznie pobytu w szkole anglojęzycznej, która nie jest dotowana, w celu zakwalifikowania się do szkoły dotowanej.

Według Trybunału artykuł 23 Kanadyjskiej Karty Praw i Wolności zobowiązuje Quebec do oferowania mniejszości anglojęzycznej edukacji na poziomie podstawowym i średnim w języku angielskim. Aby to zrobić, rząd musi przeanalizować ścieżkę każdego dziecka, aby określić, czy powinno mieć dostęp do takiej szkoły. Systematycznie wykluczając z analizy drogę do szkoły niesubsydiowanej, rząd Quebecu nie przeprowadziłby pełnej analizy ścieżki dziecka.

Decyzja sądu była w dużej mierze oparta na jego poprzedniej decyzji, Solski p. Quebec . W tym wyroku Trybunał orzekł, że Quebec miał prawo wymagać, aby dana osoba spędziła „większą część” kursu w szkole języka angielskiego przed udzieleniem jej dostępu, ale ta analiza „większej części” nie powinna być ograniczona. do analizy ilościowej. Rząd musiał wziąć pod uwagę całą podróż dziecka, aby ustalić, czy będzie miał dostęp do subsydiowanej szkoły angielskiej.

Te dwa wyroki Sądu Najwyższego rozwinęły doktrynę autentycznej ścieżki szkolnej . Doktryna ta zobowiązuje rząd do przeanalizowania ścieżki ucznia, aby sprawdzić, czy uczęszczał do szkoły angielskiej bez dotacji tylko po to, by obejść prawo, czy też miał autentyczną ścieżkę szkolną, której celem było przynależność do mniejszości anglojęzycznej.

Reakcja rządu

Oprócz niektórych anglojęzycznych grup większość aktorów politycznych Quebecu była zszokowana decyzją Sądu Najwyższego. Minister odpowiedzialna za stosowanie Karty języka francuskiego Christine St-Pierre powiedziała, że jest rozczarowana decyzją, ale zapowiedziała, że zamierza pracować nad dostosowaniem Karty języka francuskiego do decyzji Sądu. .

To jest w czerwiec 2010że rząd Charest zapowiedział kontynuację sprawy Nguyen v. Quebec . Rząd podniósł do Zgromadzenia Narodowego o zmianę Kartę języka francuskiego i innych przepisów prawnych (Bill n o 103). Projekt zakładał kilka działań, z których głównym było wprowadzenie siatki oceny autentycznej ścieżki edukacyjnej dziecka. Oprócz dzieci, które miały już dostęp do subsydiowanej szkoły języka angielskiego (patrz sekcja Subsidized English school powyżej), siatka określi, czy inne dzieci powinny mieć dostęp do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Gdyby te dzieci zademonstrowały autentyczną ścieżkę do nauki w języku angielskim, rząd pozwoliłby im na dostęp do dotowanych angielskich szkół.

Bill n o 103 włączonych kilku innych środków, łącznie z dodatkiem trzech artykułów do Quebec Karcie Praw Człowieka i Wolności . Celem tych artykułów było „poświęcenie temu znaczeniu francuskiego, oficjalnego języka Quebecu. "

Przed przyjęciem projektu ustawy n ° 103, rząd, jednak zdecydował się porzucić go i przedstawić ustawę briefer projektu, prawo następujący po decyzjach sądowych sprawach instrukcji (ustawa 115). Ustawa obejmowała jedynie ustalenie siatki oceny autentycznej kariery szkolnej . Prawo przewiduje również określone kary dla szkół, które wykorzystują środki służące obchodzeniu Karty języka francuskiego . Rząd przedstawił tę ustawę na cztery dni przed upływem terminu wyznaczonego przez Sąd Najwyższy na zmianę Karty języka francuskiego . W związku z tym rząd wykorzystał nakaz kneblowania, aby ograniczyć parlamentarne debaty nad projektem ustawy. Prawo 115 została przyjęta na19 października 2010.

Ustawa 115 zezwoliła na ponowne pojawienie się przeniesienia dzieci z niesubsydiowanej szkoły prywatnej do dotowanej sieci.

Utworzenie Urzędu québécois de la langue française

Modyfikacje

Prawo zreorganizowało instytucje zajmujące się polityką językową Quebecu . Wraz z wejściem w życie ustawy powstały dwie organizacje (tzw1 st październik +2.002): The Office québécois de la langue française (OQLF) i Conseil supérieur de la langue française (CSF). OQLF składa się z połączenia Urzędu de la langue française (OLF) i Komisji ds. Ochrony Języka Francuskiego (CPLF). Najwyższa Rada Języka Francuskiego jest następcą Rady Języka Francuskiego (CLF).

Celem ministra, poprzez tę reformę, jest umożliwienie Urzędowi „posiadania całościowej wizji problemu językowego w Quebecu. „ Według Diane Lemieux , zreformować i sprecyzować mandat każdej organizacji i zapewnić lepszą spójność w działaniu. OQLF staje się de facto głównym organem odpowiedzialnym za stosowanie Karty języka francuskiego .

Mówiąc dokładniej, OQLF dziedziczy trzy główne obszary działalności. Po pierwsze, jest odpowiedzialny za monitorowanie sytuacji językowej w Quebecu. Ten mandat był poprzednio mandatem Rady Języka Francuskiego (CLF). Po drugie, dziedziczy on językową i terminologiczną funkcję urzędniczą przypisaną poprzednio Office de la langue française. Ta funkcja oferowania usług obejmuje w szczególności Duży Słownik Terminologiczny i Bank Rozwiązywanie Problemów Językowych . Wreszcie OQLF ma przypisane funkcje organów ścigania, w szczególności rozpatrywanie skarg i francyzację miejsc pracy. Te dwa obowiązki zostały wcześniej powierzone Komisji ds. Ochrony Języka Francuskiego (CPLF). Powołane są dwa komitety w celu wypełniania mandatów: komitet ds. Urzędów językowych i komitet ds. Monitorowania sytuacji językowej.

Ze swojej strony Rada Języka Francuskiego (CLF) staje się Najwyższą Radą Języka Francuskiego (CSLF), ale traci odpowiedzialność za monitorowanie sytuacji językowej, która została powierzona OQLF. Rada Wyższa staje się zatem organem doradczym ministra odpowiedzialnego za stosowanie Karty języka francuskiego.

Opinie

Ta reorganizacja wywołała wówczas krytykę ze strony Partii Liberalnej . Oficjalny rzecznik opozycji w kwestiach związanych z Kartą języka francuskiego, Pierre-Étienne Laporte , zwrócił uwagę na fakt, że misje monitorowania sytuacji językowej i wdrażania polityki podlegają tej samej organizacji, OQLF . Według niego spowodowałoby to rażący konflikt interesów: „W jaki sposób urząd, który jest odpowiedzialny za operacje, będzie w stanie z całą rzetelnością i obiektywizmem oceniać wyniki swoich własnych działań? "

Liberalną opozycję poparło kilku obrońców języka francuskiego w społeczeństwie obywatelskim. Socjolog Guy Rocher skrytykował rząd za wycofanie mandatu naukowego Rady Języka Francuskiego . Według niego zmiana ta uniemożliwiłaby Radzie odegranie jej krytycznej roli. Ponadto Rocher potępia konflikt interesów, który powstał w Urzędzie i wpływ, jaki może tam wywierać minister, tracąc niezależność, jaką dysponowała Rada Języka Francuskiego. Stanowisko Guya Rochera poparli felietonista Le Devoir Michel David oraz organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym Mouvement national des Québécoises et Québécois (MNQ), Federacja Pracowników Quebecu (FTQ), Konfederacja związków narodowych (CSN) i Związek Specjaliści rządu Quebecu (SPPGQ),

Rada Języka Francuskiego sprzeciwiła się również zmianom mandatów, w szczególności amputacji mandatu badawczego oraz połączeniu funkcji „usługowych” i „przymusowych” w ramach OQLF.

Raport Stanu Generalnego języka francuskiego proponował takie przegrupowanie, ale pozostawienie obserwatorium socjolingwistycznego, które byłoby odpowiedzialne za monitorowanie sytuacji języka i wprowadzonych polityk publicznych.

We wstępnym projekcie ustawy przedstawionym przez Diane Lemieux połączenie prowadzące do Office québécois de la langue française obejmowało również Commission de toponymie du Québec . Ta sugestia pochodzi z raportu Estates General. Komisja została jednak wykluczona z połączenia w ramach ostatecznego projektu, w szczególności ze względu na liczne zarzuty, których przedmiotem był ten projekt połączenia. Kilka osobistości związanych z toponimią Quebecu argumentowało, że funkcjonowanie Komisji było wzorem na poziomie międzynarodowym, w szczególności ze względu na jej dużą niezależność. Kilku interesariuszy świata toponimii, w tym geograf Jean-Marie Dubois, nie rozumiało, co motywuje do zmiany organizacji instytucji, która według nich funkcjonowała bardzo dobrze.

Polityka językowa

Prawo nakłada na kolegia i uniwersytety w Quebecu obowiązek przyjęcia polityki językowej. Celem ministra było, aby placówki „odgrywały aktywną rolę w używaniu języka francuskiego. „ W związku z tym instytucje musiały1 st październik +2.004przyjąć politykę dotyczącą takich elementów, jak język wykładowy, język używany w komunikacji lub język pracy. Ze swojej strony placówki anglojęzyczne również musiały przyjąć taką politykę, ale mogła ona zajmować się jedynie nauczaniem języka francuskiego jako drugim językiem i komunikacją z organizacjami spoza instytucji.

Ta modyfikacja uzyskała poparcie Konferencji Rektorów i Dyrektorów Uniwersytetów Quebecu (CREPUQ) oraz Fédération des cégeps .

Język w administracji publicznej

Porównanie dwóch wersji artykułu 16

Aktualny tekst (1993-…)	Tekst zmieniony przez prawo N O 104
16. W swoich pisemnych kontaktach z innymi rządami i osobami prawnymi mającymi siedzibę w Quebecu, Administracja używa języka urzędowego.	16. W swoich pisemnych kontaktach z innymi rządami i osobami prawnymi mającymi siedzibę w Quebecu, Administracja posługuje się wyłącznie językiem urzędowym. Jednakże Rząd może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, warunki lub okoliczności, w których może być używany inny język oprócz języka urzędowego.

Pierwszy artykuł ustawy n ° 104 była zmiana artykułu 16 Karty języka francuskiego , tak że wyraża Québec rządowe „tylko” w języku francuskim z innymi rządami i korporacjami . Celem dodania terminu „tylko” do Karty było zakazanie urzędnikom rządowym używania czasami języka angielskiego do komunikowania się z biznesami z Quebecu. Termin ten został usunięty, gdy Bill 86 został przyjęty przez rząd Bourassy w 1993 roku .

Jednak, mimo że przywrócenie słowa „tylko” został przyjęty wraz z resztą ustawy n o 104, ta sama ustawa pozwoliła rząd zdecyduje, kiedy zmiana wejdzie w życie. Ponieważ rząd nigdy nie zdecydował, kiedy ma wejść w życie, sekcja 16 Karty pozostała do tej pory niezmieniona. Sytuację tę potępił francuski Ruch Montrealski, który w 2007 roku zwrócił się do minister Christine St-Pierre o wprowadzenie zmiany. Jednak poprawka pozostawiła rządowi możliwość wydania wyjątków od tej ogólnej zasady.

Język w miejscu pracy

Ustawa zmienia również niektóre postanowienia Karty języka francuskiego dotyczące francyzowania przedsiębiorstw w Quebecu . Zgodnie z Kartą firmy zatrudniające 50 lub więcej pracowników muszą posiadać certyfikat francyzacyjny wydany przez Office québécois de la langue française . Prawo skróciło termin rejestracji w Urzędzie i sporządzenia, w razie potrzeby, „planu francyzacyjnego”. Całkowity termin wynosi obecnie jeden rok, w porównaniu z dwoma latami wcześniej. Rzecznik Liberałów skrytykował ten środek, zauważając, że nie tylko skraca się czas, w którym przedsiębiorstwa będą mogły automatycznie szybciej przygotowywać plany.

Komitety franczyzowe, obecne już w firmach zatrudniających 100 i więcej pracowników, zrównują się między przedstawicielami pracodawców i pracowników. Ponadto Urząd może teraz wymagać takiego komitetu w przypadku firm zatrudniających od 50 do 99 pracowników, jeśli zajdzie taka potrzeba. Prawo zapewnia również ochronę pracowników, którzy uczestniczą w takich komisjach, w szczególności przed obniżeniem ich wynagrodzenia lub jakąkolwiek formą dyskryminacji ze strony pracodawcy.

Modyfikacje te stanowiły kompromis między związkiem a stanowiskiem pracodawcy w sprawie francyzowania przedsiębiorstw. Podczas konsultacji w sprawie projektu, grupy pracodawców wyraziły rozczarowanie, że rząd stosuje wobec franczyzowych biznesów raczej przymus niż podżeganie. Ponadto Quebec Retail Council (CQDC) była niezadowolona ze skrócenia terminu sporządzenia planu francyzacyjnego. Grupy związkowe były zadowolone ze środków, ale skrytykowały rząd za to, że nie robił więcej w zakresie wsparcia organizacyjnego komitetów franczyzowych i firm zatrudniających mniej niż 50 pracowników. Chcieliby, aby Karta języka francuskiego zawierała środki mające na celu francyzację tych małych przedsiębiorstw.

Uwagi

Użycie „ustawy 104”, ponieważ jest to 104 th prawo znaków towarowych przez rząd podczas sesji parlamentarnej (The 2 th sesji z 36 -go ustawodawczej ). Dlatego w historii Quebecu jest kilka „Ustaw 104” , ponieważ na każdej sesji parlamentarnej liczenie zaczyna się od 1.
Ustawa zmieniająca to prawo, które zmienia inne istniejące prawo. W tym przypadku ustawa 104 zmienia cztery ustawy: Kartę języka francuskiego ( LRQ , rozdział C-11 ), Ustawę o zarządzaniu finansami (LRQ, rozdział A-6.001 ), Kodeks pracy (LRQ, rozdział C-27 ) oraz Ustawa o papierach wartościowych (RSQ, rozdział V-1.1 ).
W Quebecu kilka szkół prywatnych jest także dotowanych przez państwo.
Departament Edukacji może udzielić dziecku specjalnego pozwolenia na uczęszczanie do subsydiowanej szkoły języka angielskiego. Upoważnienie to można wydać ze względów humanitarnych lub w celu pomocy uczniowi w przezwyciężeniu trudności w nauce (źródło: Karta , art. 81).
Ta tabela celowo jest podsumowaniem, które pomija kilka szczegółów. Bardziej szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Język edukacji w prowincji Quebec .
Quebec nie wyrażając zgody na przyjęcie Kanadyjskiej Karty Praw i Wolności , istnienie artykułu 23 jest przedmiotem sporu między Quebec a resztą Kanady. Zobacz: Noc długich noży .
W 2010 roku artykuł 73 został zmieniony ustawą 115 . Dlatego nie jest już obecny, ponieważ został zmieniony przez Bill 104.

Bibliografia

Mario Cloutier , „ Estates General of French: Larose przewodzi tęczowej grupie: rząd nie uchwali prawa przed jesienią 2001 roku ”, Le Devoir ,30 czerwca 2000, A2.
Francuski, język dla wszystkich (2001) , s. i oraz 228-249.
Dianę Lemieux , " Rachunek n O 104. Przyjęcie zasady. », Dziennik debat Zgromadzenia Narodowego , t. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2010 ).
Karta , art. 73.
Corbeil 2007 , s. 280; Mandel 1996 , s. 211.
Ministerstwo Edukacji, Rekreacji i Sportu, „ Obecność szkół angielskich w Quebecu: Prezentacja ” , Rząd Quebecu,2009(dostęp 4 maja 2011 ) .
Régys Caron, „ Back bridging school ” , Canoe.ca,10 lutego 2012(dostęp 29 czerwca 2013 ) .
Karta , art. 73, s . 1 i 2.
Jean-Pierre Proulx , „ Kanadyjska Karta wykopała dziurę w prawie 101: czterystu uczniów co roku chodzi do angielskich szkół ”, Le Devoir ,25 stycznia 2001, A7.
Karim Benessaieh , „ Dziesiątki anglojęzycznych szkół prywatnych zagrożonych zniknięciem ”, La Presse , Montreal,4 czerwca 2002, A6.
Norman Delisle , " Quebec korki lukę w Bill 101 " La Tribune , Sherbrooke,8 maja 2002, C8.
Nguyen , pkt. 7, 38.
Yves Boisvert , „ Dziwna logika Sądu Najwyższego ”, La Presse , Montreal,23 października 2009, A14 ( czytaj online ).
Francuski, język dla wszystkich (2001) , s. 198 i następne.
Quebec Zgromadzenia Narodowego, " Bill n o 104: zmiana języka francuskiego Kartę " na www.assnat.qc.ca , Quebec National Assembly ,31 stycznia 2010(dostęp 5 maja 2010 ) .
Bill N O 104 , techniki. 49.
Robert Dutrisac , „ W 2002 roku PQ nie odważył się odwołać się do poniżającej klauzuli - Złożenie ”, Le Devoir , Montreal,5 czerwca 2010( czytaj online ).
Pierre-Etienne Laporte , „ Rachunek n O 104. Przyjęcie zasady ”, Journal of obrad zgromadzenia Narodowego , obj. 37 "36th Parlamentu, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( czytaj online , dostęp: 4 maja 2010 ).
Benoît Pelletier , „ Bill n o 104. Przyjęcie zasady ”, Journal of obrad Zgromadzenia Narodowego , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( czytaj online , dostęp: 4 maja 2010 ).
Partia Liberalna z Quebecu , „ PLQ nie proponuje rozszerzenia dostępu do szkół w języku angielskim ”, Canada NewsWire ,24 maja 2002.
Benoit Pelletier , „ Rachunek n O 104. przyjęcia. », Dziennik debat Zgromadzenia Narodowego , t. 37 "36th Parlamentu, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 114,12 czerwca 2002( czytaj online , sprawdzono 6 maja 2010 ).
" Bill n o 104. Przyjęcie w zasadzie ", Journal of obrad Zgromadzenia Narodowego , vol. 37 "36th Parlamentu, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( Czytaj online , obejrzano 1 st listopad 2010 ) ; " Bill n o 104. Przyjęcie " debaty Journal Zgromadzenia Narodowego , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 114,12 czerwca 2002( czytaj online , dostęp: 4 maja 2010 ).
Bill 104 , art. 3.
Ministerstwo Edukacji, Rekreacji i Sportu, „ Uczęszczanie do anglojęzycznej szkoły w Quebecu ” , rząd Quebecu,2009(dostęp 5 maja 2010 ) .
Karta , art. 81.
Karta , art. 73, al. 3.
Jest to dyskurs z Quebec Społeczeństwo Grupy Network i Związku English School Boards of Quebec ( Quebec Społeczeństwo Grupy Sieci „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - czyn, aby zmienić Kartę języka francuskiego ” Urzędowy dyskusja komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)" n o 40,16 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ); Stowarzyszenie English School Boards of Quebec , " specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - Ustawa o zmianie języka francuskiego Kartę ," Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)" n O 40,16 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).).
Geoffrey Kelley , " Bill n o 104. Przyjęcie zasady " Hansard Zgromadzenia Narodowego , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2010 ).
Diane Lemieux , „ Bill n o 104. Adoption ”, Journal of debates of the National Assembly , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 114,12 czerwca 2002( czytaj online , dostęp: 4 maja 2010 ).
Mathieu Boivin , „ Angielskie szkoły prywatne chcą kompromisu ”, Le Devoir ,11 czerwca 2002, A4 ( czytaj online , dostęp: 5 maja 2010 ).
Narodowego Ruchu Quebecu „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - czyn polegający na zmianę języka francuskiego Kartę ,” Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)" n O 40,16 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Centrale des Syndicats du Québec " konsultacji specjalne w Bill n o 104 - czyn polegający na zmianę języka francuskiego Kartę ," Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 4123 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
(en) Ahsan Mirza, „ Nguyen v. Quebec i zawieszone oświadczenia o nieważności konstytucyjnej ” , w sądzie , Osgoode Hall Law School,26 października 2009(dostęp 4 maja 2011 ) .
Nguyen , pkt. 33.
Solski p. Quebec .
Debbie Horrocks , „ Nie jesteśmy wrogiem ”, Le Devoir ,29 października 2009, a7 ( czytaj online ).
Hélène Buzzetti , „ Sąd Najwyższy decyduje - Quebec odesłany do deski kreślarskiej: dzieci w wieku szkolnym Allophone będą mogły„ kupić ”prawo do nauki w języku angielskim ”, Le Devoir ,23 października 2009, a1 ( czytaj online ).
Jocelyne Richer , „ Quebec zajmie trochę czasu, aby uregulować dostęp do szkół w języku angielskim ”, The Canadian Press ,22 października 2009.
Kanada, Quebec. „ Ustawa zmieniająca Kartę języka francuskiego i inne przepisy prawne ” [ czytaj online (strona przeglądana 30 marca 2011 r.)] .
Office québécois de la langue française , Management Report 2002-2003 , Montreal, Government of Quebec,2003( ISBN 2-550-41175-7 , ISSN 1708-2455 , czytaj online ).
Karta , art. 165.11.
Bill 104 , „Uwagi wyjaśniające”.
Robert Dutrisac , „ dostęp do szkół angielskich: Lemieux nie wyklucza odwołania się do klauzuli niezaleŜnej ” Le Devoir ,16 maja 2002, A1 ( czyt. Online , przeglądano 5 maja 2010 r. ).
Guy Rocher , Alain-G. Gagnon i in. , „ Minister wybiera najbardziej szkodliwe z zaleceń raportu Larose'a ”, Le Devoir ,9 lutego 2002, B1.
Guy Rocher , „ Rada mówi„ przełożony ”języka francuskiego: pusta skorupa ”, Le Devoir ,15 maja 2002, A9 ( czyt. Online , przeglądnięto 4 maja 2011 r. ).
Michel David , „ Dziwna krucjata Diane Lemieux ”, Le Devoir ,16 lutego 2002, B3.
Federacji Pracowników Quebec , „ specjalnych konsultacji dotyczących Bill n o 104 - Ustawa o zmianie języka francuskiego Kartę ,” Hansard z Komisji Kultury , Vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 3915 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Konfederacji Związków Zawodowych Narodowy „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - czyn polegający na zmianę języka francuskiego Kartę ,” Hansard z Komisji Kultury , Vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 4123 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Renald Desharnais , „ Przed modyfikacją Karty języka francuskiego ”, La Tribune ,29 maja 2002, A10.
Robert Dutrisac , „ Poprawki do Karty języka francuskiego - Duch raportu Larose zostaje zdradzony: Rada Języka Francuskiego prosi o odroczenie przyjęcia Bill 104 ”, Le Devoir ,8 czerwca 2002, A4 ( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2002 ).
Francuski, język dla wszystkich (2001) , str. 176-182.
Henri Dorion , „ U schyłku świadomości terytorialnej: Proponowane modyfikacje spowodują osłabienie odpowiedzialności państwa na jego terytorium i zmarginalizowanie doświadczenia, jakie Quebec rozwinął na tym obszarze ”, Le Devoir , Oprócz tego , musisz wiedzieć o tym więcej.21 maja 2002, A9.
Jean-Marie Dubois , „ Zachowajmy uprawnienia decyzyjne Komisji de toponymie du Québec ”, La Tribune , Sherbrooke,29 czerwca 2002, D11.
Bill 104 , art. 10 utworzenie rozdziału VIII.1 „Polityka uczelni wyższych w zakresie używania i jakości języka francuskiego”, art. 88.1 do 88.3 Karty .
Diane Lemieux " Szczegółowa analiza projektu ustawy n ° 104 - An ustawy o zmianie Karty języku francuskim. Polityka uczelni i uczelni w zakresie używania i jakości języka francuskiego ”, Journal des debates de la Commission de la culture , t. 37 " 36 th parlamentu, 2 nd sesji (22 marca 2001 roku do 12 marca 2003)",31 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 6 maja 2010 ).
Karta , art. 88,2, al. 1.
Karta , art. 88,2, al. 2.
[[Konferencja Rektorów i Dyrektorów Uniwersytetów Quebecu | Konferencja Rektorów i dyrektorów Quebec uniwersytetów ]], „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - Ustawa o zmianie języka francuskiego Kartę ,” Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 3915 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Federacja CEGEPs „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - Ustawa o zmianie języka francuskiego Kartę ,” Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 3915 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Bill 104 , art. 1.
Zobacz: [PDF] Ministère de la Justice , Tabela wejścia w życie , Publications du Québec ,14 września 2010( czytaj online ) , s. 2002/6.
Francuski Ruch Montrealski , „ Francuski Ruch Montrealski wzywa rząd do zastosowania sekcji 1 ustawy 104 ” , Kanada NewsWire,2 września 2007(dostęp 4 maja 2010 ) .
Bill 104 , art. 1 ust. 2.
Karta , art. 139-140.
Bill 104 , art. 20-21.
Pierre-Étienne Laporte , „ Bill n o 104. Przyjęcie w zasadzie ”, Journal of obrad Zgromadzenia Narodowego , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)," N O 10528 maja 2002( czytaj online , dostęp: 4 maja 2010 ).
Karta , art. 137, al. 1.
Karta , art. 140, al. 2.
Karta , art. 137,1.
Quebec Rady detalicznych , „ specjalnych konsultacji dotyczących Bill n o 104 - czyn polegający na zmianę języka francuskiego Kartę ,” Hansard z Komisji Kultury , Vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)" n O 40,16 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).
Rada Quebec Pracodawców „ specjalne konsultacje dotyczące Bill n O 104 - Ustawa o zmianie języka francuskiego Kartę ,” Journal of dyskusji komisji kultury , vol. 37 " 36 th ustawodawcy, 2 e sesji (22 marca 2001 z 12 marca 2003)" n O 40,16 maja 2002( czytaj online , sprawdzono 5 maja 2011 ).

Bibliografia

Artykuły z czasopism i debat parlamentarnych cytowane są w przypisach i nie pojawiają się w bibliografii.

Prawa

Kanada, Quebec. „ Karta języka francuskiego ”, CQLR , rozdział C-11. (wersja obowiązująca: 1 kwietnia 2010 r.) [ czytaj online (strona przeglądana 4 maja 2010 r.)] .
Kanada, Quebec. „ Ustawa o zmianie Karty języka francuskiego ”, LQ 2002, rozdział 28 [ czytaj online (przeglądana strona 4 maja 2010 r.)] .

Decyzje sądowe

Sąd Najwyższy Kanady. Nguyen przeciwko Quebec (edukacja, wypoczynek i sport) , 2009 CSC 47,22 października 2009[ czytaj online (strona odwiedzona 20 września 2010 r.)] .
Sąd Najwyższy Kanady. Solski (Tutor of) v. Quebec (prokurator generalny) , 2005 SCC 14,31 marca 2005[ czytaj online (strona odwiedzona 20 września 2010 r.)] .

Dokumenty rządowe

General Commission for the Estates General on the Situation and Future of the French Language in Quebec , French, a Language for Every: A New Strategic and Citizen Approach , Government of Quebec,20 sierpnia 2001, 285 s. ( ISBN 2-550-37925-X , OCLC 48129901 , czytaj online ).
Superior Council of the French Language , Opinia w sprawie dostępu do szkół angielskich w następstwie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2009 r. , Quebec, Superior Council of the French ,2010, 4 pkt. ( czytaj online ).

Monografie

Jean-Claude Corbeil , Zakłopotanie języków: pochodzenie, koncepcja i ewolucja polityki językowej Quebecu , Montreal, Quebec America ,2007, 548 str. ( OCLC 122707229 ).
Michael Mandel , Karta praw i wolności oraz sądownictwo polityki w Kanadzie , Montrealu, Boréal ,1996, 383 pkt. ( OCLC 35886883 ).

Witryny internetowe

Ministerstwo Edukacji i Szkolnictwa Wyższego, „ Dopuszczalność nauczania w języku angielskim ” , rząd Quebecu,2019(dostęp 10 lutego 2019 ) .
(en) Ahsan Mirza, „ Nguyen p. Quebec i zawieszone oświadczenia o nieważności konstytucyjnej ” , w sądzie , Osgoode Hall Law School,26 października 2009(dostęp 4 maja 2011 ) .

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Jacques Leclerc, „ Modyfikacje Karty języka francuskiego: Ustawa 104 lub prawo modyfikujące Kartę języka francuskiego (2002) ” , w sprawie planowania językowego na świecie , Quebec, Trésor de la langue française au Quebec, Laval University,21 października 2010(dostęp 4 maja 2011 ) .
Diane Lemieux, „ Minister Diane Lemieux ujawnia wytyczne rządu dotyczące aktualizacji polityki językowej Quebecu ” , w Secrétariat à la politique politique ,14 grudnia 2001(dostęp 4 maja 2010 ) .

Komunikat prasowy ministra odpowiedzialnego za Kartę języka francuskiego przedstawiający wytyczne rządu po przedłożeniu raportu Stanów Generalnych na temat sytuacji i przyszłości języka francuskiego w Quebecu. Te wytyczne, doprowadziły do wprowadzenia Bill n o 104.

Office québécois de la langue française , " Zabytki i kamienie milowe w historii " , Office québécois de la langue française ,3 maja 2011(dostęp 4 maja 2011 ) .