Malowanie Thurroye
Malowanie Thurroye
Dziedziniec malowania Thurroye
| Początkowe miejsce docelowe | Malowanie kardynała |
|---|---|
| Dziedzictwo |
 Zarejestrowany MH ( 2003 )
|
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Region | Oksytania |
| Departament | Gard |
| Gmina | Villeneuve-lès-Avignon |
| Adres |
51, 55 rue de la République Impasse de la Thurroye |
| Informacje kontaktowe | 43 ° 57 ′ 56 ″ N, 4 ° 47 ′ 46 ″ E |
|---|
|
|
|
|
Liberii z Thurroye lub pałacu kardynała Deaux, to budynek w Villeneuve-les-Avignon , w dziale z Gard .
Historia
Na liberii tego kardynała jest kilka dokumentów . Hervé Aliquot przypisał budowę malowania Bertrandowi de Deaux w latach 1344–1348. Malowanie było wówczas budynkiem otaczającym prostokątny dziedziniec znajdujący się pośrodku ogrodzenia, dziś przecięty impasem de Thurroye i ograniczony od północy rue Chabrel .
Rezydencja była zamieszkana przez kardynała Guy de Boulogne, którego obecność poświadcza się w latach 1356-1373. Dodaje do południowego skrzydła budynku dużą salę recepcyjną, zwaną Turynem. Kardynał Pierre de Thury , czyli de Thurroye, jest ostatnim kardynałem wymienionym w tej liberii w 1410 r. Pomiędzy tymi dwoma kardynałami możemy przyjąć, że barwę tę zajmował Robert z Genesis , bratanek kardynała Bolonii i jego następca.
Dokumenty z XVI -tego wieku pokazują, że strój jest podzielony na kilkanaście właścicieli różnego pochodzenia: chłopów, rzemieślników, urzędników sądowych, kupców.
Najważniejszą działka należy do rodziny Roux, którego głów gospodarstw domowych odbywają się pod opieką proboszcza z XVI TH do XVII -tego wieku. Zajmuje dwie trzecie północnej i zachodniej części ogrodzenia kardynalnego, na którym zbudowano Hôtel de Roux .
Ustawia rodziny Calvet na koniec XVI -tego wieku w południowej części obudowy kardynałów. Kupi kilka nieruchomości powstałych w wyniku rozczłonkowania malowania. Antoine Calvet, konsultant prawny, kupił w 1657 r. Ruiny części liberii odpowiadającej dawnemu pomieszczeniu w Turynie. W latach sześćdziesiątych XVII wieku ten sam Antoine Calvet powierzył agencji architektów Royers de la Valfenière budowę ich hotelu, powszechnie mylnie nazywanego Hôtel du Prince de Conti w południowej części dawnej klauzury kardynalskiej.
W pozostałej części budynku wymiary różnych sal ceremonialnych utrudnią utrzymanie tego budynku. Nie gwarantuje się już wodoodporności dachów. Niektóre części zamieniają się w ruiny, inne się obracają.
Na początku XVII -tego wieku, Grey Penitents zostały skrótowo zainstalowany w zachodniej części dawnego pałacu kardynalskiego przez przeoryszy braterstwa, Pierre Calvet, który był właścicielem budynku. Kaplica Grey Penitents został zbudowany w 1758 roku przez Jean-Baptiste Franque .
W hotelu i na piętrze starego ogrodu (z wyjątkiem kilku budynków położonych tam) zostały wymienione jako zabytki od czasu17 marca 1989.
Uwagi i odniesienia
- „ Dawny pałac kardynała de Deaux, znany również jako liberii Thurroye ” , wypowiedzenia n ° PA30000032, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
Załączniki
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
- Joseph Girard , Evocation of Old Avignon , Les éditions de Minuit, Paryż, 1958, s. 370
- Hervé Próbkę „The cardinalices Malowanie od Villeneuve-les-Avignon”, w Jean Favier edytorze, Geneza i początki Wielkiej Schizmy Zachodniej międzynarodowej konferencji, CNRS n O 586, Awinion 25-28 września 1978, Editions du CNRS, Paryż, 1980, s. 397-408 , ( ISBN 978-2-22202620-4 )
- Hervé Próbkę pałac kardynałowie poza murami Awinionu ay XIV th century, PhD 3 e cykl, Aix-en-Provence 1983
- Fernand Benoît, „Malowanie Pierre'a de Thury”, w Congrès d'archéologique de France. Awinion i Comtat Venaissin. 121 th sesji. 1963 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , Paryż 1963, s. 191-194
-
Françoise Robin , „Villeneuve-lès-Avignon: hotele i fundacje religijne” , w Midi gothique: od Béziers do Avignon , Paryż, Picard, wyd. „Pomniki gotyckiej Francji”,1999, 389 pkt. ( ISBN 2-7084-0549-7 ) , str. 220
- Pod kierunkiem Jean-Marie Pérouse de Montclos , Le guide du patrimoine Languedoc Roussillon , Hachette, Paryż 2006, s. 574 , ( ISBN 978-2-01-242333-6 )
- Bernard Sournia, Jean-Louis Vayssettes, „Ważny element dziedzictwa Villeneuvois odkryty na nowo: wielka sala Turynu lub Thurroye”, w magazynie Villeneuve ,Styczeń 1998, s. 21
- Bernard Sournia, Jean-Louis Vayssettes, „Le palais de la Thurroye: essay de restitution”, w Bulletin annuaire de la Société d'histoire et d'archéologie du vieux Villeneuve , 1998, s. 71-93
- Bernard Sournia, Jean-Louis Vayssettes "The Thurroye: fragmenty pałacu kardynała XIV th wieku w Villeneuve-les-Avignon," w Archeologicznego Kongresu we Francji. 157 th sesji. Pomniki Gard. 1999 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , Paryż 2000, s. 477-488
- Bernard Sournia, Jean-Louis Vayssettes „The Sacred College w wakacje: pałac kardynała w czasie pontyfikatu Avignon”, w in situ Revue des patrimoines 2005, n O 6 ( czytać online )
Powiązane artykuły
- Lista zabytków w Villeneuve-lès-Avignon
- Lista zabytków w Gard
- Villeneuve-lès-Avignon
- Malowanie kardynała