Liutgarde de Vermandois

Liutgarde (lub Liegarde, Leutegarde, Ledgarde...) z Vermandois (przed 925 - a 14 listopada po 977 ) była córką hrabiego Herberta II i Adele, córką króla Roberta I st .

W 940, choć tytuł ten nie istniał w swoim czasie, stała się księżną Normandii przez małżeństwo z księciem Guillaume I er , następnie konto Rouen i naczelny Norman z Sekwany - sam będący Viking. To małżeństwo, które nie da mu dziecka, było pożądane przez Huguesa Wielkiego . Otrzymała w posagu część kraju Madrie położoną w Normandii.

Zgoda Guillaume'a Longue-Épée na ten związek jest kwestionowana przez Riulfa, hrabiego Cotentin i kilku innych baronów normańskich - także Vikinga . W ich oczach, Jarl kontrakty takie mezalianse że obcy - Franków - ryzyko wprowadzania Court i Radę. Guillaume Longue-Épée konfrontuje się z nimi na łące u podnóża murów miejskich , z której wychodzi zwycięsko. Rue du Pre-de-la-Bataille nadal świadczy o tych wydarzeniach.

Owdowiała w 942 , druga żona Thibaut I st oszust, hrabia Blois . W 943 , dziedzicząc po swoim ojcu Herbert II de Vermandois, przekazała swoim potomkom hrabstwo Provins i sukcesję hrabstwa Szampanii .

Z Thibaut ma czworo dzieci:

• Thibaud, który zmarł w Chartres podczas wycieczce przeciwko Richard I st Normandii ( †  960/962);
• Hugues ( †  986), arcybiskup Bourges w 969 po swoim wuju Ryszardzie;
• Eudes I st ( †  995), hrabia Blois  ;
• Emma , żona Guillaume Fierabras , hrabiego Poitiers .

Została pochowana w opactwie Saint-Père-en-Vallée w Chartres .

Bibliografia

• Régine Le Jan , Rodzina i moc w wolnym świecie ( VII E  -  X th  century): antropologia społeczna esej , Publikacje de la Sorbonne,1995, 571  s. ( ISBN  978-2-85944-268-2 , czytaj online )
• Emmanuelle Santinelli , „Liégearde ( † ok.  983-984), córka, żona, wdowa i matka książąt w zachodniej Francji X th  century” w Dhuoda, córka św Guilhem, a drugi żeński postać w średnim wieku: Proceedings sympozjum odbyło się w dniu 26 maja 2012 roku Abbey Gellone, w ramach obchodów 1200 XX -lecie śmierci Guilhem , Saint-Guilhem-le-Desert Publishing Guilhem2014( ISBN  9791093817002 ) , s.  81-116.

Uwagi i referencje

1. Auguste Le Prévost , Dawne podziały terytorialne Normandii , Crapelet, Paryż, 1837, s.  20 . gallica
2. Pierre Bouet , „Dudon de Saint-Quentin i męczeństwo Guillaume Longue-Épée” , w Pierre Bouet (red.), François Neveux (red.) et al. , Saints in Medieval Normadie (Cerisy-la-Salle colloquium (26-29 września 1996)), Caen, Presses Universitaires de Caen , coll.  „Konferencje Cerisy”,2000, 334  s. ( ISBN  978-2-8413-3104-8 , 2-8413-3104-0 i 2-8413-3808-8 , OCLC  1000427070 , czytaj online ) , Świętość i Moc, s.  239.
3. Augustin Labutte ( pref.  Henri Martin ), Historia książąt Normandii: do śmierci Wilhelma Zdobywcy , Paryż, Furne, Jouvet et C ie ,1866, XII -368  s. , W-8 O (Zawiadomienie BNF n o  FRBNF30706315 , czytać on-line ) , rozdz.  II , s.  66-72.
4. Styczeń 1995 , s.  216.
5. Styczeń 1995 , s.  424
6. Styczeń 1995 , s.  527.

Zobacz również

Linki zewnętrzne

• (en) „  Ledgarde, hrabina Blois  ” , o Epistolae: średniowieczne kobiece litery łacińskie ,2014 streszczenie biograficzne i tłumaczenie na język angielski dokumentów wydanych w imieniu Ledgarde de Vermandois
• Karta hrabiny Liégeard, 978 i Zobacz kartę , na temat archiwów departamentalnych Eure-et-Loir .Prezentacja oryginalnego statutu od hrabiny Liégeardge