| Narodziny |
11 lipca 1924 Bully-les-Mines |
|---|---|
| Śmierć |
22 kwietnia 2009(w wieku 84 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Regional Conservatory of Lille Higher National Conservatory of Music and Dance of Paris |
| Zajęcia | Piosenkarka , artysta liryczny |
| Zasięg | Sopran |
|---|
Liliane Berton , urodzona dnia11 lipca 1924w Bully-les-Mines ( Pas-de-Calais ) i zmarł dnia22 kwietnia 2009w Paryżu jest lirystą, sopranem koloraturowym.
Liliane Berton, która była przeznaczona na scenę, nauczyła się śpiewu w konserwatorium w Lille . Swoboda elastycznego i lekkiego głosu, przejrzystego i pełnego wdzięku przekonała ją do kontynuowania studiów w Konserwatorium Paryskim . Zadebiutuje w 1952 roku w Opéra-Comique w Dolorès , sztuce Michela Maurice'a Lévy, której jest dziełem. Jej talent został natychmiast zauważony i została zatrudniona w Operze Paryskiej.
Z wdzięczną sylwetką i głosem, który oczarowuje publiczność, rozpocznie olśniewającą karierę. We Francji doceniana w krajowym repertuarze, gdzie jej doskonała dykcja czyni cuda w rolach Sophie ( Werther ) i Poussette ( Manon ), operach Masseneta , Rosine ( po francusku Le Barbier de Seville ), Siebel ( Faust , de Gounod ), Eurydyka ( Orphée , de Gluck )… Ale będą jej unikać teatry swojego kraju z repertuaru Mozarta. Jednak osiągnęła tam sukces, zwłaszcza w rolach Chérubina czy Suzanne ( Les Noces de Figaro ) ...
W 1957 r. Była Siostrą Konstancją przy tworzeniu Dialogue des Carmélites przez Francisa Poulenca . W swoim hołdzie dla piosenkarki André Tubeuf deklaruje ją w tej roli nieporównywalną i niezastąpioną: "... ta ptasia piosenka i wiosna, ta śmiejąca się i melancholijna wdzięk, ta naturalność w nadprzyrodzonym ..." (recenzja Musicological Classica ,Czerwiec 2009)
W 1962 roku w Operze Paryskiej , zagrała rolę u boku Sophie Elisabeth Schwarzkopf , legendarnego Marszałka Kawalera srebrnej róży , przez Richarda Straussa . W 1963 roku na festiwalu w Glyndebourne została zaproszona do roli Suzanne, Les Noces de Figaro. Rzadko jednak wyjeżdża za granicę.
W 1963 roku zagrała Jacqueline w Fortunio , podczas inauguracji Grand-Théâtre de Limoges (obecna Limoges Opera).
Około 1966 roku, pod koniec swojej kariery, zaczęła uczyć śpiewu w Paryżu, kontynuując śpiewanie w lżejszym repertuarze, np. W tytułowej roli w Les Noces de Jeannette , de Massé i wielu innych operetkach.
Ofiara udaru w 2005 r. Pozostanie bardzo ograniczona i prawie się nie pojawi. Zmarła w wieku 84 lat.