Linia Épernay do Reims

Linia
Epernay i Reims
Przykładowy obraz linii od Épernay do Reims
Linia na stacji Franchet d'Esperey (2011)
Kraj Francja
Historyczny
Uruchomienie 1854
Elektryfikacja 1962
Dealerzy Cie de Paris à Strasbourg  ( 1845  - 1854 )
Wschód  ( 1854  - 1937 )
SNCF  ( 1938  - 1997 )
RFF  ( 1997  - 2014 )
SNCF  (od 2015 )
Charakterystyka techniczna
Oficjalny numer 074,000
Długość 30472  km
Rozstaw standardowa (1435  m )
Elektryfikacja 25  kV  - 50  Hz
Maksymalne nachylenie 9  ‰
Wiele sposobów 1 i 2
(dawniej dwutorowa)
Oznakowanie PIŁKA
ruch drogowy
Właściciel SNCF
Operator (y) SNCF i różni nowi uczestnicy
ruch drogowy Podróżni i fracht

Linia Epernay w Reims to francuska linia kolejowa o długości 30  km założona w departamencie Marne .

Otwarta w 1854 r. Przez Compagnie des chemin de fer de l'Est , linia obsługuje z Paryża do Reims i Ardenów, ale wraz z całkowitym otwarciem linii z Trilport do Bazoches w 1894 r., Krótsza oś o długości 17 kilometrów między Paryżem i Reims, do którego wówczas kierowano większość ruchu, do końca lat pięćdziesiątych ograniczała się do swojej roli lokalnej służby . Jego elektryfikacja oprócz linii z Paris-Est do Strasbourg-Ville sprawia, że ​​jest to główna trasa do Reims i Ardenów w trakcji elektrycznej z Paryża, skutecznie zastępując linię z Trilport do Bazoches, która pozostaje nieelektryfikowana, a następnie traci. większość ruchu. Ale linia z Épernay do Reims ponownie straciła ruch na głównej linii, gdy LGV Est Européenne został otwarty w 2007 roku, a TGV pokonały tylko krótki odcinek między linią dużych prędkości a Reims.

Stanowi linię 074 000 krajowej sieci kolejowej .

Historia

Chronologia

Wyjątkowa trasa szampańska o dużym natężeniu ruchu

Prawo 19 lipca 1845upoważnia Ministra Robót Publicznych do udzielenia zamówienia linii kolejowej z Paryża do Strasburga z odgałęzieniem w Reims z jednej strony i Metzu i granicy pruskiej w kierunku Saarbruck z drugiej strony.

Na budowę i koncesję na linię z Paryża do Strasburga i jej dwóch odgałęzień przyznawane są dni 25 listopada 1845panom Despens de Cubières, de Pellapra, księcia Galliera i Blacque-Belair. Ta aukcja została zatwierdzona dekretem królewskim w dniu27 listopada 1845. Plik15 grudnia 1845Compagnie du Chemin de Fer z Paryża do Strasburga jest tworzony . Ta firma jest zatwierdzona dekretem królewskim z dnia17 grudnia 1845, co jednocześnie potwierdza przeniesienie koncesji na spółkę. Firma przyjęła nazwę Compagnie des koleje de l'Est na 21 stycznia 1854 r .

Linia z Épernay do Reims ma tylko około trzydziestu kilometrów długości, ale wymaga poważnych prac: częściowej kanalizacji biegu Marny wraz z usunięciem wyspy i utworzeniem pętli oraz wierceniem tunelu o długości ponad trzy kilometry, aby przekroczyć górę Reims , na wapiennych i kredowych terenach. Linia została otwarta dla obsługi pasażerskiej 5 czerwca 1854 roku , podczas gdy wypadek podczas kopania tunelu łączącego Rilly-la-Montagne z Germaine spowodował śmierć jedenastu wśród murarzy z Creuse .

Linia ulega zniszczeniu podczas każdej wojny: w Wrzesień 1870Próbując udaremnić natarcie wojsk pruskich, południowa część tunelu Rilly została zaminowana przez wojska francuskie na głębokości ponad 31 metrów. Jego odbudowa wymaga trzynastu miesięcy pracy. Podczas I wojny światowej , od 1915 do 1918 roku, most nad Marną został zniszczony, utrudniając transport wojsk na front. Tunel został ponownie zaatakowany podczas II wojny światowej  ; obie głowy są zniszczone w maju iCzerwiec 1940. Most nad Marną został ponownie zniszczony przez bombardowanie 28 sierpnia 1942 roku . Ostatecznie drugi tor został zdemontowany przez wojska niemieckie latem 1943 r., A materiały przewożono przez Ren, a tunel wyposażono w amunicję i pociski V1 .

Pod koniec lat pięćdziesiątych w ramach projektu „Est-Paris” przewidziana jest elektryfikacja linii w celu zapewnienia obsługi Reims i Ardenów w trakcji elektrycznej w ramach projektu „Est-Paris”, obejmującego w szczególności elektryfikację obecnie - linia fazowa od Paris-Est do Strasbourg-Ville . W tym kontekście w latach 1960 i 1961 podjęto znaczące prace mające na celu modernizację trasy. Podwójny tor zostaje przywrócony z Epernay do Ay ze wspólnością, a także z bezpośrednim połączeniem, uzbrojenie toru jest całkowicie odnowione w celu przekroczenia prędkości względem ziemi od 100 do 120  km / h , tworzone są cztery efektywne unikania, z nieoznaczonymi torami od 1100 do 1400 metrów długości, nadające się do użytku przy pełnej prędkości w obu kierunkach, z zainstalowanym automatycznym blokiem świetlnym (BAL). Ruch jest zarządzany dzięki scentralizowanej kontroli ruchu dostarczanej z komputera Reims, działającej 21 stycznia 1962 roku . Linia została uruchomiona 18 maja 1962 roku .

Przylot TGV Est

Utworzenie wschodnioeuropejskiego LGV , który styka się z południem obszaru metropolitalnego Reims, powoduje kilka zmian i głęboko zmienia ruch na tej linii. Nowa stacja TGV, zwana Champagne-Ardenne TGV , położona w Bezannes , została utworzona na LGV na południe od Reims, około 2500 metrów na zachód od linii z Épernay do Reims. W pobliżu Wydziału Literatury powstaje nowy przystanek TER we Franchet-d'Esperet . Ponadto, między LGV a Reims położono drugi tor, aby poradzić sobie ze wzrostem ruchu wynikającym z ruchu TGV jadących do Reims oraz ze wzrostem podaży TER. Wreszcie rozdzielnia komputerowa (PAI) zastępuje stację Descubes na stacji Reims z 1923 r. Wraz z otwarciem LGV wczerwiec 2007, klasyczne pociągi na głównej linii znikają, zastępowane przez TGV. Te dołączają do linii i pokonują ostatnie sześć kilometrów przed Reims dzięki połączeniu na północ od stacji Trois-Puits , które umożliwia pociągom dojazd konwencjonalną linią do stacji Reims i poza nią, Charleville i Sedan.

Charakterystyka

Ślad

Położona w sercu winnic Szampanii linia odłącza się od linii Paris-Est w Strasbourg-Ville na wschód od stacji Épernay. Następnie skręca w kierunku północnym i przecina Marnę, a następnie górę Reims przez tunel Rilly-la-Montagne o długości 3441 metrów.

Składa się z podwójnego toru od Épernay do Ay i od Trois-Puits do Reims. Pozostała część trasy jest pojedyncza. Jest to linia o średnim profilu w grzbiecie osła, której najwyższy punkt znajduje się w Germaine (177 metrów); stoki osiągają 9  ‰ . Promień łuków nie spada poniżej 750  m .

Ekwipunek

Linia jest zelektryfikowana jednofazowym napięciem 25 kV-50 Hz , wyposażona w automatyczny blok świetlny (BAL), regulację prędkości za pomocą radiolatarni (KVB) oraz łącze radiowe pociągu naziemnego GSM-R .

Ograniczenie prędkości

Dopuszczalna prędkość na linii w 2014 r. Dla wszystkich typów pociągów wynosi 120  km / h, ale pociągi niektórych kategorii, np. Towarowe, podlegają niższym ograniczeniom.

Operacja

Podczas nacjonalizacji w 1938 r. Na linii odbyło się trzynaście codziennych przejazdów omnibusami w obie strony wagonami De Dietrich i tylko trzy ekspresowe w kierunku południowo-północnym.

Kiedy linia została zelektryfikowana w 1962 roku, ruch na głównej linii opierał się na czterech obwodach Paryż-Est - Reims - Charleville - Longwy - Luksemburg, ciągniętych przez BB 16,500 . Lokalne usługi są nadal świadczone przez wagon. Pod koniec XX th  wieku , linia widzi krążyć pięćdziesiąt pociągów dziennie, w tym dziewięciu Paryż - Reims - Charleville jedenaście TER Champagne-Ardenne i sześć do ośmiu pociągów towarowych.

Uwagi i odniesienia

  1. Książka: Reinhard Douté, 400 profili linii pasażerskich francuskiej sieci kolejowej , opublikowana przez La Vie du Rail w sierpniu 2011 r. ( ISBN  978-2-918758-34-1 ) , tom 1, strona 54.
  2. Biuletyn Praw Republiki Francuskiej , rok 1845/07, strona 329.
  3. „  N ° 12424 - Rozkaz króla zatwierdzający orzeczenie wydane 25 listopada 1845 r. W sprawie koncesji na połączenie kolejowe z Paryża do Strasburga: 27 listopada 1845 r.  ”, Biuletyn Praw Królestwa Francji , Paryż, Imprimerie Royale, IX, vol.  31 N O  12591845, s.  1092-1094 ( czytaj online ).
  4. „  N ° 20167 - Rozkaz króla upoważniający spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną w Paryżu pod nazwą Compagnie du chemin de fer de Paris à Strasbourg: 17 grudnia 1845  ”, Biuletyn praw Królestwa Francji , Paryż, Imprimerie Royale, IX, vol.  28 „dodatkowe strona” N O  8181845, s.  761 - 776.
  5. Palau, 1998, s.  72
  6. por. pomnik na cmentarzu Germaine
  7. Bernard Collardey "Épernay - Reims: mała linia z wielkim obiegu", w Rail Passion n o  23, październik-listopad 1998, str.  44
  8. Bernard Collardey „Épernay - Reims: mała linia z wielkim obiegu”, w Rail Passion n o  23, październik-listopad 1998, str.  45
  9. Bernard Collardey "Épernay - Reims: mała linia z wielkim obiegu", w Rail męki n o  23, październik-listopad 1998, str.  46
  10. Bernard Collardey "The pojedynczego toru Épernay - Reims i TGV Est", w kolejowym męki n °  92, maj 2005, str.  9
  11. [PDF] RFF - Mapa zelektryfikowanych linii (dostęp 20 marca 2014)
  12. [PDF] RFF - Mapa trybów rozstawu pociągów (dostęp 20 marca 2014)
  13. [PDF] RFF - Mapa linii wyposażonych w kontrolę prędkości (dostęp 20 marca 2014)
  14. [PDF] RFF - Mapy linii wyposażonych w połączenia z pociągami (przegląd 20 marca 2014 r.)
  15. Informacje techniczne SNCF / RFF

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły