Ojczyźnie | Kanada |
---|---|
Gatunek muzyczny | Fusion , rock , muzyka świata |
aktywne lata |
1990 do 2001 (spotkania sporadyczne od 2009r. ) |
Etykiety |
BMG MusicComptoir |
Oficjalna strona | www.colocs.qc.pl |
Byli członkowie |
Jimmy Bourgoing Patrick Esposito Di Napoli André Fortin Serge Robert (Mononc 'Serge) Mike Sawatzky André Vanderbiest ( Pełna lista ) |
---|
Les Colocs to grupa muzyczna z Quebecu , założona w Montrealu w 1990 roku . Niezwykła grupa lat 90. , znana z szerokiego wykorzystania różnych gatunków muzycznych , dynamizmu członków na scenie, a zwłaszcza charyzmatycznego lidera i wokalisty André „Dédé” Fortina .
Grupę założył André Fortin w 1990 roku , spotykając się z jej przyszłymi członkami na różne sposoby. Występowali intensywnie w barach i klubach w Quebecu, potem podpisali kontrakt i nagrali swój pierwszy album Les Colocs , który na prowincji odniósł fenomenalny sukces. Oprócz André Fortina i Mike'a Sawatzky'ego członkowie formacji często zmieniają się na przestrzeni lat, przede wszystkim wraz ze śmiercią harmonijkarza Patricka Esposito di Napoli. Po kolejnym albumie, Atrocetomique , uruchomionej na wieczór referendum 1995 roku grupa zmieniła nieco swój styl i wydał album bardziej zorientowany w kierunku muzyki światowej : Dehors listopada w 1998 roku . Teksty są znacznie mroczniejsze niż wcześniej i odzwierciedlają stan ducha ich autora, André Fortina, który popełnił samobójstwo8 maja 2000 r., kończąc karierę grupy. Pozostali członkowie wydali ostatni album, Suite 2116 , a następnie rozeszli się aż do 2009 roku, by zagrać na wspólnym koncercie i ukończyć zarodkową piosenkę Fortina.
Les Colocs wywarł ogromny wpływ na grupy i artystów Quebecu z 2000 roku i stał się kamieniem probierczym w historii muzyki Quebec.
W 1990 roku André „Dédé” Fortin i Louis Léger, którzy przez kilka lat grali razem w grupie Cha Cha and the Chain Gang , założyli Les Colocs na trzecim piętrze 2116 bulwaru Saint-Laurent w Montrealu . Yves Desrosiers , przyjaciel Dédé, zaproponował Marc Déry jako basistę i Jimmy'ego Bourgoing jako perkusistę. Dédé spotyka również Patricka „Pata” Esposito di Napoli , francuskiego harmonijkarza, który grał w tym czasie w montrealskim metrze i zaprasza go do dołączenia do grupy.
W Październik 1990, prezentują swój pierwszy koncert w Tallulah Darling w ramach Międzynarodowego Festiwalu Rockowego. Następnie Marc Déry opuścił formację i założył własną grupę: Zébulon . Właśnie wtedy basista i kontrabasista Serge Robert dołączył do Les Colocs, po ogłoszeniu w gazecie Voir . Po kilku występach pod koniec 1991 roku, gitarzysta Louis Léger również opuścił grupę i ustąpił miejsca przyjacielowi Patricka, Mike'owi Sawatzky'emu .
W 1992 roku Colocs wzięli udział w letnim festiwalu Quebec City , dostarczając pierwszą część. W skład formacji wchodzą następnie André Fortin, Mike Sawatsky, Jimmy Bourgoing, Patrick Esposito di Napoli i Serge Robert.
W tym samym roku wzięli również udział w L'Empire des futur stars , konkursie muzyki nowej generacji organizowanym przez CKOI-FM w Montrealu . Docierają do finału, ale ostatecznie odmawiają ukończenia konkursu, ponieważ chcą mieć wolny wybór swojej wytwórni fonograficznej, konkurs wymagający wyboru między trzema sponsorami. Ostatecznie podpisali kontrakt płytowy z firmą BMG w 1992 roku.
Les Colocs wydali swój pierwszy album zatytułowany 23 lutego i sprzedał się w ponad 150 000 egzemplarzy. WPaździernik 1993, Koloki zdobyły cztery Félixy na gali Adisq w kategorii Odkrycie roku, grupa roku, teledysk roku w kategoriach Julie w reżyserii André Fortina i Pierre'a Lanthiera oraz najlepszy reżyser teledysków. Członkowie zespołu wyznali, że trzy lata temu naśmiewali się z Adisq i teraz są głównymi zespołami.
W 1994 roku, drugi rok z rzędu, zdobyli Félixa w grupie roku.
Umiera harmonijka Patrick Esposito di Napoli , chory na AIDS, który nie przyjmował żadnych lekówListopad 1994 konsekwencje jego choroby.
W 1995 roku Les Colocs wyprodukowali swój drugi album zatytułowany Atrocetomique . Datę premiery ustala Dédé Fortin, otwarcie suwerenny . Jego inauguracja miała zatem miejsce wieczorem drugiego referendum w sprawie suwerenności Quebecu ,30 października 1995 r.. André Fortin również bardzo odczuł porażkę TAK (49,4% poparcia za TAK, 50,6% poparcia za NIE).
W 1995 roku Serge Robert rozpoczął karierę solową pod pseudonimem Mononc 'Serge . W następnym roku zastąpi go belgijski basista André Vanderbiest o pseudonimie Vander.
Rok 1996 jest dla grupy trudny, po poważnym wypadku ich gitarzysty Mike'a Sawatsky'ego, który według członków grupy pozostanie w śpiączce przez prawie 2 miesiące. (Odniesienie do książeczki albumu Dehors Novembre ).
W maj 1998, Les Colocs wydają swój trzeci album, zatytułowany Dehors Novembre . André "Dédé" Fortin zmusił Jimmy'ego Bourgoinga do opuszczenia grupy, ze względu na duże różnice w jego nowym kierunku muzycznym, w szczególności integrację wpływów klezmerskich, reggae i afrykańskich z braćmi Diouf. Ten album jest dedykowany Patrickowi Esposito di Napoli, który zmarł 4 lata wcześniej na AIDS.
Jeśli chodzi o poprzednie, ten album wykorzystuje mroczne teksty na tle wesołej muzyki, a a posteriori , niektóre z nich rozszyfrowały depresję wokalisty i jego poczucie winy. Album sprzedał się w ponad 100 000 egzemplarzy w całej prowincji. WListopad 1998, zdobyli Félixa za album rockowy roku.
Samobójstwo André „Dédé” Fortina, 8 maja 2000 r., kończy szkolenie muzyczne.
Koloki pozostają jedną z najbardziej znanych grup w historii Quebecu.
Członkowie i niektórzy współpracownicy chcieli złożyć ostatni hołd grupie i jej założycielowi, tworząc pośmiertnie płytę w 2001 r .: Suite 2116 . Chodzi o niepokojącą płytę, której krytycy nic nie zrozumieli, jak twierdzi kierownik grupy Raymond Paquin: „Ostatni hołd dla Dédé oddali mu Hindus, Belg, trzech Anglików, dwóch Senegalczyków i około dziesięciu. Aborygeni. Nobody „lit”… ” Piosenka Dehors Juillet śpiewana przez Daniela Bouchera i Paula Piché na Pamplemousse - Album w życiu to także hołd dla Dédé.
Film Dédé, travers les brumes skupia się nie tylko na depresyjnej stronie jego piosenkarza André Fortina, ale także opowiada o świątecznej i kreatywnej stronie Dédé i ludzi wokół Colocs. Został wydany w kinach dnia13 marca 2009. Główną rolę gra Sébastien Ricard . Tytuł zaczerpnięty jest z tekstu piosenki Paysage , tekstu Charlesa Baudelaire'a , wykonywanego przez Dédé podczas jego kariery. Długo oczekiwany film, który został doceniony przez publiczność Quebecu.
W 2009 roku André Vanderbiest odnalazł niepublikowane nagranie André „Dédé” Fortina. Piosenka została przerobiona w studio za zgodą rodziny, a jej zapowiedź została wydana w dniu3 sierpnia 2009, z których część zysków trafia do Fundacji André Dédé Fortina.
Pokaz zjazdu współlokatorów „Gwiezdny pył ze współlokatorami”, w którym spotkają się Mike Sawatzky, André Vanderbiest, El Hadji Diouf, Karim Diouf, Benoit Piché, Joel Zifkin (en) , Michel Dufour, Benoit Gagné, Guy Belanger, Justin Allard. rodzina Botte, Marc Déry, Martin Léon, Sébastien Plante, Loco Locass (którego piosenkarz Sébastien Ricard grał Dédé w filmie „Dédé travers les brumes”), Pierre Lapointe i Paul Piché3 sierpnia 2009w ramach FrancoFolies de Montréal . Kilka dni później spektakl jest ponownie prezentowany na letnim festiwalu Beloeil, gdzie Antoine Gratton zastępuje Pierre'a Lapointe.
1993 : Współlokatorzy
|
1995 : Atrocetomika
Dysk 1
|
1998 : Wychodzi w listopadzie
|
2001 : Lata 1992-1995
|
2001 : Apartament 2116
|
2003 : Les Colocs na żywo 1993-1998
Ten album zawiera utwory nagrane pomiędzy 1993 i 1998 roku .
|
2009 : Mówi do mnie o szczęściu
|