Krokodyl | |
Opublikowanie | |
---|---|
Autor | Fiodor Dostojewski |
Tytuł oryginalny | Rosyjski : Крокодил |
Język | Rosyjski |
Wydanie | 1865 w recenzji L'Époque |
Wątek | |
Uprzejmy |
Nowa fantastyczna , nowa komedia |
Krokodyl ( rosyjski : Крокодил , Krokodil ) to humorystyczne opowiadanie fantasy autorstwa rosyjskiego pisarza Fiodora Dostojewskiego opublikowane po raz pierwszy w magazynie L'Époque w 1865 roku . Praca nosi podtytuł Niezwykłe wydarzenie, czyli to, co się wydarzyło w pasażu .
Autor przedstawia ten satyryczny tekst jako „prawdziwą relację o sposobie, w jaki dżentelmen w pewnym wieku i wyglądzie został połknięty żywcem przez krokodyla z Pasażu, w całości, od stóp do głów, i który nastąpił po nim. "
„Hej, Lambert! Gdzie jest Lambert? Widziałeś Lamberta? "
Plik 13 stycznia 1865o wpół do dwunastej narrator towarzyszy dwóm znajomym: Niemiec wystawia ogromnego żywego krokodyla , prawdziwą „nowość w Rosji” - w sklepie w pasażu handlowym „Le Passage” za niewielką opłatą za wstęp (25 kopiejek ). Ivan Matvéitch, jowialny, który przygotowuje się do wyjazdu do Europy, widzi w tym okazję do „poznania rdzennych mieszkańców, którzy wciąż tam mieszkają” ! Potrzebujący wrażeń narrator, jego przyjaciel Ivan Matveich i jego urocza żona Elena Ivanova odwiedzają zatem wystawę, która oprócz gigantycznego gada prezentuje również kakadu i sapajous . Elena Iwanowna jest początkowo rozczarowana krokodylem, który sobie wyobraziła: „Nie wiem, inaczej! ” . Wręcz przeciwnie, Ivan Matveich jest zafascynowany potworem i rozumie dumę kupca: „On zdaje sobie sprawę, że jako jedyny w Rosji wystawia w tej chwili krokodyla” . Uwaga, którą narrator uważa za szczególnie głupią, która pozwala Elenie Iwanowna poprowadzić ją do małpiej szafki. W tym czasie i pomimo ostrzeżeń narratora, Ivan Matvéitch denerwuje krokodyla, który ostatecznie połyka go w całości.
Spanikowana Elena Iwanowna prosi, żebyśmy to „otworzyli”. Narratorka i nieznajoma nie rozumieją intencji młodej kobiety i początkowo wierzą, że chce wypatroszyć Niemca z zemsty. Nieznajomy wyrzuca mu jego wsteczne pragnienie ... Ale zdajemy sobie sprawę, że nieszczęsny człowiek połknięty przez krokodyla jest wbrew wszelkiej logice wciąż żywy i bardzo żywy. Jego żona chce następnie szydełkować krokodyla, ale sam Ivan Matvéitch odwraca ją od tego pomysłu w imię „zasady ekonomicznej” : „Trudno jest w naszym stuleciu kryzysu handlowego otworzyć brzuch krokodyla wolnego od opłata. „ I wytłumacz mu uczonym, że będzie musiał znaleźć rekompensatę ekonomiczną dla Niemca i zapytać: kto zapłaci?
Narrator zostaje przyjęty przez jednego z jego znajomych Timoféï Semionytch, również urzędnika państwowego, aby spróbować pomóc swojemu przyjacielowi. Timoféï Semionytch przedstawia wszelkiego rodzaju śmieszne argumenty, aby usprawiedliwić swój całkowity brak reakcji. Odnosi się również do „zasady ekonomicznej” . Próba krokodyla byłaby złym sygnałem i utrudniałaby inwestowanie zagranicznego kapitału w Rosji. „Moim zdaniem Ivan Matveich, jak prawdziwy syn ojczyzny, musi być nadal szczęśliwy i dumny, że podwoił wartość obcego krokodyla, a może nawet potroił ją. Jest to konieczne do przyciągania, prawda? Udaje się to dla pierwszego i, presto, przybywa drugi z krokodylem, a trzeci przynosi kolejne dwa i wokół nich gromadzą się stolice. A oto burżuazja. Trzeba promować, prawda? "
Ivan Matvéitch, wciąż więziony w brzuchu krokodyla, wydaje się godzić ze swoją sytuacją, która w końcu jest całkiem wygodna. Ivan Matveich zdołał nawet porozumieć się z otoczeniem. Niemiec obawia się o życie swojego zwierzęcia, ale szybko korzysta z sytuacji i korzysta z okazji, aby podwyższyć wpisowe. Elena Ivanovna, nagle owdowiała, ale tak naprawdę nie jest nią, wykorzystuje swoją nową wolność i przyjmuje w domu dobrego przyjaciela ... Jej męża to nie obchodzi, bo staje się sławny i marzy o chwale. Gazety przejmują sprawę i każdy z nich opowiada historię na swój własny sposób ...
Tylko narrator, jedyna racjonalna postać w tej historii, cierpi z powodu kłopotów przyjaciela, ponieważ musi służyć jako jego sekretarz i składać mu codzienną wizytę wieczorem, co bardzo szybko okazuje się uciążliwe.
Ta wiadomość została opublikowana w Luty 1865. Zawiera silny ładunek polityczny i jest częścią długich sporów Dostojewskiego z liberalną krytyką. Zdaniem Bernarda Kreise Dostojewski krytykuje ją wobec Zachodu i wyraża niechęć do Niemców i cudzoziemców, a także do kapitalizmu .
Dostojewski czerpał także wiele inspiracji z fantastycznego, ale humorystycznego stylu Nicolasa Gogola . Rzeczywiście, w opowiadaniu Le Nez de Gogol są elementy : absurdalne wydarzenie ma miejsce w środku petersburskiego społeczeństwa i wszyscy bohaterowie reorganizują się zgodnie z tym wydarzeniem, każdy z nich szybko odnajduje swoje miejsce w tym systemie, tak absurdalne, jak to tylko możliwe. być. Jego pochodzenie.
Parodiując ówczesny styl publicystyczny, opowieść nie spotkała się jednak z bardzo przychylnym przyjęciem.