Kolokwium dla psów

Kolokwium dla psów
Rycina z wydania Nowych kopii wykonanych przez Antonio Sanchę w 1783 r. Na kolokwium psów.
Autor	Miguel de Cervantes
Kraj	Hiszpania
Uprzejmy	Zbiór opowiadań
Miejsce publikacji	Madryt
Data wydania	1613

Colloquium of Dogs ( El coloquio de los perros ) to jedno z 12 opowiadań w New Copies of Miguel de Cervantes .

Analiza tego utworu jako samodzielnej narracji w Nouvelles Exemplaires jest problematyczna, ponieważ kolokwium jest w rzeczywistości kontynuacją opowieści zatytułowanej El casamiento engañoso ( zwodnicze małżeństwo ), która przedstawia konkurenta pozbawionego majątku przez swoją młodą żonę. Ta sprawa prowadzi zalotnika do szpitala, gdzie prawdopodobnie w delirium widzi i słyszy dwa psy, które zaczynają mówić o północy. Jest to okazja dla Cervantesa do satyrycznej satyry na społeczeństwo, w którym żyje, a dla psów do omówienia swoich doświadczeń z właścicielami i innych rozważań.

Scipio i Berganza, którzy pilnują Szpitala Zmartwychwstania w Valladolid, zauważyli wieczorem, że nabyli umiejętność mówienia. Berganza postanawia opowiedzieć Scypionowi o swoich doświadczeniach z różnymi mistrzami, odwiedzając takie miejsca, jak Sewilla , Montilla , Kordoba i Granada .

Historia Berganzy jest skonstruowana zgodnie z podstawowymi zasadami powieści łotrzykowskiej (podróże, służba u różnych mistrzów itp.). Poprzez komentarze drugiego psa, Scypiona, Cervantes kwestionuje niektóre założenia i techniki gatunku łotrzykowskiego, jednocześnie zastanawiając się nad związkami między literaturą, prawdopodobieństwem i rzeczywistością. Cervantes pozwala czytelnikowi określić, czy psy rzeczywiście przemówiły, czy też mężczyzna miał urojenia.

Źródła tłumaczeń

• (en) / (es) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułów zatytułowanych w języku angielskim „  El coloquio de los perros  ” ( patrz lista autorów ) oraz w języku hiszpańskim „  El coloquio de los perros  ” ( patrz lista autorów ) .