| Artysta | Jean Siméon Chardin |
|---|---|
| Rodzaj | Scena rodzajowa |
Benedicity to słynny obraz Chardina przechowywany w Ermitażu w Sankt Petersburgu . Jest to jedyny wariant tego tematu skomponowany przez artystę, który jest podpisany (lewy dolny róg) i datowany (1744) jego ręką. Raster ma jedno z tego samego tematu, który został wystawiony na salonie z 1740 roku, jak również w Narodowym w w Sztokholmie . Wariant z małym chłopcem stojącym po lewej stronie jest przechowywany w Muzeum Boijmans Van Beuningen w Rotterdamie .
Ten spokojny obraz przedstawia młodą matkę rodziny stojącej z profilu w drobnomieszczańskim wnętrzu z córeczką siedzącą przy stole recytującą błogosławieństwo przed obiadem i małym chłopcem siedzącym przed matką z założonymi rękami. Młoda kobieta ubrana jest w czarną sukienkę, brązowy stanik i niebieski fartuch. Połączenie brązu i błękitu to cenne mariaż artysty z akcentami bieli, które można znaleźć w wielu pracach, a tutaj dzięki czapkom dwóch postaci i białej pościeli, która rozświetla scenę. Artysta akcentuje obraz dodatkami przypominającymi martwe natury, takimi jak przybory kuchenne i mały bębenek zwisający z krzesełka dziecka po lewej stronie. W porównaniu z wersją Louvre, Chardin dodał czarny metalowy pojemnik na pierwszy plan, a dzbanek na kredensie został usunięty.
Podarowany Ludwikowi XV w Wersalu w 1740 roku przez Philiberta Orry'ego , nadinspektora królewskich budynków i generalnego księgowego ds. Finansów, Chardin ofiarował władcy dwa obrazy. Czytamy przy tej okazji w hotelu Mercure de France : „W niedzielę 27 listopada 1740 r. Pan Chardin z Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby został przekazany królowi przez Kontrolera Generalnego z dwoma obrazami, które Jego Wysokość otrzymał bardzo wiele. , przychylnie; te dwa dzieła są już znane, wystawiane w Salon du Louvre w sierpniu zeszłego roku. Rozmawialiśmy o tym na październikowym Merkurym pod tytułem: Pracowita Matka i Błogosławieństwo . „ To było jedyne spotkanie Chardina z Ludwikiem XV.
Obraz ten wszedł do Ermitażu w latach 1763-1774, za panowania Katarzyny II .
Obraz jest jednym z „105 decydujących dziełach zachodniego malarstwa ” stanowiących wyimaginowany muzeum z Michel Butor .