Laurent Augustin Pelletier de Chambure
| Laurent Augustin Pelletier de Chambure | ||
 | ||
| Przezwisko | Laurent Augustin de Chambure | |
|---|---|---|
| Narodziny |
30 marca 1789 Vitteaux |
|
| Śmierć |
11 lipca 1832 Paryż |
|
| Pochodzenie | Królestwo Francji | |
| Wierność |
Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji |
|
| Stopień | Pułkownik | |
| Konflikty | Wojny napoleońskie | |
| Wyczyny broni |
Ciudad Rodrigo
Oblężenie Gdańska |
|
| Nagrody |
Legia Honorowa Królewski Order Korony Westfalii |
|
| Daniny | Imię wygrawerowane pod Łukiem Triumfalnym | |
Laurent Augustin Pelletier de Chambure jest francuskim żołnierzem, urodzonym dnia30 marca 1789w Vitteaux ( Côte-d'Or ) i zmarła dnia na cholerę11 lipca 1832w Paryżu .
Historia rodzinna
Laurent Augustin Pelletier de Chambure urodził się w rodzinie starej burżuazji z Burgundii , z:
- Hughes Pelletier de Chambure (1525-1602), rektor szkoły w Autun ( Saône-et-Loire ).
- Edme Pelletier de Chambure (1563-1636) był notariuszem w Montsauche ( Côte-d'Or ).
- Mathurin Pelletier de Chambure (1623-1692) był doradcą króla, kontrolerem spichlerza solnego Saulieu .
- Jacques Léger Pelletier de Chambure (1659-1701) był królewskim doradcą na dziedzińcu Saulieu.
- Hughes Pelletier de Chambure (1690-1771), był prawnikiem królewskim na zamku Saulieu.
- Pierre Hughes Pelletier de Chambure (1757-1794), zastępca dyrektora zaopatrzenia wojskowego w Arras , został skazany na karę śmierci16 kwietnia 1794do trybunału rewolucyjnego w Paryżu, przez Fouquier-Tinville , za dostarczenie w 1793 r. księciu Condé poselstwa od króla Ludwika XVI . Tego samego dnia został zgilotynowany na Place de la Révolution .
Biografia
Laurent Augustin Pelletier de Chambure jest synem Pierre'a Hughesa Pelletier de Chambure (1757-1794). Brał udział w kampaniach napoleońskich w Prusach , Polsce i Hiszpanii . Wyróżnił się w 1812 roku podczas oblężenia Ciudad Rodrigo , prowadząc brawurowy wypad na czele 300 żołnierzy przeciwko wrogowi o wiele liczniejszego. Ranny podczas starcia udało mu się dotrzeć do Salamanki z setką ocalałych.
W 1813 r. Podczas oblężenia Gdańska zjednoczył najbardziej nieustraszonych żołnierzy ze wszystkich oddziałów w szczerą kompanię, zwaną Piekielnym , z którą prowadził pomocną dłoń za liniami wroga, a nawet zostawił list wyjaśniający swoje zamiary w moździerzu od stanowisko, które bombardowało miasto. Ta scena zainspiruje grawerunek Horace'a Verneta La redoute de Kabrunn. Został wzięty do niewoli, gdy miasto się poddało i wrócił do Francji dopiero w 1815 roku.
W ciągu Stu Dni stanął na czele wolnego korpusu woltyżurów z Wybrzeża Orłów . Po klęsce Napoleona został skazany na śmierć i wyjechał na wygnanie do Brukseli na 3 lata, po czym zdecydował się zostać więźniem i uzyskał uniewinnienie. Przeszedł na emeryturę w 1830 roku podczas rewolucji lipcowej, kiedy marszałek Soult mianował go pułkownikiem sztabu i mianował pierwszym oficerem porządkowym.
Zmarł na cholerę w 1832 r. Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise .
Dekoracje
Uwagi i odniesienia
- Pierre-Marie Dioudonnat , Le Simili-Nobiliaire-Français , wyd. Sedopols, 2012, s. 623
Zobacz też
Bibliografia
- „Laurent Augustin Pelletier de Chambure”, w: Charles Mullié , Biografia sław wojskowych armii lądowej i morskiej w latach 1789–1850 ,1852[ szczegóły wydania ]
- Pierre-Henri Zaidman, Pelletier de Chambure i korpus batalionów wolnego korpusu Cote-d'Or w 1815 Gavroche, N O 158,kwiecień 2009.
- Jean-Marie Thiébaud i Gérard Tissot-Robbe, Les Corps francs de 1814 et 1815 , SPM, Paryż, 2011, s. 163-165 , 289-299, 302, 433-436, 475, 481, 484, 508.