Laurence Boulay

Laurence Boulay Biografia
Narodziny 19 stycznia 1925
Boulogne-Billancourt
Śmierć 29 stycznia 2007(82)
15. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Dom Sainte-Maxime
Trening Paris National Conservatory of Music and Dance
Paris-Sorbonne University ( doktorat ) (do1971)
Zajęcia Klawesynista , muzykolog , nauczyciel muzyki
Inne informacje
Pracował dla Paris National Conservatory of Music and Dance , Toulouse Regional Conservatory , Boulogne-Billancourt Regional Conservatory
Instrument Klawesyn
Mistrzowie Maurice Duruflé , Marcel Beaufils , Roland-Manuel , Norbert Dufourcq , Simone Plé-Caussade
Kierownik Jacques Chailley

Laurence Boulay (urodzony dnia19 stycznia 1925w Boulogne-Billancourt i zmarł dnia29 stycznia 2007w 15 th  dzielnicy Paryża ) jest klawesynista i muzykolog francuski .

Biografia

Studiowała w Konserwatorium Paryskim w latach 1948-1953, gdzie zdobyła najwyższe nagrody:

Od 1956 przez pięć lat wykładała w Konserwatorium z wpływami regionalnymi w Boulogne-Billancourt, a następnie została oddelegowana do CNRS w celu przygotowania pracy magisterskiej z muzykologii: „Interpretacja muzyki francuskiej w świetle pism teoretyków i muzyków (1687 -1789) ”.

W 1968 roku utworzyła klasę basso continuo w Narodowym Konserwatorium Muzyki i Tańca w Paryżu, którego była nauczycielką do 1990 roku. Swoją karierę pedagogiczną zakończyła w Konserwatorium z wpływami regionalnymi w Tuluzie .

Nauczyciel, muzykolog i koncertujący Laurence Boulay odcisnął swoje piętno na kilku pokoleniach muzyków i klawesynistów, wyznając dyscyplinę, której nie uczono od końca baroku. Pasjonatka badań, podobnie jak jej ojciec (profesor altówki w Konserwatorium), skopiowała w swoim czasie wiele nowych i nieznanych partytur, a dzięki swojej pionierskiej działalności przywróciła do życia twórczość Marin Marais . Laurence Boulay występuje także w różnych zespołach, w tym w trio „Le Rondeau de Paris” pod koniec lat 50. W latach 60. kilkakrotnie była wysyłana przez Cultural Relations z recitalami francuskiej muzyki do Niemiec i Skandynawii, a także w Wielkiej Brytanii (BBC-Edynburg), aby zagrać Louisa Couperina , d'Angleberta , François Couperina , Rameau . Była również klawesynistką Versailles Chamber Orchestra do śmierci jej założyciela Bemarda Wahla w 1994 roku.

Spala liczne płyty, z których niektóre są odniesieniami: nagranie Leçons de ténèbres (na organach towarzyszących) oraz całość utworu na klawesyn François Couperina.

Była wytrwałym gościem w Sainte-Maxime , w swoim gospodarstwie w dzielnicy Amandiers.

Bibliografia

  1. SUDOC 041382838

Linki zewnętrzne