Języki arawackie
Te języki Arawak lub językach Arawakian to rodzina z języków Indiańska z Ameryki Południowej i Indii Zachodnich , z niedawnego transferu ludności do Ameryki Środkowej . Dziś Arawakian jest używany zamiast do Arawak , drugim nazwy będącej synonimem Lokono , w Arawakian języku morskiego Mahipuran podgrupy. Przed penetracją europejską mahipuran morski był w dużej mierze współterytorialny z kali'na, który wtedy nazywano galibi .
Klasyfikacja
- I. Języki guahiban (5 języków; około 20 000 użytkowników)
- II. Języki arawańskie (9 języków)
- III. Majpuran (59 języków)
- A. Morski Maipuran (lub Północny Morski Mahipuran)
(7 języków; około 831 700 użytkowników, Indie Zachodnie , Ameryka Środkowa i regiony przybrzeżne między Kolumbią a Amapą ); w szczególności języki poniżej)
- 1. Wapishana (1 język, około 13 000 użytkowników, Gujana i Amapá )
- 2. Palikur (1 język; około 1200 użytkowników, Amapá )
- 3. Insular Karipoun (wymarły język wyspy Karaibów , język Indii Zachodnich, zreleksyfikowany do słownictwa Kali'na w formie morskiej składni mahipurańskiej)
- 3.1. Garifuna lub czarny karipun (odmiana wyspiarskiego karipun, którym posługują się potomkowie niewolników Maroon, 500 000 mówców, Ameryka Środkowa )
- 4. Taino (wymarły język Indii Zachodnich, który ustąpił miejsca wyspie karipoun, zanim ten ustąpił miejsca francuskiemu kreolskiemu )
- 5. Arawak (lub lokono) (język używany dawniej w Indiach Zachodnich, nadal używany w Gujanie (500), Gujanie (15 000) i Surinamie (2000)
- 6. Wayuu (na granicy Kolumbii i Wenezueli , 300 000 głośników)
- 7. Continental karipoun lub karipoun marawán (wymarłego języka Amapá i Gujany , która służyła jako lingua franca na początku penetracji Europejskiej zanim ustąpił francuski kreolski , jak wyspa karipoun było z Kali'na słownictwa oddanych przez relexification w składnia morskiego Mahipurana)
- B. Północny Maipuran (lub Północny kontynentalny Maipuran)
(15 języków; około 9000 użytkowników, Amazonia)
- C. Południowy Maipuran
(28 języków; około 60 000 użytkowników, Ameryka Południowa)
- D. Maipuran niesklasyfikowany
(9 języków; Ameryka Południowa)
Kodyfikacja
Uwagi i referencje
Zobacz również
Bibliografia
- Aikhenvald, Aleksandra Y. (1999). „” Rodzina języków Arawak”. „” W: RMW Dixon & AY Aikhenvald (red.), Języki amazońskie . Cambridge: Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge. ( ISBN 0-521-57021-2 ) ; ( ISBN 0-521-57893-0 ) .
- Campbell, Lyle. (1997). Języki Indian amerykańskich: językoznawstwo historyczne rdzennej Ameryki . Nowy Jork: Oxford University Press. ( ISBN 0-19-509427-1 ) .
- Derbyshire, Desmond C. (1992). „Języki arawakańskie”. W: W. Bright (red.), Międzynarodowa encyklopedia językoznawstwa (t. 1, s. 102-105 ). New Oxford: Oxford University Press.
- Gordon, Raymond G., Jr. (red.). (2005). Etnolog: Języki świata (wyd. 15). Dallas, Teksas: SIL International . ( ISBN 1-55671-159-X ) . (Wersja internetowa: http://www.ethnologue.com ).
- Zielony, Harold G. i Diana Green (1972). Struktura powierzchni gramatyki Palikur . Brasília: Letni Instytut Lingwistyki .
- Hoff, Berend J. (1994). „Island Carib, język arawakański, który zawiera rejestr leksykalny pochodzenia karibańskiego, używany do zwracania się do mężczyzn”. W: Peter Bakker & Maarten Mous (red.). Mieszane języki: piętnaście studiów przypadku dotyczących przenikania się języków . Amsterdam: Instytut Badań Funkcjonalnych nad Językiem i Używaniem Języka (IFOTT), 161-168.
- Kaufman, Terrence. (1990). „Historia języków w Ameryce Południowej: co wiemy i jak dowiedzieć się więcej”. W: DL Payne (red.), Amazońska lingwistyka: Studia nad nizinnymi językami południowoamerykańskimi ( s. 13-67 ). Austin: University of Texas Press. ( ISBN 0-292-70414-3 ) .
- Kaufman, Terrence. (1994). „Rdzenne języki Ameryki Południowej”. W: C. Mosley & RE Asher (red.), Atlas języków świata ( s. 46-76 ). Londyn: Routledge.
- Migliazza, Ernest C.; i Lyle'a Campbella (1988). Ogólna panorama rdzennych lenguas w Ameryce ( s. 223 ). Caracas: Instituto Panamericano de Geografía e Historia (Historia general de America, t. 10).
-
Nimuendaju, Curt (1926). Die Palikur-Indianer und ihre Nachbarn . Göteborg: Elanders.
- Szlachetny, G. Kingsley (1965). „Proto-Arawakan i jego potomkowie”. " International Journal of amerykańskiego językoznawstwa 31: 3, II.
- Payne, Davidzie. (1991). „Klasyfikacja języków Maipuran (arawakan) oparta na wspólnych zachowaniach leksykalnych”. W: DC Derbyshire & GK Pullum (red.), Podręcznik języków amazońskich (t. 3, s. 355-499). Berlin: owce Gruyter.
- Pelleprat, P. Pierre de (1655). Wprowadzenie do języka Galibi, dzikusów kontynentalnej części Ameryki Południowej . Paryż: Chez Sébastien Cramoisy.
- Pury Toumi, Sybille de (1994). „Język kobiet, język mężczyzn: studium systemu pokrewieństwa Garifuna”. W: D. Véronique (red.), Kreolizacja i akwizycja języka . Aix-en-Provence: Publikacje Univ. Prowansji, s. 77-87.
- Pury Toumi, Sybille de (2001). „Garífuna, mieszany język”. Fakty dotyczące języków 19.75-84.
- Szczur Józef Numa (1898). „Język Karaibów [Karifuna] używany obecnie na Dominice w Indiach Zachodnich”. Czasopismo Instytutu Antropologicznego Wielkiej Brytanii i Irlandii 27.293-315.
- Taylor, Douglas i Berend J. Hoff 1980). — Repertuar językowy wyspy Karaibów w XVII wieku: język męski, pidgin Karaibów? Międzynarodowy Dziennik Lingwistyki Amerykańskiej 46.301-12.
- Taylor, Douglas (1977). Języki Indii Zachodnich . Baltimore: Johns Hopkins University Press.
- Wittmann, Henri (1987). „Podłoże i superstrata w kreolskim języku francuskim Indian Karipoun”. Referat, 7th Annual Congress of the Association québécoise de linguistics, University of Ottawa, 19-22 maja. Abstrakt w: Quebec Journal of the teoretycznego i stosowanego lingwistyki 6: 1.26.
- Wittmann, Henri (1994). „Releksyfikacja i kreologeneza”. Materiały Międzynarodowego Kongresu Językoznawców 15: 4.335-38. Quebec: Wydawnictwo Uniwersytetu Laval. [1]
- Lew Michael i Tania Granadillo, Negacja w językach arawackich , Brill Academic Publishers, 2014
Powiązane artykuły