Język nierankingowych jest językiem, którego przynależność do innych języków nie jest ustanowiony, zazwyczaj z powodu braku dokumentacji. Tym różni się od izolacji językowej .
Język może być nieuklasyfikowany z różnych powodów, przede wszystkim z powodu braku wiarygodnych danych, ale czasami ze względu na wpływ języka, z którym się styka, niezależnie od tego, czy różne warstwy jego słownictwa lub morfologii wskazują na różne kierunki i forma języka nie jest jasna. Niektóre języki wymarły niejasne, takie jak guti (in) i diaguita, są po prostu niemożliwe do sklasyfikowania i jest mało prawdopodobne, aby sytuacja zmieniła się z dnia na dzień.
Język rzekomo niesklasyfikowany może okazać się wcale nie językiem, a nawet osobnym dialektem, ale po prostu nazwiskiem, nazwą plemienia, wsi lub alternatywną nazwą ludu lub języka, który został już sklasyfikowany.
Jeżeli pokrewieństwo genetyczne języka nie zostało ustalone, pomimo znacznej dokumentacji języka i porównania z innymi językami i rodzinami, jak ma to miejsce np. w przypadku baskijskiego w Europie, to język uważa się za izolat językowy , to znaczy, że jest klasyfikowana jako rodzina języków sama w sobie. Język niesklasyfikowany jest zatem językiem, który może nadal należeć do ugruntowanej rodziny, gdy dostępne będą lepsze dane lub zostaną przeprowadzone bardziej dogłębne badania porównawcze. Niesklasyfikowane wymarłe języki, dla których zachowano niewiele dowodów, prawdopodobnie pozostaną w stanie zawieszenia na czas nieokreślony, chyba że zostaną odkryte zagubione dokumenty lub ocalała populacja posługująca się tym językiem.