Laki (góra)

Laki jest wulkan na Islandii znajduje się w południowej, pomiędzy Vatnajökull północnym i Myrdalsjokull południowym zachodzie, w odległej części Highlands . Złożony z hialoklastytu , wznosi się na 818 metrów nad poziom morza. Wspinaczka prowadzi szlakiem turystycznym i pozwala cieszyć się ze szczytu panoramą 360 ° na opuszczone i wulkaniczne regiony.

Chociaż sam nie wybuchł podczas tego epizodu, nadał swoje imię Lakagígar , dosłownie „kraterom Laki”, wulkanicznej szczelinie o długości 27 kilometrów, która otworzyła się w 1783 roku, przechodząc przez nią. Jest to jedna z najważniejszych erupcji lawy w czasach historycznych, powodująca narodową katastrofę i powodująca poważne zaburzenia klimatyczne na półkuli północnej w następnych latach.

Geografia

Laki znajduje się w południowej Islandii , na południowy zachód od Vatnajökull , największej czapy lodowej w kraju , a dokładniej Síðujökull , jednego z jego płatów lodowych . Langisjór , jedno z największych jezior w kraju, leży na północy, Myrdalsjokull na południowym zachodzie i Oceanu Atlantyckiego na południowym wschodzie po ostatnich rzeźby z islandzkiego Highlands i tym przybrzeżna równina południowej. Szczyt jest natychmiast otoczony przez Lakagígar, który rozciąga się w kierunku północno-wschodnim i południowo-zachodnim na łącznej długości 27 kilometrów, z Laki jako centrum. Pozostałe płaskorzeźby składają się z Varmárdalur na południu, gór Blængur na wschodzie, Varmárfell na południu i Lambavatnsgígar na zachodzie, pomiędzy którymi rozciąga się Eldhraun , strumień lawy emitowany przez Lakagígar na południu i na północy. . Administracyjnie Laki znajduje się w miejscowości o Skaftárhreppur w regionie o Suðurland .

Góra wykonana z hyaloclastite jest wydłużony w kierunku północ-południe. Masywny, ma strome zbocza, przerywane kilkoma małymi klifami i spłaszczony szczyt wznoszący się na 818 metrów nad poziom morza. Górę przecinają uskoki zorientowane z północy na południe. Całość jest rozerwana na pół chwytem o szerokości 500 metrów, który przecina ją z południowego zachodu na północny wschód; z normalnych błędów częściowo zrównoważone przez przekształcenie błędów przedstawiają odtwarzanie dwóch do trzech metrów na górze Laki. Ten graben jest powiązany z wulkaniczną szczeliną, z której narodził się Lakagígar; jeśli te kratery są widoczne nawet na dnie boków Laki, z drugiej strony są one całkowicie nieobecne od góry.

Z volcanological punktu widzenia , Laki jest częścią tej Grímsvötn systemu wulkanicznego , którego centralny wulkanu leży poniżej Vatnajökull.

Historia

Data ostatniej erupcji Laki jest nieznana, ale jej zasadniczo hialoklastyczny skład sugeruje, że pochodzi on co najmniej z ostatniego zlodowacenia, kiedy wulkan był nadal pokryty lodowcami , a hialoklastyt tworzył się tylko w obecności dużych ilości wody .

Ostatnia aktywność wulkaniczna występująca w pobliżu to Lakagígar , połączenie kraterów o długości 27 kilometrów rozmieszczonych po obu stronach Laki w kierunku południowo-zachodnim i północno-wschodnim. Ta wulkaniczna szczelina otwierała się na dno zboczy Laki. Przez kilka miesięcy wydzielała duże ilości lawy , zatapiając okolice Laki pod strumieniem o długości kilkudziesięciu kilometrów, Eldhraunem .

Dostęp i wspinaczka

Laki i Lakagígar to jedne z najważniejszych miejsc turystycznych i pieszych na Islandii . Dostęp do nich jest utrudniony ze względu na ich izolację, położenie na wyżynach na wysokościach utrudniające dojazd zimą oraz stan drogi F206, która wymaga przejechania kilku brodów i może być używana tylko przez pojazdy terenowe .

Ta trasa, która krąży wokół części Lakagígar, zaczyna się na końcu Route 206 , krótkiego odcinka drogi łączącej się z trasą 1 na południowy zachód od Kirkjubæjarklaustur . Po kilkudziesięciu kilometrach droga F206 prowadzi do parkingu położonego u stóp Laki. Stamtąd droga wspina jej południową flankę do szczytu, oferując widzenia we wszystkich kierunkach, co prowadzi do Vatnajökull na północy, Torfajökull i Mýrdalsjökull w południowo-zachodniej i Hvannadalshnúkur , w najwyższym punkcie w Islandii , na wschodzie, kiedy pogoda jest szczególnie jasne.

Bibliografia

Wizualizacja na Landmælingar Íslands.
(i) A. Gudmundsson RE Andrew i L. Letourneur , Tektonika 1783 Laki Crater rzędu oraz rowu Associated Południowej Islandii , Smithsonian Astrofizycznego Monitorowania / NASA ( prezentacji online )
(w) „ Laki ” , Cambridge Volcanology Group (dostęp 9 stycznia 2014 )

Załączniki

Powiązane artykuły

Lakagígar