Przezwisko | Pip brązowy |
---|---|
Imię i nazwisko | Filippa brązowa |
Narodziny | lipiec 1979 |
Podstawowa działalność | Piosenkarz-autor piosenek |
Gatunek muzyczny | Nowa fala , indie rock , synthpop |
Instrumenty | Wokal, gitara basowa , gitara elektryczna , gitara akustyczna , perkusja , syntezator |
aktywne lata | 2005 do dzisiaj |
Oficjalna strona | LadyhawkeMusic.com |
Ladyhawke , ur. Philippa Brown, przezwana „Pip” Brown, (urlipiec 1979at Masterton ) to piosenkarka i autorka tekstów z Nowej Zelandii . Zasłynęła piosenką Paris Is Burning, którą skomponowała po pobycie w Paryżu . Gra na ponad dziesięciu instrumentach. Pseudonim sceniczny Ladyhawke nawiązuje do filmu o tym samym tytule w reżyserii Richarda Donnera .
Pochodząca z Masterton , miasta niedaleko Wellington w Nowej Zelandii , Pip pochodziła z rodziny muzyków, jej matka była piosenkarką, a ojczym perkusistą. W dzieciństwie różne choroby i alergie powodowały, że podróżowała między szpitalem a domem. W wieku 10 lat zaraziła się chorobą znalezioną u mew po tym, jak wirus zniknął z Nowej Zelandii na 20 lat. Jej alergie na antybiotyki, penicylinę i leki przeciwhistaminowe skomplikowały jej leczenie, wprowadziły ją w śpiączkę i prawie ją zabiły. Nie toleruje laktozy i zdiagnozowano u niej zespół Aspergera .
W 2008 roku zadeklarowała na ten temat, że „nie należy się tego bać; niektórzy nie zdają sobie sprawy, że to mają. Mam tylko niewielką formę” . Brown wyjaśnia, że czasami ma problemy z wagą.
W liceum grała w kilku grupach grunge-rockowych. Po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Wellington.
Po ukończeniu szkoły średniej Philipa wyjechała z Masterton do Wellington. Tworzy z przyjaciółmi grupę „Two Lane Blacktop”, gra tam na gitarze. Opisuje grupę jako fuzję Iggy'ego, The Stooges i The Clash . Nazwa grupy pochodzi od filmu o tej samej nazwie. Two Lane Blacktop rozpadł się, gdy perkusista i wokalista opuścili zespół. Philipa leci do Melbourne w Australii.
Dzień po przybyciu do Melbourne muzyk Nick Littlemore z grupy Pnau dowiaduje się o Pipie Brownie i pyta ją, czy jest zainteresowana dołączeniem do grupy, którą już nazwał „Nastolatek”, Philipa lubi muzykę Nicka i decyduje się do niego dołączyć. , pracowali razem przez dwa lata, Philipa przeniosła się do Sydney, aby być bliżej grupy, a także ludzi, z którymi lubiła pisać i grać muzykę. Wciąż z Nickiem Littlemore, Philipa postanawia opuścić „Teenager”, aby skupić się na osobistym projekcie, który chciała rozwijać, „Ladyhawke”.
„Uwielbiam to, jak muzyka przywołuje wspomnienia, chciałem stworzyć metodę komponowania, która wydobędzie te uczucia mnie i osoby, która będzie jej słuchać po raz pierwszy. Ona powiedziała. Ladyhawke jest inspirowana latami 80. Peaches, do której porównywana jest jej muzyka, remiksuje piosenkę Paris is Burning . Ladyhawke jest również porównywana do Cyndi Lauper , Pat Benatar , Kim Wilde , Annie i New Young Pony Club . Była nominowana do NME Music Awards w kategorii „Najlepszy Artysta Solowy”. Christina Aguilera wykonała cover My Delirium na kolejny album. Reinterpretację współprodukowała grupa electro Ladytron .
Pip po raz pierwszy pojawił się w Triple J Hottest 100 w 2008 roku: rankingu opracowanym przez słuchaczy stacji radiowej Triple J, który zawiera 100 ulubionych australijskich piosenek. Trzy utwory LadyHawke były: My Delirium , na 11 th miejsce Paris is Burning na 26 th miejsce i piosenka zespołu Pnau na którym głos Ladyhawke zamieszczony, Embrace , który przybył w 12 th spot. Twierdziła również, że jest pod wpływem Electric Light Orchestra i powiedziała, że ich album Time był jednym z jej ulubionych albumów. Ladyhawke również czerpie inspirację z lat 90. „Słuchanie Nirvany przenosi mnie do czasów, gdy miałam czternaście lat, zespoły z lat 90. mają na mnie taki wpływ. ” . Ladyhawke porównywano do fali indywidualistycznych i androgynicznych wokalistek pop z lat dwudziestych.
Limitowana edycja singli Back Of The Van została wystawiona na sprzedaż na e-Bay . Ich plecy są ręcznie malowane przez Sarah Larnach, a fundusze trafią do stowarzyszenia, które otrzymuje datki na chorobę Parkinsona .
Piosenka Paris is Burning została użyta jako odzież dźwiękowa na pokazach mody Chanel i Topshop w 2008 roku.
Wystąpiła w jednym z odcinków brytyjskiego serialu sitcom FM .
Po jego debiutanckim albumie o tej samej nazwie (2008), a następnie Anxiety (2012), jego trzeci album, zatytułowany Wild Things, zapowiadany jest na3 czerwca 2016. Dwa filmy z tekstami utworów podpisanych Paul Robertson są odsłonięty10 marca- ilustrują tytuły A Love Song i Sweet Fascination , ten ostatni jest pierwszym singlem z albumu. 13 majazostaje ujawniony teledysk do utworu Let It Roll , nadal sygnowany przez tego samego artystę.
Pierwszy klip ilustrujący piosenkę miłosną został opublikowany8 kwietnia 2016. Drugi klip, ilustrujący Wild Things , został opublikowany is20 lipca 2016.
Ladyhawke powraca w 2021 roku z genialnym nowym utworem „Guilty Love ” z BROODS (Georgia Nott), pierwszą piosenką z długo oczekiwanego nowego albumu, który zostanie wydany jeszcze w tym roku. Popowy hymn inspirowany glam rockiem „Guilty Love” niesie ze sobą mocne przesłanie. Wideo doskonale oddaje uczucia zawarte w piosence i odtwarza scenariusz dwóch dziewczyn, które uczęszczają do katolickiej szkoły dla dziewcząt, które żywią do siebie uczucia, ale wszystko, czego uczą się w tej szkole, mówi, że ich uczucia są fałszywe lub nienaturalne. Ostatecznym przesłaniem jest to, że miłość zawsze pokona nienawiść. Ladyhawke mówi, że „winna miłość” jest ważna dla Gruzji i dla mnie z różnych powodów. Osobiście, dorastając w katolickim systemie szkolnym, wchodząc w nastolatkę, zacząłem odczuwać ogromny wstyd i zaprzeczenie swojej seksualności. Cierpiałam z powodu ciągłego strachu przed byciem osądzanym i wyobcowanym przez moich przyjaciół i rodzinę. Długo trwało, zanim te uczucia się rozproszyły i zaowocowały. „Guilty Love” to sposób na dzielenie się naszymi doświadczeniami i, miejmy nadzieję, pomoc każdemu, kto przechodzi przez to samo, aby wiedział, że nie jest sam ”
WycieczkiOdbyła trasę koncertową z duetem Ting Tings wLuty 2009Wielka Brytania. Występuje na South by Southwest Festival 2009 oraz bierze udział w Summer Party 2009 na Uniwersytecie Nottingham. W 2008 roku otworzyła koncert dla brytyjskiej grupy Keane w Zénith w Paryżu .
Wystąpiła w Wielkiej Brytanii Tour w maj 2009. 29 maja 2009występuje na Barclaycard Mercury Prize Sessions w klubie Covent Garden . 2 sierpnia 2009wystąpiła na Festiwalu Nieletnich. Występowała także na Isle of Wight Festival i Latitude Festivals.
Rok | Praca nominowana | Nagroda | Wynik |
---|---|---|---|
2009 (pl) | Ladyhawke | Album Roku | Laureat |
Najlepszy album taneczny / elektroniczny | Laureat | ||
Moje majaczenie | Singiel Roku | Laureat | |
Pip brązowy | Najlepsza artystka solowa | Laureat | |
Przełomowy Artysta Roku | Laureat | ||
Międzynarodowa Nagroda za Osiągnięcia | Laureat | ||
Nagroda People's Choice | Nominacja |
Rok | Praca nominowana | Nagroda | Wynik |
---|---|---|---|
2009 | Ladyhawke | Przełomowy artysta - Album | Laureat |
Najlepszy artysta | Nominacja | ||
Najlepsza okładka | Nominacja | ||
Moje majaczenie | Singiel roku the | Nominacja | |
Przełomowy Artysta - Single | Laureat | ||
Pip brązowy | Najlepsza artystka | Nominacja |
Rok | Wyznaczony | Nagroda | Wynik |
---|---|---|---|
2010 | Pip brązowy | Najlepsza artystka | Nominacja |
Rok | Wyznaczony | Nagroda | Wynik |
---|---|---|---|
2009 | Pip brązowy | Najlepszy artysta solowy | Nominacja |
Rok | Wyznaczony | Nagroda | Wynik |
---|---|---|---|
2009 | Się | Najlepsze Kiwi | Nominacja |
Niezależny duch | Nominacja |