Jezioro Cei

Jezioro Cei
Przykładowe zdjęcie artykułu Lac de Cei
Administracja
Kraj Włochy
Region o specjalnym statusie Trentino Alto Adige
Prowincja autonomiczna Trzydzieści
Gmina Villa Lagarina
Jest częścią Q30134285
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 57 ′ 03 ″ na północ, 11 ° 01 ′ 12 ″ na wschód
Pochodzenie osuwisko
Powierzchnia 4,5 ha
Długość 450 m
Szerokość 140 m
Wysokość 918  m

 Maksymalna głębokość

13,5  m
Tom 87,500 m 3
Hydrografia
Emisariusz (e) rio arione
Geolokalizacja na mapie: Trentino Alto Adige
(Zobacz lokalizację na mapie: Trentino Alto Adige) Jezioro Cei
Geolokalizacja na mapie: Włochy
(Zobacz sytuację na mapie: Włochy) Jezioro Cei

Jezioro Cei ( Lago di Cei włoski, Lach Zei w dialekcie Trentino) znajduje się 920  m nad poziomem morza w miejscowości Villa Lagarina , w prowincji Trydent .

Opis

W jeziorze odbija się łańcuch Monte Bondone , w skład którego wchodzą Monte Stivo (2045  m ), Cima Bassa (1684  m ), Cima Alta lub Palon (1915  m ), Rocchetta (1661  m ), Becca (1571  m ) czy Monte Cornetto (2138  m ). Pasmo górskie Stivo-Monte Cornetto-Monte Bondone oddziela dolinę Adige od doliny Sarca .

Jezioro Cei, które w rzeczywistości składa się z dwóch oddzielnych jezior, jest zasilane od północy przez małe podziemne źródło, z tego powodu wymiana wody jest minimalna; wody większego jeziora wpływają do Jeziora Mniejszego, zwanego Lagabis , w kształcie półkola; jest płytsze niż duże jezioro, ponieważ ma tylko 6  m głębokości. Rio Arione (zwane także rio Mariano) opuszcza małe jezioro i płynie na północ, a następnie łączy się z rio di Cimone, które w Aldeno wpada do doliny Lagarina.

W południowo-wschodniej części jeziora znajduje się wysepka z gajami modrzewi , brzóz i jodeł , a brzegi obfitują w wierzby , trzciny i szuwary. Tam, gdzie woda jest najniżej, kwitną lilie wodne , dzięki czemu jezioro wygląda prawie jak stagnacja. W ostatnich latach rozmnożyło się również wiele glonów, dzięki czemu dno jeziora stało się bagniste, a wody częściowo zmętniałe.

Toponimia

Nazwa jeziora wydaje się pochodzić od łacińskiego słowa Cellius lub Ceius . Następnie stało się w niemieckim Zeil , podczas austriackiego rządu w Trentino , przetłumaczone na lokalny dialekt z Zei , który następnie stał się w języku włoskim obecnym CEI .

Mniejsze jezioro nazywa się Lagabis  ; ta nazwa wydaje się pochodzić od:

Historia

Jezioro Cei zawdzięcza swoje pochodzenie dużemu osunięciu się ziemi, które zamknęło małą dolinę, utrudniło przepływ wody i stworzyło jezioro.

W przeszłości całe dorzecze zajmowało pojedyncze jezioro, które w dużej mierze wyschło, zapadając się w dwa bardzo bliskie jeziora, z których największe ma powierzchnię 5  hektarów i osiąga głębokość zaledwie 13,5  m .

Cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego , Karola V , zaproszony przez Bernhard von Cles do Trento na kilka dni, mówi się, że brał udział w polowaniu w lesie wokół jeziora CEI. W 1891 i 1892 roku arcyksiężna Stéphanie Belgii , wdowa po Rudolfie Austrii , była gościem hrabiego Alberto Marzaniego i jego żony Georginy Appony w ich willi w Dajano, niedaleko jeziora, i odwiedzała jezioro. Plik29 listopada 1897List podpisany przez Franza Josepha Österreicher jest przestarzały i wysłana do Probizer, gdzie cesarzowa Sissi nie raczył odwiedzić Tyrol , ukochany kraj, niezawodnie do przekroczenia piękną dolinę ISE znajdować się w Willi Francesco, Villa Maria z Probizer . Jednak tej obietnicy cesarzowej nie można było dotrzymać: w rzeczywistości chora Elżbieta spędziła zimę między 1897 a 1898 rokiem na Lazurowym Wybrzeżu, a dziesięć miesięcy później10 września 1898, przestała żyć. Podczas Wielkiej Wojny w dolinie Cei utworzono austro-węgierski garnizon wojskowy . Droga z Castellano do Aldeno była również używana przez Armię Cesarską jako droga ucieczki podczas odwrotuListopad 1918, gdy armia włoska zbliżała się do Vallagariny . Austriacy nie wiedzieli, że w rzeczywistości Włosi przybyli już do Aldeno i weszli do Trydentu . Podczas drugiej wojny światowej dolina Cei służyła jako schronienie dla wielu mieszkańców doliny uciekających przed bombardowaniami aliantów. Niektóre działania partyzanckie zwiększyła się również w lasach CEI, jak można przeczytać w pamiętnikach historie lub przesiedlonych same osoby, przez SS z gestapo . W lasach Cei i jeziorze znaleziono wiele broni i amunicji Cesarskiej Armii Królewskiej Austro-Węgier z okresu Wielkiej Wojny , a także wiele karabinów i hełmów wycofującego się Wehrmachtu do Niemiec. II wojna.

Flora i fauna

Rośliny wodne

Nymphaea i grążel żółty są obecne w Lake CEI.

Rośliny lądowe

Jest świerk , jodła , sosna , buk , lipy , modrzew , sosny , brzozy i wierzby płaczące .

Ryby, skorupiaki i mięczaki

Jezioro zamieszkuje różne gatunki wodne, takie jak szczupak , klenie i wzdręga . Na dnie można obserwować małże słodkowodne .

Ptaki wodne

W jeziorze żyją kaczka krzyżówka , wrzosiec , czapla siwa , perkoz dwuczuby i łyska .

Wille

Połowa zbudowany wille ukryte w połowie XIX th  wieku do początku XX th  century korony na jezioro i odzwierciedlone w jej wodach.

Kościoły graniczące z jeziorem

W regionie znajduje się około 17  bildstocków , z których najważniejsze to:

  • W Zenghi, zbudowanym przez hrabiego Nicolò Lodron w 1619 roku, który w tym czasie kazał zbudować drogę prowadzącą do Castellano. Prezentowany obraz przedstawia Madonnę z dzieckiem, stary obraz znajduje się obecnie w prezbiterium w Castellano;
  • Pomiędzy Castellano i Bordalą, zbudowany w 1858 roku przez braci Antonio i Damiano Pizzini;
  • Przed kościołem Castellano, zbudowanym w 1930 roku przez Luigiego Gattiego, aby spełnić życzenia jego pradziadków;
  • W Doera zawiera obraz i drewnianą figurę Matki Boskiej.

Od 1992 r. Region Pra dell'Albi-Cei, którego częścią jest jezioro, znajduje się na liście 68  biotopów  ; inicjatywa ta stanowi cenny wkład w zachowanie flory i fauny typowej dla jeziora. Biotop Pra dell'Albi-Cei rozciąga się na terytorium, które zawsze było dotknięte różnymi rodzajami działalności człowieka, a zwłaszcza na jeziorze często było miejscem wypoczynku i rozrywki. W tym sensie Pra dell'Albi-Cei jest raczej szczególnym biotopem, ponieważ niektóre czynności są zabronione. W rzeczywistości na jeziorze Cei dozwolone jest pływanie i wędkowanie, z wyjątkiem najbardziej wysuniętej na zachód części basenu.


Literatura

Bibliografia

  1. (it) Anzilotti Mastrelli, Giulia. , Toponomastica trentina: i nomi delle località abitate , Provincia autonoma di Trento. Servizio beni librari e archivistici2003( ISBN  8886602561 i 9788886602563 , OCLC  799221142 , czytaj online )