Ojczyzna | |
Jeden z 19 lutego 1899 roku. | |
Kraj | Francja |
---|---|
Język | Francuski |
Okresowość | codziennie |
Założyciel | Auguste Lireux |
Data założenia | 1841 |
Data ostatniego wydania | 1937 |
Miasto wydawnicze | 12 Rue du Croissant (Paryż) |
La Patrie to konserwatywny paryski dziennik z Drugiego Cesarstwa , lojalny wobec cesarza, który odnotował silny wzrost czytelnictwa pod przewodnictwem bankiera i zastępcy Théodore Casimira Delamarre .
Założony w 1841przez Augusta Lireux dzienna miejsce zamieszkania w 12 rue du croissant . Jego budynek wychodził na rue des Jeûneurs .
Théodore Casimir Delamarre kupił La Patrie 1500 franków od Sidneya Renoufa w1844, podczas gdy rozprowadza tylko 1500 egzemplarzy dziennie i uczynił z niej gazetę wieczorną, z lekkim odcieniem sprzeciwu. Dziennik zalicza się do swoich dziennikarzy Amédée de Césena, a następnie Paulina Limayrac , obaj byli menedżerowie gazety Le Constitutionnel , za czasów bankiera Julesa Mirèsa i Félixa Solar . Paulin Limayrac został w1858, redaktor naczelny La Patrie , zanim został mianowany prefektem Lota .
Gazeta również zatrudnia w 1851, Auguste-Félix de Joncières , ojciec kompozytora operowego Victorin de Joncières , który będzie działał służbę politycznej przez jedenaście lat, po czym oddalił i wygrania odszkodowania w sądzie, podczas wyroku Joncières-Delamarre z dnia 16 lutego 1863 r .
Émile Mugnot de Lyden został redaktorem Biuletynu Politycznego Drugiego Cesarstwa .
Pro-imperialnej, La Patrie odnotowała silny wzrost, pomnożenie jej krążenie przez dwadzieścia lat, w ciągu około piętnastu lat: on wyprodukowany w 4000 egzemplarzy1846, 20 000 dziesięć lat później, w 1856, a następnie do 35 000 kopii w 1861 roku.
Według angielskich gazet byłby to z kolei nieoficjalny organ księcia Persigny i hrabiego Walewskiego . Wraz z rewolucją 1848 r. Gazeta stała się z kolei republikańska i reakcyjna, na czele której stanął Felix Solar . Théodore Casimir Delamarre , który również stracił funkcje bankiera, pisze cztery artykuły w kolumnach, które Linguet poprawia. Kiedy stracił mandat posła w 1857 r., Poświęcił się wyłącznie prowadzeniu gazety, w którą zainwestował większość swojego majątku.
Trzy lata po wojnie krymskiej (1853-1856) gwałtowna kontrowersja skierowała go przeciwko Louisowi Veuillotowi , redaktorowi naczelnemu L'Univers , na temat zbliżenia Francji i Rosji . Według L'Univers , która drukuje tylko 5000 egzemplarzy i zostanie zakazana w następnym roku, Paulin Limayrac zapewnia następnie, że niemieckie gazety, zainspirowane rządem wiedeńskim, wzbudziły opinię publiczną w Europie, a zwłaszcza w Niemczech, przeciwko Francji i do czasu nienawiści do Rosja rozwinęła się w austriackich gazetach, rozpoczęła się we francuskiej gazecie L'Univers . Wszechświat oskarża nawet Paulina Limayrac o stwierdzenie, że „ci, którzy będą się bać Rosji, będą konspirować w imieniu Austrii”.
La Patrie tworzy również działy do sprzedaży, takie jak „Doki taniego życia”, a następnie „Najnowsze wiadomości”, polegające na zastosowaniu dużego druku, dla kilku wierszy, które miały zostać odebrane w ostatniej chwili telegrafem. .
Podczas Wystawy Światowej w 1855 r. Gazeta opublikowała List do prefekta Sommy w sprawie rolniczych i przemysłowych interesów departamentu. W1856, jest to memorandum dla przewodniczącego komisji odpowiedzialnej za rozpatrzenie projektu ustawy o oczyszczaniu drewna należącego do osób fizycznych. Był bardzo zaangażowany w wykup kanałów przez państwo, ciesząc się, że dekret spełnił część życzeń dyrektora Ojczyzny .
Z 15 czerwca w 27 sierpnia 1861gazeta prowadzi kampanię przeciwko projektom miasta Paryża w zakresie zaopatrzenia w wodę, odsuwając te od Szampanii, zarzucając jej, że nie konsultuje się z lokalnymi władzami lub uczonymi organami. Zaproponował swoim czytelnikom siedemnaście artykułów o wodach Paryża w tym okresie, co odpowiada prawie 100 stronom, z pewnym sukcesem.
Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku La Patrie opublikował pod pseudonimem Victor Noir korespondencję swojego starszego brata, dziennikarza Louisa Noira , byłego Zouave i redaktora naczelnego People założonego przez Henri Duvernoisa, którego uprzywilejowany. Paryż.
Gazeta zaprzestała publikacji w 1937 roku.