Czarodziej morza

La Magicienne de la mer to opera ukończona w 1947 roku , skomponowana przez bretońskiego Paula Le Flema na podstawie tekstu belgijskiego poety José Bruyra . Utwór jest częścią serii prac poświęconych legendarnemu celtyckiemu . Zaczerpnięte z legendy Breton miasta Ys , historia jest inspirowany tekstami Barzaz Breiz i opery Le Roi d'Ys przez Édouard Lalo . Z tej opery zaczerpnięte są dwa przerywniki przeznaczone na koncerty.

Podtytuł pojawiający się na partyturze to: liryczna legenda w trzech tabelach . Dzieło ma swoją premierę w opéra-comique on29 października 1954, Wystawiona przez Ludwika Musy i zestawów i kostiumy Maurice Moulène.

Projekt

Rzadko kiedy Barzaz Breiz , zbiór popularnych bretońskich piosenek , inspirował dzieło tak ekspresyjne jak dzieło Paula Le Flema. Jego utwory liryczne systematycznie nawiązują do Bretanii. Ten „obsesja” wraca do swojego dzieciństwa, podczas którego usłyszał barda Yann ar Minous śpiewać gwerzioù (ballady) opowiadający losy Dahut Przeklęty córki króla Gradlon i Malgven . Paul Le Flem zaczął pisać swoją operę po ukończeniu operę Le Roi d'Ys przez Édouard Lalo , którego biedny libretto rozczarował go.

Paul le Flem podpisuje swoją partyturę: „Vieux Marché, Paryż: 16 sierpnia 1946–19 stycznia 1947” .

Produkcja

Z tej opery zaczerpnięte są dwa interludia przeznaczone na koncerty. Powstają w Paryżu wGrudzień 1952przez Narodową Orkiestrę, zanim był często wystawiany za granicą przez Igora Markiewicza , byłego ucznia kompozytora. W formie filmowej opowiada sen młodego muzyka, który na nowo przeżywa przygody złotowłosej dziewczyny Dahut. Ryczące fale tworzą intensywny muzyczny wszechświat. Dzieło to, jedno z najbardziej przejmujących w klasycznym repertuarze bretońskim, szokuje paryskich widzów nowoczesnością i przemocą. Dopiero w 1954 roku odbyły się tylko cztery wykonania. Dziś możemy jednak uznać, że La Magicienne de la mer , utwór z atonalnymi akcentami, łączący niezwykłe instrumenty, takie jak bęben, czelestę , saksofon i dzwony. , jest jednym z najbardziej udanych dzieł klasycznych tamtych czasów.

Dyskografia

Uwagi i odniesienia

  1. (uwaga BnF n o  FRBNF43803203 )
  2. Marie-Claire Mussat, Miasto jest i muzyki , s.  64-68, „Obsesja na punkcie Dahuta”
  3. ( OCLC 53991382 )
  4. Marie-Claire Mussat, Miasto jest i muzyki , s.  64
  5. Bretońska muzyka klasyczna , s.  64

Bibliografia